“ อ้าวพี่เฮลลดที่กั้นลงทำไมอะ ? ...” ฮันน่าที่พึ่งขึ้นมานั่งบนรถหันไปเอ่ยถามพี่ชายด้วยความงุนงง เฮลละสายตาจากไอแพดในมืออีกครั้งก่อนจะหันไปมองหน้าน้องสาวคนเล็กด้วยแววตาเรียบนิ่ง
“ มือไปโดนมั้งไม่ได้สังเกตเหมือนกัน...”
“ มือมันอยู่ไม่นิ่งหรอไง...แล้วนั่นปากพี่ไปเลอะอะไรมาน่ะ ” ฮันน่ายังคงถามต่อด้วยความสงสัยแต่เธอก็มองไม่ชัดว่าที่ริมฝีปากพี่ชายตัวเองมีอะไรเลอะอยู่...
เฮลไม่ได้มีอาการตกใจอะไรเขาเพียงแค่ใช้ปลายนิ้วลูบเบาๆที่ริมฝีปากตัวเองต่างจากร่างบางที่นั่งตัวชาอยู่ด้านหลัง ริชาค่อยๆเม้มปากตัวเองเข้าหากันด้วยหัวใจที่เริ่มเต้นรัว เธอรับรู้ได้ทันทีว่าสิ่งที่ติดอยู่ที่ริมฝีปากของเฮลก็คือลิปสติกสีนู้ดของเธอ
“ คงเลอะกาแฟมั้ง...” เฮลพูดขึ้นนิ่งๆพร้อมกับยกยิ้มที่มุมปากนิดๆ ฮันน่าฟังพี่ชายตัวเองพูดอย่างไม่ได้สนใจอะไรนักก่อนจะเอี้ยวตัวหันไปหาร่างบางที่ย้ายที่นั่งไปนั่งด้านหลังแทนเธอ...
“ แล้วทำไ
