“ขอบคุณมากครับ แต่ผมคงเป็นดาราไม่ไหวหรอกครับ เพราะแค่ทำงานก็ไม่มีเวลาแล้ว”
“ทำพูดไปครับ รวยอย่างคุณเดนิม ไม่ต้องทำอะไรผมว่าก็ยังไหวเลยนะ”
“ได้แบบนั้นก็ดีสิครับ แต่ในโลกของความเป็นจริง ทรัพย์สินมันมักจะมาพร้อมหนี้สินนะครับ”
รติรสนั่งฟังการสนทนานั้นเงียบๆ จนกลายเป็นว่าทุกคนคงลืมไปว่า มีเธอนั่งร่วมวงอยู่ด้วย อาหารมื้อพิเศษกลับจืดและกร่อยในความคิดของเธอ เมื่อเห็นพราวพิลาสพยายามเอาใจชายหนุ่มด้วยการคอยดูแลจนแทบจะตักอาหารป้อนเขาอยู่รอมร่อ
ความน่ารักของเดนิมในวันนี้แทรกลึกซึมเข้าสู่เนื้อหัวใจเธออย่างไม่อาจห้าม กับภาพลักษณ์ใหม่ของผู้ชายที่ช่างเอาใจ น่ารัก และไม่บีบบังคับเธอเช่นเก่าก่อน ทำให้รติรสอบอุ่นใจอยู่ลึกๆ แม้ว่าบางครั้ง เขาจะค้ากำไรจากแก้มเธอหนักๆ ก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกโกรธหรือไม่พอใจ มันมีแต่ความขัดเขินสะเทิ้นอายอย่างไม่เคยเป็น
ทานอาหารเสร็จ พราวพิลาสก็เอ่ยชวนให้ไปฟังเพลงกันต่อ ซึ่งไพร
