กรุงเทพฯ เวลา 09:20 น. (หอพักพนักงานหญิง)
หลังจากที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ มะลิฉัตรก็เตรียมจะลงไปซื้อกับข้าวที่หน้าปากซอย เพราะวันนี้เธอต้องเข้าทำงานถึงหนึ่งทุ่ม
“สิงโตน้อย! เล่นในห้องดีๆนะ ฉันลงไปซื้อข้าวเดี๋ยวมาจ้ะ” เธอก้มลงบอกลูกหมาตัวน้อยที่วิ่งตาม
“โฮ่ง!” ลูกหมาตัวน้อยตอบราวกับรู้ภาษา
“น่ารักจัง คิกๆๆ” มะลิฉัตรยิ้มอย่างเอ็นดูกับความแสนรู้ของเจ้าหมาน้อยขี้อ้อน ก่อนจะตัดใจรีบออกไปซื้อข้าวมันไก่กับโอเลี้ยงเจ้าประจำ
ขณะที่เดินออกจากตึกที่พักมาได้สามสี่ก้าว ก็มีเสียงเรียกเข้าดังขึ้นติดๆ กัน มะลิฉัตรกลอกตาอย่างเซ็งๆ ก่อนจะหยุดชะงัก แล้วล้วงหามือถือในกระเป๋าเสื้อ
“ไอ้สิงโตบ้าอีกแน่ๆ เลย” มะลิฉัตรมองเบอร์แปลกๆ ที่ไม่คุ้นตาก็ปักใจคิดว่าเป็นคนหื่น
“มีอะไร” เธอกดรับสายพร้อมกับถามด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
“มะ... มะลิ!” ปลายสายเรียกชื่อเสียงสั่น
“ใคร?”
“คะ... ครูเอง!” ปลายสายบอก
“อาจารย์! ข
