สีหน้าเหยเกของหญิงสาวพร้อมกับเสียงร้องโอดโอยด้วยท่าทางเจ็บปวดทำเอากรวรรณที่กำลังจะตักไข่เจียวทรงเครื่องเข้าปากชะงักจนต้องวางช้อนลง ก่อนจะหันไปถามอย่างตกใจ
“แกเป็นอะไรไปหนูวา”
“ฉัน...ปวดท้อง” ขวัญชีวาบอกเพื่อนพลางนั่งตัวงอยกมือขึ้นกุมท้อง
“ปวดท้อง! เป็นเพราะกินน้ำต้มยำเมื่อกี้เข้าไปหรือเปล่า”
คนเป็นเพื่อนสันนิษฐาน ทำเอาสีหน้าของฌอนเริ่มเสีย มองคนนั่งกุมท้องร้องโอดโอยด้วยความรู้สึกผิดที่ถาโถมขึ้นภายในใจ เป็นเพราะเขาให้เธอชิมน้ำต้มยำนั่นแน่เลย
“คุณเป็นโรคกระเพาะอยู่หรือเปล่า”
“เคย...เป็นค่ะ” ขวัญชีวาตอบเสียงสั่น
คำตอบของหญิงสาวทำให้นักธุรกิจหนุ่มยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้น นี่เขาแกล้งเธอเกินกว่าเหตุไปหรือเปล่า อาจเป็นเพราะเจ้าตัวกินเผ็ดเข้าไปโดยที่ยังไม่มีอาหารอะไรตกถึงท้อง พอมากินอาหารเข้าจึงทำให้เกิดอาการเช่นนี้ “ผมขอโทษ...”
กฤตนัยที่คอยใช้สายตาเมียงๆ มองๆ มา เพราะเรือนที่เขานั่งไม่ได้อยู่
