ขวัญชีวาเปิดประตูห้องรับรองจนกว้างก่อนจะเข็นรถเข็นเสิร์ฟของว่างเข้าไป เห็นทุกคนนั่งคุยกันอยู่บนโซฟาชุดใหญ่ทางมุมซ้ายของห้อง ด้วยความอยากรู้ว่าคนที่บิดาและพี่ชายพูดถึงอย่างชื่นชม รวมทั้งผู้เป็นเพื่อนพูดถึงด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นนั้นหน้าตาเป็นอย่างไร หญิงสาวจึงกวาดตามองไปยังคนที่นั่งอยู่ ทว่าเห็นเพียงด้านหลังของแขกคนสำคัญบนโซฟาที่พนักพิงหันมาทางประตูเท่านั้น ดูจากสายตาแล้ว อีกฝ่ายจัดเป็นคนสูงมากทีเดียว ทำให้นึกอยากเห็นหน้าขึ้นมาในทันใด
“กาแฟมาพอดี เชิญคุณฌอนคุณเดฟตามสบายเลยนะครับ”
เสียงพูดของปกรณ์ไม่ได้ทำให้ขวัญชีวารู้สึกอะไรอีกแล้ว ทว่าชื่อเดฟที่ได้ยินนี่สิรู้สึกคุ้นหูเหมือนเคยได้ยินมาจากที่ไหนมาก่อน แต่รีบปัดความรู้สึกดังกล่าวออกไป จัดการยกถ้วยกาแฟที่รินน้ำร้อนใส่เรียบร้อยแล้วไปวางตรงหน้าของปกรณ์กับกนกลดาเป็นลำดับแรก
ทว่าเมื่อหมุนตัวกลับเพื่อไปเอาถ้วยใหม่ที่รถเข็น ขาทั้งคู่ก็แทบจะก้าวต่อไม
