ธนัชเทียวเข้าออกบ้านเช่าของเพลงพิณจนเหมือนบ้านของตัวเอง เพลงพิณก็ไม่ได้ว่าอะไรเขา เพราะยังไงเขาก็ทำดีกับเธอมาก เอาใจสารพัด ตามใจทุกอย่างเหมือนภูภูมิแต่ก็อยู่ในขอบเขต
“คุณจะมาค้างบ้านเพลงทุกวันแบบนี้ไม่ได้นะคะ” เพลงพิณบ่น ขณะที่ธนัชกำลังนั่งตรวจเอกสารที่หอบเอามาทำที่บ้านเธอ
“ผมไม่ได้รบกวนเพลงสักหน่อย ผมก็นั่งทำงานของผมเงียบๆ” ธนัชบอก
“ก็มีคุณอยู่ด้วย เพลงคิดงานไม่ออกเลย” เพลงพิณบอก
“คุณควรชินได้แล้วนะ เพราะผมคงไม่ยอมห่างจากคุณง่ายๆ แน่” ธนัชบอกแล้วเดินอ้อมมาหอมแก้มเธอที่นั่งทำงานอยู่
“ช่างเถอะ สัปดาห์หน้าเพลงค่อยขนงานกลับไปทำที่บ้านก็ได้” เพลงพิณบอก ธนัชขมวดคิ้ว
“หมายความว่าสัปดาห์หน้าคุณจะกลับเหรอ” ธนัชถาม
“ใช่ค่ะ หมดสัญญาเช่าแล้ว และเพลงต้องไปดูรูปเล่มที่สำนักพิมพ์ด้วย” เพลงพิณบอก
“อยู่ต่อไม่ได้เหรอ” ธนัชถาม ดึงเธอให้ลุกมานั่งคุยด้วยกันที่โซฟา
“ไปอยู่ที่บ้านผมก็ได้” ธนัชเสนอขึ้น
