พันธะรักสิบแสนร้าย (สิบแสน:น้ำฟ้า)

ตอนที่ 1 ตั้งใจมาง้อ แต่พอมาเห็นแบบนี้

รถหรูยี่ห้อยุโรปขับมาจอดที่ฝั่งตรงข้ามของหน้าบ้านหลังหนึ่ง ลักษณะเป็นปูนเปลือยชั้นเดียวขนาดไม่ใหญ่มาก ประตูทำด้วยไม้ หลังคาถูกมุงด้วยสังกะสี

ขายาวก้าวลงจากรถ มองสองฝั่งซ้ายขวาปราศจากรถสัญจรไปมาจึงเดินข้ามถนน

บ้านไม่มีรั้วจึงทำให้เขามาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าบ้านได้อย่างง่ายดาย มองเข้าไปในตัวบ้านไม่เห็นมีใครจึงเดินเข้าบ้าน

ได้ยินเสียงกุกกักมาจากทางด้านหลังกำลังจะเดินไปดู ทว่าหางตาไปสะดุดกับทางขวามือจึงก้าวเท้าไปหา

'สิบแสน' หยุดลงที่ข้างเปลอันเล็กแล้วมองคนนอนในนั้น ใจอ่อนยวบเมื่อได้เห็นเด็กตัวเล็กๆ หน้าตาน่ารักน่าชังนอนหลับปุ๋ย ใบหน้าและทรงผมของเด็กน้อยหวนให้เขานึกถึงภาพถ่ายเมื่อวัยเด็ก

เป๊ะ เหมือนเขาเป๊ะเลย

ไม่คิดว่าการที่ได้มาเจอเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองกับตามันจะรู้สึกตื่นเต้นและประหม่าขนาดนี้

ไม่คิดว่าวันนี้จะมีเด็กคนหนึ่งซึ่งเกิดจากการกระทำของเขามาปรากฏตัวอยู่บนโลก

สิบแสนคลี่ยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว ยิ่งมองยิ่งหลง ผิวดูนุ่มนิ่มจนไม่กล้าสัมผัส

แต่ตรงกลางหน้าผากของเด็กน้อยมีเหงื่อซึมเล็กๆ ถึงแม้จะมีพัดลมตัวเล็กเปิดส่ายไปมาก็ตาม

อดวางมือลงซับเหงื่อออกให้ไม่ได้ ไม่กล้าแตะแรงเพราะกลัวเด็กน้อยจะตื่น ลูกเขานี่น่าเอ็นดูจริงๆ

หึ

"เสร็จแล้วนะคะ"

สิบแสนหันขวับเมื่อได้ยินเสียงผู้หญิง จึงละความสนใจออกจากเด็กน้อยแล้วเดินไปทางด้านหลังบ้าน

แววตาเป็นประกาย ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายเต้นแรงมาก แค่มองข้างหลังยังจำได้ แม้ไกลถึงห้าสิบเมตรเขาก็ว่าตัวเองทายไม่ผิด

ไม่ว่าจะสองปีที่แล้ว หรือวันนี้ อีกคนก็ไม่ได้อ้วนขึ้น หรือผอมลง ยังเป็นคนที่มีน้ำมีนวลดูสมส่วน เอวคอดเล็ก สะโพกผาย

พออยู่ในชุดเสื้อยืดสีชมพูกับกางเกงขาสั้นสีดำเรียวขาเนียนเชียว ไม่เหมือนคนมีลูกสักนิด

สิบแสนอมยิ้ม ภาพในอนาคตเกิดขึ้นในหัวทันที เขาจะมีทั้งเมียและลูกเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ แล้ว

รวบรวมความกล้าเพื่อจะเข้าไปทักทาย ทว่าเท้ายาวกลับต้องชะงัก ก้าวเดินต่อไปไม่ออก รอยยิ้มเมื่อกี้ค่อยๆ คลายลง

ก็ไอ้คนที่เพิ่งไปบอกเขาเมื่อไม่นานมานี้ว่าเขามีลูกมันเดินมาจากไหนไม่รู้ มาถึงก็โอบไหล่เมียเขา

ทำไฟในตาสิบแสนลุกโชน รีบเดินไปกระชากแขนยาวออกจากไหล่มน ทำให้สองคนที่อยู่ในครัวด้วยกันหันมามองด้วยความตกใจ

"ไอ้แสน!?" 'ยอด' ทั้งตกใจและแปลกใจเมื่อเห็นสิบแสนเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้

"มึงมาทำอะไรที่นี่" พูดออกไปแล้วคิดตาม

อ๋อ เขาเป็นฝ่ายไปหามันเมื่อไม่กี่ชั่วโมงนี้เอง และไปเล่าเรื่องน้ำฟ้ากับลูกให้มันฟัง แต่ไม่คิดเลยว่ายังไม่ทันข้ามวันไอ้แสนมันจะมาหาน้ำฟ้ากับลูกซะแล้ว

หึ ไหนเสียงแข็งว่าไม่เชื่อ ไม่ใช่ลูกตัวเอง แต่รีบวิ่งแจ้นมาเชียว สงสัยกลัวเขาเป็นพ่อสิบหมื่นสินะ

สิบแสนมองหน้ายอดอย่างเอาเรื่อง มือทั้งสองข้างกำเข้าหากันแน่น เนี่ยเหรอที่ไปบอกเขามารับผิดชอบ แล้วดูที่มันทำ ถามคนทั้งหมู่บ้านเชื่อได้มั้งว่ามันเป็นพี่ชายของน้ำฟ้า

ส่วนอีกคน ไหนบอกว่ารักเขามาก เนี่ยเหรอที่ว่ารัก ยืนให้มันโอบมันกอด ให้มันถึงเนื้อถึงตัวได้ขนาดนี้แบบไม่ปัดออก

นี่แค่ที่เขาเห็นนะ แล้วที่เขาไม่เห็นมันจะขนาดไหน

'น้ำฟ้า' ใจเต้นแรงเมื่อได้มองคนที่มาใหม่ ไม่คิดว่าตัวเองจะได้เห็นหน้าคนที่เคยรู้จักเมื่อสองปีก่อน แถมเขายังเป็นฝ่ายมายืนอยู่ในบ้านของเธอเอง

ทั้งที่เขาเป็นคนหายไปจากชีวิตเธอเองไม่ใช่เหรอ แล้วเขามาทำไมกัน

"มึงมาหาน้ำฟ้า?" ยอดเลิกคิ้วถามเมื่อเห็นฝ่ายนั้นไม่พูดอะไร แต่ท่าทางของสิบแสนดูน่ากลัวเอาเรื่องอยู่ ก็ดูจากที่มันกระชากแขนเขาอย่างแรง เจ็บเป็นบ้าเลย

"กูมาหาลูกกูอย่าเข้าใจผิด" ทำไมเขาต้องมาหาผู้หญิงคนนี้ด้วย ในเมื่อยืนให้ไอ้ยอดมันกอดขนาดนี้แล้วเขาต้องสนใจด้วยหรือไง

คิดเหรอว่าหากมีเพียงน้ำฟ้าเขาจะมา ถ้าไม่ใช่ลูกอย่าหวังว่าจะได้เจอหน้า โน่น คนที่นอนอยู่ในเปลโน่น

ทิ้งลูกให้นอนเดียวดายยุงจะกัดไหมไม่สน แล้วมายืนโอบกอดอยู่กับไอ้ยอดนานสองนาน

ก็มีความสุขดีนี่ คิดว่าจะมาเจอหน้าตาอมทุกข์ ว่าจะเวทนารับเลี้ยงสักหน่อย

แต่ไม่ต้องแล้วมั้ง คนที่เขาควรโฟกัสมีแค่ลูกคนเดียวเท่านั้น!

น้ำฟ้าหันไปมองหน้ายอด เขาบอกว่ามาหาลูกหมายความว่ายังไงกัน

ยอดถอนหายใจออกมาเบาๆ โอเคว่าน้ำฟ้าไม่รู้เรื่องนี้ด้วย เป็นการตัดสินใจของเขาคนเดียว

"กูขอคุยกับน้ำฟ้าก่อน"

ยอดจับแขนน้ำฟ้าเตรียมจะเดินออกจากบ้านไปคุยกัน ทว่าสิบแสนขวางทางเอาไว้

"ทำไมต้องให้กูรอ กูไม่ได้มาหาผู้หญิงคนนี้ กูมาหาลูก"

"มึงหมายความว่าไง"

"หมายความตามที่พูด" กูบอกกูมาหาลูก ทำไมต้องให้กูแปลไทยเป็นไทย สมองมึงกลับเหรอไอ้ยอดมวยไทย

"มึงไม่ได้จะมารับผิดชอบในสิ่งที่มึงทำหรอกเหรอ หรือกูเข้าใจอะไรผิด"

"มึงเข้าใจไม่ผิด กูเคยทำอะไรไว้กูก็จะรับผิดชอบ ในเมื่อมึงบอกว่ากูมีลูก กูก็จะมารับผิดชอบลูก แค่ ลูก"

สิบแสนย้ำช้าๆ ชัดๆ และหวังว่าคนที่ยืนข้างๆ มันจะเข้าใจ ก็ตั้งใจเอ่ยเสียงดังฟังชัดขนาดนั้น หากยังไม่เข้าใจเชิญไปตรวจสภาพหู

"กูว่ามึงเข้าใจอะไรผิดนะแสน กูหมายถึงทั้งน้ำฟ้าและลูก มึงต้องรับผิดชอบทั้งสองคน"

"พี่ยอด" น้ำฟ้าวางมือลงบนหลังมือของพี่ชายพลางส่ายหัวเมื่อเริ่มจับจุดได้ว่าอีกฝ่ายมาทำไม นี่ใช่ไหมที่พี่ยอดพยายามเค้นเอาจากเธอตลอดว่าพ่อของลูกเธอเป็นใคร และพี่ยอดคงจะเอาไปเล่าให้คุณแสนฟัง

เธอเพิ่งรู้ว่าทั้งสองคนเป็นอริกันก็ตอนที่เธอตัดสินใจเล่าให้พี่ยอดฟังว่าใครคือพ่อของ 'สิบหมื่น' พี่ยอดก็เลยเล่ากลับบ้างว่าพี่ยอดและคุณแสนเป็นคู่อริกัน

จากที่เคยเข้าใจว่าเขาเข้าหาเธอเพื่อฟันเล่นๆ เท่านั้น ตอนนี้เข้าใจแจ่มแจ้งในจุดประสงค์ว่าเขาต้องการเอาคืนพี่ยอดด้วยโดยการใช้เธอเป็นเครื่องมือ

คุณแสนเข้าใจว่าเธอคือแฟนของพี่ยอด

หลังจากที่เธอมอบให้ทั้งใจและกาย เขาก็ไม่มาให้เธอเจอหน้าอีกเลย และหลังจากนั้นหนึ่งเดือน เธอถึงรู้ถึงความผิดปกติของร่างกายตัวเอง

'ประจำเดือนเธอไม่มา' แถมยังเจ็บเต้านมราวกับว่ามันจะระเบิด ปวดมากกว่าตอนจะเป็นประจำเดือนหลายเท่า

ด้วยความไม่สบายใจเธอจึงไปซื้อชุดทดสอบการตั้งครรภ์มาตรวจ สองแถบขึ้นสีแดงชมพูชัดเจนว่าเธอกำลัง 'ตั้งครรภ์'

เธอกังวลมาก ไม่รู้จะบอกแม่ยังไงว่าเธอท้องไม่มีพ่อ แต่ความลับไม่มีในโลกเมื่อท้องเริ่มปรากฏ เธอจำต้องสารภาพไปตามความจริง