ZEN – NAMI 01 ชน

963 Words

(Zen) บ้านครอบครัวตัวซอ “อันนี้ก็อร่อยอ่ะ” “อันนี้ด้วยลองชิมมมม” “ที่รักค้าบบบ!!ป้อนโซ่หน่อย” “แยมเค้าอยากกินอันนั้นง่า~” “พี่ครับซอลอยากกลับคอนโดไปกินพี่มากกว่าขนม” ผมกำลังมองน้อง ๆ ที่มีแฟนและแม่งพาแฟนมาบ้านแต่จะไม่อะไรเลยถ้ามันไม่เสียงดังที่รงที่รักห่าอะไรอยู่ได้น่ารำคาญพวกน้องผมแม่งปัญญาอ่อนกันหมดละโดยเฉพาะไอ้เซย์ตอนแรกคิดว่ามันจะไม่หนักเท่าไหร่แต่พอกับไอ้โซ่และซอลเลย “ทำไมทำหน้าแบบนั้นฮะเจ้าเซน?” แด๊ดดี้ถามผมเมื่อผมเริ่มทำหน้าเบื่อ ๆ “เปล่าครับ” ผมตอบไปสั้น ๆ ก็มันไม่ได้มีอะไรนิแค่รำคาญน้องตัวเองเท่านั้นแหละ “ถ้าอิจฉาน้องที่มีแฟนก็หาบ้างสิเซน” แม่ผมกำลังพูดเรื่องอะไรทำไมผมต้องหาภาระมาให้ตัวเองด้วย? “อิจฉา?” ผมพูดทวนสิ่งที่ได้ยิน “ใช่ไง หรือเราไม่อยากมีแฟนเหมือนน้อง?” แม่ผมถาม “ตอนนี้ผมพึ่ง 23 ยังไม่รีบหรอกพวกมันรีบก็มีไปก่อนเลย” ผมพูดและหยิบแก้วน้ำขึ้นดื่ม วันนี้เรามีนัดทานข้าวกันที่บ้านพวกน้อง ๆ ก็เอาเมียมาด้วยบ้านเลยเสียงดังกว่าปกติ ความจริงบ้านผมก็ไม่ได้เงียบอะไรอยู่แล้วไอ้โซ่ ไอ้เซย์ และไอ้ซอลแม่งเสียงดัง พอมีเมียก็ปัญญาอ่อนกว่าเดิมอีกบ้านก็ยิ่งดังและวุ่นวายเพราะพวกมันเอาแต่แสดงความรักกับเมียอย่างไม่มีใครยอมใครทั้งนั้น “เฮียหาความสุขใส่ตัวบ้างเถอะน่ามีเมียมีความสุขจะตาย^^”ไอ้ซอลมันบอก “แล้วเวลาทะเลาะกันใครร้องเหมือนหมามาหากู?” ผมถามถ้ามีความสุขจะทะเลาะกันทำไม? “เอ่อ” “คนเราก็ทะเลาะกันบ้างเพื่อปรับความเข้าใจไงเฮีย!” ไอ้โซ่มันบอก “แล้วมึงรับความเข้าใจกับเฟรปเป้ทุกวันเลยเหรอ?” เพราะเห็นแม่งตีกันทุกวันเหตุผลเพราะพวกแม่งหวงเมีย “มะมันก็....” อึกอักเชียวมึง “เฮียยย~ลองมีแล้วจะรู้ว่ามันดีทะเลาะกันบ้าง เถียงกันบ้างสีสันชีวิตจะตายเนอะเยลเนอะ ฟอดด!” พูดจบก็หันไปหอมแก้มเมีย “สีสันความวุ่นวายน่ะสิ...แด๊ดแม่ผมกลับคอนโดก่อนนะ” ผมบอกับพวกมันก่อนจะหันไปลาแด๊ดกับแม่เพราะวันพรุ่งนี้ผมต้องไปเรียนและบ้านไกลมาขี้เกียจรถติดตอนเช้า “เหมือนฝนจะตกนะไม่นอนบ้านเหรอ?”ไอ้ซอลถาม “ไม่” ครืนน!! ผมตอบแค่นี้ก่อนจะลุกออกจากโต๊ะอาหารครอบครัวผมชินกับนิสัยของผมแล้วแหละเพราะงั้นไม่ต้องดราม่าอะไรทั้งนั้นนะครับ “งั้นก็ขับรถดี ๆ ละเซน” แม่บอกอย่างเป็นห่วง “ครับ ผมไปนะไว้มากินข้าวด้วยใหม่”ผมบอกก่อนจะเดินออกมาจากบ้านและขึ้นรถเพื่อกลับคอนโด ซึ่งฟ้าก็พร้อมจะเทฝนลงมาแล้ว ผมทำได้แค่เหยียบให้มิดไมล์เท่านั้นแหละ บรื้นนนนนนนน!!! ระหว่างนี้มาแนะนำตัวกันหน่อยแม้ว่าหลายคนจะรู้จักแล้วหรือบางคนอาจจะไม่รู้ก็ตาม ผมชื่อเซนพี่ของไอ้สามแฝดซึ่งผมก็เป็นแฝดเหมือนกันแต่เกิดก่อน น้องสามคนโซ่ เซย์ ซอล เรื่องของพวกมันกับเมียไปหาอ่านเอาขี้เกียจบอก ตอนนี้ผมเรียนบริหารปริญญาเอกปีสุด ใช่ อายุ 23 แต่กำลังเป็นด็อกเตอร์ก็คนมันเก่งและฉลาดช่วยไม่ได้จริง ๆ ตอนนี้น้อง ๆ ผมมีเมียกันหมดแหละแต่การพัฒนาทางสมองลดลง ส่วนผมโสดและไม่คิดจะมีเพราะกลัวว่าจะโง่ลงเหมือนน้องตัวเอง -_- ซ่า!!!! ไม่นานฝนก็เทลงมา... เรื่องของผมต่อเรื่องแล้วกันผมไม่มีแฟน ไม่เมีย ไม่มีใครทั้งนั้นแหละไม่มีเวลาเพราะทั้งทำงานและเรียนไปด้วยตั้งแต่เด็ก ถ้ามีความต้องการเอา ๆ ไปจะได้จบแต่คิดสานต่อถ้าคนไหนไม่หยุดและอยากสานต่อก็แค่... Rrr “เฮ้อ!!” ผมมองเบอร์ก่อนจะถอนหายใจไม่รู้ว่าใครโทรมาแต่กำลังขับรถไง ติ๊ด!!แต่จะไม่รับก็ไม่ได้เพราะเพื่อเป็นคนที่บริษัทเรื่องงานผมมันทำงานตลอด 24 ชั่วโมงอยู่แล้ว (เซนขา~) “เลิกยุ่ง” (ไม่อ่ะ!!เซนจะฟันแล้วทิ้งดีดี๊ไม่ได้นะคะเราได้กันแล้วค่ะเพราะงั้นเซนต้องรับผิดชอบ) “....” น่ารำคาญ (เซน!!เซนฟัง) “เออ! ฟันแล้วทิ้งแล้วยังไง?” ผมเบื่อฉิบหายพวกผู้หญิงที่พูดไม่รู้เรื่องตอนแรกตกลงกันอย่างดีพอได้แล้ว เสือกไม่จบอยากสานต่อแสดงตัวตนเป็นเจ้าของ (คะคะ?) “กูฟันมึงแล้วทิ้งเพราะงั้นถ้าไม่อยากโดนฟันแขนขาด้วยก็ไสหัวไป!” ติ๊ด! แบบนี้แหละวิธีจัดการจะว่าผมเถื่อนก็เรื่องของพวกคุณเลยครับ ซ่า!!!! “ฝนแม่งก็ติดอยู่ได้...เฮ้ยยย!!!!” เอี๊ยดดด!! ตุบ!!! เพราะมัวแต่หงุดหงิดเลยไม่ทันได้มองทางทำให้ผมชนเข้ากับอะไรบางอย่าง แต่มองผ่าน ๆ เมื่อกี้น่าจะเป็นคนนะ ปึก!!ผมลงจากรถและไปดูทันทีว่าตัวเองชนใคร “เธอ...” เป็นเด็กผู้หญิงร่างกายผอมแห้งรองเท้าไม่ได้ใส่และหน้าซีดเผือกมองผ่าน ๆ เหมือนจะไม่ได้รับบาดเจ็บเท่าไหร่นะ แต่ก็คงต้องพาไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจเช็กอีกที “ชะช่วยด้วย ช่วยด้วย...”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more