“ฝ่าบาทคงช่วยให้เจ้านายหายหงุดหงิดไม่ได้หรอกมังครับ เปลี่ยนไปพบพระชนนีดีกว่าไหม เผื่อบางทีองค์หญิงบุรลันตีย์อาจจะช่วยให้ใจเจ้านายเย็นลงบ้าง”
“แกอยากตายนักรึไงฟาติก ขับรถไปเฉยๆ อย่าปากมาก เดี๋ยวจะไม่มีปากไว้พูด แล้วอย่าหาว่าไม่เตือน”
นายหนุ่มคำรามใส่ลั่นรถ ยิ่งเห็นหน้ายิ้มๆ ตาพราวๆ ของฟาติก เดนิมยิ่งหงุดหงิด มันทำเหมือนรู้ทันความคิดเขาไปเสียหมด แต่ไม่วายแหย่ยั่วให้ฉุนเฉียวมากขึ้น
คนสนิทและเลขาส่วนตัวหัวเราะเบาๆ หักพวงมาลัยบ่ายหน้ารถตรงไปยังพระราชวังส่วนพระองค์ของชีคเบนจามิน อิลยาส ซึ่งอยู่ชานเมืองอันเงียบสงบของบันดัร
“ผู้หญิงก็อย่างนี่แหละครับ ความหลงรูปชั่วครั้งชั่วคราว อีกไม่กี่วันนายก็ลืมเธอแล้วจะสนใจทำไม”
“อายุเท่าไหร่ทำมาสอน นอนกับผู้หญิงมากี่คนทำเป็นรู้ดีน่ะฟาติก”
“อายุสามสิบห้า เท่าๆ กับนายครับผม ประสบการณ์อาจจะน้อยกว่าเพราะกระผมไม่หล่อรวยแบบเจ้านาย แต่กระผมอยู่ในอารมณ์ของค
