ตอนที่ 9

1188 Words
ณ ร้านอาหารเหลา นานาเดินเข้ามาในห้องรับรองที่จองเอาไว้ เธอใส่ชุดแม็กซี่เดรสสีน้ำเงินเปิดช่วงไหล่มวน คมสันต์ลุกขึ้นเต็มความสูงเลื่อนเก้าอี้ให้คนมาใหม่นั่ง "สวัสดีครับ คุณนานา เจอคุณในงานสังคมหลายครั้ง แต่ไม่เคยได้เข้าไปคุยเลย แทรกคิวเข้าไปไม่ไหว ฮ่าๆ" "คิกคิก ก็ไม่ขนาดนั้นค่ะ นานาไปงานกับคุณแม่ คนอื่นๆเลยเข้ามาคุยเป็นเพื่อนเท่านั้นเอง" "ถ้าคุณหญิงป้าไม่สั่งให้คุณนานามา ผมคงไม่มีโอกาสได้ทานข้าวสองต่อสองกับคุณแบบนี้" "สั่งอาหารกันดีกว่าค่ะ ฉันหิวแล้ว พอดีไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เช้า" "ขอโทษครับ ผมดีใจเกินไปหน่อย เสียมารยาทเลย อย่าเพิ่งหักคะแนนผมนะครับ" นานายิ้มจนตาหยี่ ยื่นมือไปรับเมนู ที่ยิ้มไม่ใช่อารมณ์ดีที่โดนหยอด แต่ยิ้มที่จะได้สั่งของกินต่างหาก กองทัพเดินด้วยท้อง สาวๆทุกคนทราบดี เมื่ออาหารที่สั่งมา สองหนุ่มสาวก็ชวนกันคุยไประหว่างทานอาหารไป คมสันต์คุยสนุก อัธยาไสยดี ดูไม่ใช่คนเจ้าชู้ แถมหน้าตาก็จัดว่าหล่อ จะไม่มีใครอย่างที่คุณแม่เธอเข้าใจจริงๆหรอ เอาเถอะ เธอมาเพราะข้อแลกเปลี่ยนกับคุณแม่ มีเพื่อนเพิ่มอีกคนก็ไม่ได้เสียหายอะไร "งั้น เจอกันที่ร้านคุณนานาคืนนี้นะครับ" คมสันต์ขอไปเที่ยวร้านของนานา ถึงเธอจะรวย แต่มีคนเอาเงินมาให้มีเหรอนานาจะปฏิเสธ ลูกค้าไม่ใช่พระเจ้า แต่ลูกค้าเอาเงินมาให้เรา "ค่า แล้วเจอกันค่ะ" ทานเสร็จนานาจึงขอตัวกลับ คมสันต์อาสาไปส่งแต่เธอขับรถมา เพราะเธอจะย้ายเข้าคอนโด กลับไปนอนขึ้นอืดซักตื่นก่อนเข้าร้าน เมื่อเช้าตื่นแต่เช้านอนไม่ค่อยอิ่ม "คุณไฟขา หมดแก้วแล้ว ชมพู่ชงให้ใหม่นะคะ" ชมพู่พริตตี้สาวสวยวันนี้ไฟกัลป์เรียกให้เธอมา VN นายจ้างรูปหล่อ เปย์หนัก ลีลาเด็ด เวลาเรียกให้สาวๆมานั่งด้วย ไม่มีใครปฎิเสธ บางคนเสนอตัวด้วยซ้ำ วันนี้นายจ้างเธออารมณ์ดีกว่าทุกครั้ง เธอได้ทิปหนักแน่นอน ที่ไฟกัลป์อารมดีเพราะก่อนขึ้นมาเขาได้สั่งงานสำคัญเขาสั่งให้ใหญ่ผู้จัดการร้าน เอารถลูกค้าบางส่วนข้ามจอดลานจอดร้านข้างๆ กล้ามาก กล้าแตะหน้าแข้งเขา เล่นเอาน่องปูด ผู้หญิงตัวเล็กๆแต่เท้าหนักฉิบ "เห้ยไอ้พายุ ยกเพียวๆ ไปเลยน่ะมึง อยากมาช้าเอง" ไฟกัลป์กวักให้เพื่อนมานั่งข้างๆ ส่วนไอ้เหมนะหรอ นู้นนั่งฟัดกับริต้าอยู่โซฟาอีกตัว มาตั้งแต่รัานเปิดแล้ว "ไงฮันนีมูน ฟ้าเหลืองกลับมาเลยเปล่าว่ะ ฮ่าๆๆ แล้วเมียมึงปล่อยมาเที่ยวได้ไงว่ะ คิดไงว่ะเอาห่วงมาผูกคอ จากเสือกลายเป็นหมา" ไฟกัลป์แซวเจ้าบ่าวป้ายแดง "ไว้มึงเจอคนที่มึงรู้สึกหลงรักทุกครั้งที่เห็นหน้าแล้วมึงจะรู้เอง" "ไม่มีทางเว้ย เสือแบบกูไม่มีทางกบายเป็นหมา" ไฟกัลป์หมายหมั่น "อย่ามาหอนให้กูฟังแล้วกัน" พลั๊ก เสียงเปิดประตู ไฟกัลป์ตาโต ฉิบหายแล้ว รถไฟชนกัน สามสาว แอนนา เบลล่า ไอริน เดินเข้าห้องมา แอนรีบเดินไปนั่งข้างๆ พายุ ส่วนเบลล์นั่งถนัดจากแอน ไอรินเดินยิ้มหวานเข้าไปหาเหมันต์ หย่อนตัวนั่งลงบนตักแกร่ง เหมันต์ตกใจรีบคว้าเอวเล็กเอาไว้เพราะกลัวจะตก ท่ามกลางความตกใจของคนที่อยู่ในห้อง "กรี๊ดดดดดดด แกทำบ้าอะไรลุกไปเดี๋ยวนี้น่ะ" ริต้าที่นั่งกอดเอวเหมันต์อยู่ ตกใจทะลึ่งตัวลุกขึ้นยืน อิบ้านี้มานั่งตักคุณเหมได้ยังไง เธอไม่ได้นั่งเลยด้วยช้ำ "จุ๊ๆ อย่าเสียงดังสิค่ะ รินแสบหู" ไอรินโอบคอเหมันต์แล้วหันหน้ามาทางริต้า ริต้าจะเข้าไปกระชากแขนไอรินให้ลุกจากตักเหมันต์ แต่ไอรินเบี่ยงแขนหลบ ไอรินหัวเราะคิกคัก "พี่เหมค่ะ สั่งไวน์ให้รินที่สิค่ะ" "เปิดไวน์แดงอย่างดีมาขวด ริต้าคุณกลับไปก่อน" เหมันต์หันไปสั่งบริกร อีกประโยคหันไปบอกริต้าเสียงเข้ม ไอ้สัสสั่งไวท์ให้ด้วย ไฟกัลป์เหล่มองเพื่อน "แต่..แต่วันนี้คุณให้ริต้ามา" ริต้าอึกอัก ไฟกัลป์มองแล้วก็สงสารไอ้เหมมันไว้หน้าใครที่ไหนล่ะคุ๊ณ "คุณเหมันต์ค่ะ บอกคุณริต้าไปสิค่ะ ว่าคู่หมั้นมาแล้ว คู่ขาควรรีบกลับ" แอนนาจิกตามองคู่ขาของคู่หมั้นเพื่อน ฟรวดด ไฟกัลป์ที่นั่งสังเกตการณ์อยู่เงียบๆ ถึงกับสำรักเหล้าอย่างดีออกมา 'กูว่าแล้ว มันต้องมีอะไรในก่อไผ่ จากแค่เดาว่ามันต้องไปแอบแซ่บน้องริน นี้แม่งเหนือกว่าที่คาดเดาไปอี๊ก' "คะ คู่หมั้น หมายความว่ายังไงค่ะ คุณเหม" ริต้า หูอื้อไปช่วงขณะ "ผมบอกให้คุณกลับไปก่อน อย่าให้ผมต้องพูดซ้ำอีกรอบ" ริต้ารีบเดินออกจากห้องวีไอพี เธอไม่กล้าขั้นใจเหมันต์ เพราะถ้าเขาไม่พอใจเธอขึ้นมาอาจถูกเขี่ยทิ้ง เธอยังต้องการให้เหมันต์เลี้ยงดูเธออยู่ เมื่อริต้าออกไป ไอรินจึงขยับจะลุกขึ้น แต่เหมันต์รั้งเอวไว้ กระซิบที่ข้างแก้มกระซาบข้างหูไอริน เสียงเบามากๆ ไฟกับป์พยายามฟังว่าเพื่อนเขาพูดอะไร แต่แม่งไม่ได้ยินไง ย้ายไปนั่งข้างๆดีเปล่าว่ะ "รินไม่ได้จะทำอะไร รินแค่ไม่ชอบให้คู่หมั้นนัวกับผู้หญิงอื่นต่อหน้าต่อตา รินขอโทษด้วยนะคะ" "ฮ่าๆ ไม่เป็นไรครับ มีรินมานั่งแทนแล้ว ยังไม่ทันแต่งก็หึงผมแล้วหรอครับ" "ไม่ได้หึงค่ะ" ไอรินหยู่จมูกใส่ "เห้ยๆ ในห้องนี้ไม่ได้มีกันสองคน สนใจคนอื่นบ้าง" ไฟกัลป์โวยวาย อย่าเพิ่งสร้างโลกส่วนตัวกันคร๊าบ มาไขข้อข้องใจให้เขาก่อน เหมันต์ชายตามองเพื่อนรัก " มึงจำได้ไหม ที่กูเคยบอกสมัยมหาลัย ว่าถ้าเรียนจบที่บ้านกูจะให้แต่งงาน นี่ไอรินคู่หมั้นกูเอง" ไฟก้ลป์ตบเข่าฉาก "คู่หมั้นที่มึงบอกแกไม่อยากแต่ง" โอ้โห ไหนบอกเคยเจอสมัยเด็กๆ แถมจำหน้าตาไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่นี้อะไรนั่งกอดเอวกลมเลยน่ะมึง ปกติมันกวดใครที่ไหนมีแต่สาวๆกอดมัน ก็แน่ล่ะคู่หมั้นสวยขนาดนั้น เป็นผมผมก็กอดคร๊าบคุณไอริน "คิกๆ พี่ไฟโอวเวอร์แอคติ้งจังค่ะ คนอื่นในห้องไม่เห็นมีใครตกใจแบบพี่ไฟเลย" ไอรินหัวเราะคิกคัก โอ๊ยน้องน่ารักขนาดนั้น ไม่หลงกูให้ถีบหน้าเลย ซื้อEbook ได้ที่ meb ติดตามต่อไปได้ที่ readAWrite @@@@@@ ╔═.♥.══════╗ ♥ FOLLOW ♥ ╚══════.♥.═╝ ติดตามตต่อต่อไปได้ที่ ReadAWrite
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD