บีบบังคับ

1775 Words
ตอนที่ 5 บีบบังคับ "เฮ้อ แม่งเอ๊ย" นับดาวร้องออกมาอย่างขัดใจ พลางกุมขมับกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น เพราะความเอาแต่ใจของอาร์ชี่ เขาประชดเธอด้วยการคบกับเพื่อนสนิทของตนเอง เพียงเพราะถูกตัวเองปฏิเสธเท่านั้น "เวรกรรมอะไรของกูวะ" เสียงกรีดร้องในใจของนับดาวที่ปะปนไปด้วยความรู้สึกที่ยุ่งเหยิงมันขับร้องออกมาเมื่อถูกชายคนรักยัดเยียดสถานะชู้มาให้ ทว่าคนงามก็ไม่อาจทำอะไรได้เลย นอกจากจำใจเท่านั้น เพราะลึกๆ แล้วเธอเองไม่สามารถปฏิเสธตัวเองได้เลย ว่าต้องการเขาเช่นกัน ลมหายใจหนักอกถูกพ่นออกมาเพื่อระบายความรู้สึก หญิงสาวนั่งสงบสติอารมณ์ก่อนที่จะลุกไปทำกิจวัตรของตัวเองเพื่อไปเผชิญหน้ากับเกมเอาคืนของอาร์ชี่ อย่างไม่อาจเลี่ยงได้ นับดาวมาเรียตามปกติ แต่สิ่งที่มันไม่ปกติก็คือไอ้คู่รักหวานชื่นที่จงใจสวีตกันต่อหน้าของนับดาวอยู่ตอนนี้ "พอได้แล้วน๊าอาร์ท" เสียงเล็กตามไซซ์ตัวของเพลินตาบอกให้อาร์ชี่เลิกหอมเธอในที่โล่งแจ้งสักที "ก็ได้ๆ" อาร์ชี่มองหน้าเพลินตาแล้วยิ้มอ่อนๆ ให้เธอ บาดตาคนมองนัก "น่าหมั่นไส้จังน่ะ พวกมึง" เสียงเล็กของนับดาวที่นั่งตรงข้ามคู่รักดังขึ้น น้ำเสียงเธอประชดประชันจนทั้งคู่ตกใจ "เห็นไหมๆ ไอ้นับมันโกรธเลย" อาร์ชี่เหลือบมองคนค่อนขอดด้วยดวงตาดูสะใจ "ก็คงงั้น" อาร์ชี่ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบราบ เหมือนทั้งคู่ไม่ได้มีนอกในอะไรต่อกัน ทั้งที่เพิ่งมีความสัมพันธ์สวาทกันไปเมื่อคืนก่อนหน้านี้เอง "งั้นเดี๋ยวเพลินไปซื้อน้ำอาร์ทเอาไรไหม" "ไม่เป็นไรครับ" อาทตอบกลับพลางยิ้มให้คนตัวเล็กที่สุด ทำเอาคนเป็นแฟนสาวเขินอายออกมาตามความรู้สึก เพราะเธอเองก็แอบชอบเพื่อนชายคนนี้มานานเหมือนกัน การได้มาอยู่ในสถานะคนรักเช่นนี้ ย่อมเป็นอะไรที่เหนือความคาดหมายอยู่มากทีเดียว "แล้วมึงล่ะนับ" เพลินตาไม่ลืมที่จะหันมาถามเพื่อนสนิทของเธอ "ไม่เป็นไรอ่ะเดี๋ยวกูไปซื้อเอง" "อืม" สาวร่างเล็กส่งยิ้มหวานให้เพื่อนรัก ก่อนจะเดินห่างออกไป นับดาวเมื่อเห็นว่ามีโอกาสจึงหันมาตวัดส่ายตาคมของจ้องหน้าคนเอาแต่ใจตาขวาง "คิดจะยั่วโมโหกันรึไง" "คงงั้นมั้ง" อารมณ์ของนับดาวยิ่งพุ่งสูงขึ้นจนสุดขีดกับท่าทีไม่ไยดีนั่น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะอาร์ชี่คือแฟนของเพื่อนสนิทตัวเอง "มึงทำไปเพื่ออะไร" "ก็ไม่เพื่ออะไรหรอก แค่อยากจะรู้น่ะว่ามึงจะทำหน้ายังไง" รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของคนตรงหน้า มันทำให้ตัวนับดาวโกรธเข้าไปอีก สาวน้อยพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ได้แล้วเก็บของเดินหนีไปเสียเพื่อตัดปัญหา "นับ" แม้จะเดินสวนกันกับเพลินตา แต่หญิงสาวกลับไม่ได้ยินเสียงเรียกของเพื่อนสาวเลย เพราะเจ้าตัวกำลังอยู่ในอารมณ์โกรธนั้นเอง "ไอ้นับมันไปไหนเหรอ เดินหน้าตั้ง ตาเขียวเชียว" เพลินตาถามอาร์ชี่ด้วยใบหน้าไร้เดียงสา เมื่อมาถึงโต๊ะ โดยที่คนถูกถามไหวไหล่เหมือนไม่ใคร่สนใจนัก "ไม่รู้สิ มันคงไปส่งโปรเจกต์ล่ะมั้ง" สาวน้อยเชื่อที่คนรักพูดโดยไม่สงสัยอะไรเลยแม้แต่นิด ว่าทำไมเพื่อนของตัวเองเดินออกไปแบบนั้น เพราะสาวเจ้า ไม่ได้เฉลียวใจถึงสัมพันธ์ลับหลังของทั้งคู่เลยนั่นเอง "นี่เพลินคะ อาทิตย์นี่มาเที่ยวบ้านฉันไหม" "ไปค่ะ" คนตัวเล็กตอบตกลงโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะนั่นคือสิ่งที่เธอใฝ่ฝันมานานแล้ว "แต่ชวนไอ้นับไปด้วยนะ" "..." คนถูกถามนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะถอนหายใจออกมาแล้วส่งยิ้มไปให้แฟนหนุ่ม ก่อนจะตอบรับน้ำเสียงปกติ "ได้สิคะ" เพลินตายิ้มออกมาด้วยความดีใจ โดยที่ไม่คาดฝันเลยว่าแท้จริงแล้วความคิดของอาร์ชี่มีแต่อย่างเดียวเท่านั้นในตอนนี้คือการเอาคืนนับดาวให้ถึงที่สุด "ไอ้บ้าอาร์ท!" เธอสบถออกมาด้วยความโกรธกับเอาคืนตนแบบนี้ ทั้งที่เขาคบกับเพลินตาแต่ก็ยังมาเอากับเธอ ทว่าหญิงสาวเองแม้จะโกรธแค่ไหนก็ได้แต่ปลงตก เพราะมันไม่ใช้ความผิดของอาร์ชี่เสียทั้งหมด ส่วนหนึ่งก็ความผิดของเธอที่เล่นกับความรู้สึกของเขาก่อน แล้วอีกเรื่องสำคัญ คือนับดาวเองก็รู้มาตลอดว่าเพื่อนสนิทของเธอเองก็ชอบอาร์ชี่เหมือนกัน ตั้งแต่ปีที่เข้ามาเธอแอบปลื้มอาร์ชี่มาโดยตลอด นับดาวและเพลินตาได้รู้จักกันในงาน รับน้องของวันแรกที่มหาลัย ทั้งคู่เป็นทั้งรูมเมท เพื่อนสนิทที่รู้ใจ และหลายๆ อย่างต่อกัน และมีอีกสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันแต่หญิงสาวร่างอวบอัดไม่กล้าพูดไปคือ...การชอบผู้ชายคนเดียวกัน เพลินตานั้นชอบอาร์ชี่ หนุ่มฮอตของมหาลัย อาร์ชี่เป็นชายหนุ่มทรงแบด ที่นิสัยสุภาพในสายตาของสาวน้อยทั่วไปแถมฐานะทางบ้านเรียกได้ว่าดีเข้าขั้นดีมาก เขาทำให้ผู้หญิงหลายคนตกหลุมรักได้เพียงแค่ยิ้มให้ รวมถึงเพลินด้วย แต่ถึงยังไงเสียก็ไม่มีใครได้ถึงน้ำถึงเนื้อเขาเหมือนอย่างนับดาวสักคน นับดาวที่เหมือนจะเป็นผู้ชนะ เพราะเธอรับรู้ได้ว่าอาร์ชี่แสดงออกมาว่าชอบตนมากกว่าใคร แต่เพราะสองสาวชอบผู้ชายคนเดียวกันนั้นมันคงเป็นเหตุผลที่นับดาวไม่บอกกลับเพลินตาว่าตัวเองเองก็ชอบชายหนุ่ม เพราะถ้าบอกไปพลันจะตะขิดตะขวงใจกันระหว่างเพื่อน แถมด้วยที่อาร์ชี่ตามตื้อเธอจนออกนอกหน้าและขอเป็นแฟนเปิดตัวไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง เหตุผลหลักอาจเพราะเรื่องเพลินตารองลงมาก็คงจะฐานะของทั้งคู่ที่ดูจะไม่เข้ากันเท่าไหร่นัก แค่คิดว่าอาร์ชี่ต้องมาแบกรับชีวิตลุ่มๆ ดอนๆ ไปกับเธอก็ทำเอาเธอขยาดที่คิดจะมีแฟน จึงเลือกขีดเส้นความสัมพันธ์กับผู้ชายคนนี้ไว้เพียง เพื่อนนอน มันจึงเป็นอีกส่วนหนึ่งที่ทำให้เรื่องราวมันบานปลายไปถึงขนาดนี้ เพราะความไม่แน่นอนของนับดาวเอง ทำให้ตอนนี้เธอเสียทั้งเพื่อน และสถานะคนรักของอาร์ชี่ไปพร้อมกัน "เฮ้อ" สาวน้อยร้องออกมาอย่างอึดอัดกับความรู้สึกตอนนี้ นับดาวคุมสติอารมณ์ของตัวเองได้แล้วก่อนจะเดินกลับไปหาคู่รัก "นับมึงไปไหนมา" เสียงเล็กๆ อันคุ้นเคยของนับดาวร้องเรียกมาแต่ไกล "ไป หาไรกินมาอ่ะ" เธอตอบน้ำเสียงปกติ ในขณะที่เพื่อนสาวยกยิ้มแสนหวานไร้เดียงสามาให้ 'ทั้งคู่ดูเหมือนมีความสุขก็ดีแล้ว เป็นกูซะอีกที่หงุดหงิดอยู่คนเดียว บ้าจริง' สาวทรงโตคิดแบบนั้น และตั้งใจจะถอดใจจากอาร์ชี่เสีย แล้วถอยให้เพลินตาได้รักกับเขาต่อไปอย่างไร้ข้อกังวล ทว่าคนตัวโตเอาแต่ใจกลับเหมือนจะไม่ยอมเสียนี่ "นับ อาร์ทเขาชวนไปเที่ยวที่บ้านน่ะ มึงจะไปด้วยไหม" นับดาวออกมาการตกใจออกมา ที่อาร์ชี่ชวนเพลินไปที่บ้าน ทั้งที่พวกเขาพึ่งคบกันได้ไม่นานแต่ก็ต้องเก็บพิรุธไว้ "ทำไมถึงมาชวนกูล่ะ พวกมึงควรไปกันสองคนไม่ใช่รึไง" นับดาวพยายามบ่ายเบี่ยงคำเชิญของเพลินตา เพราะตัวเธอเองตัดสินใจแล้วว่าจะถอยออกมาและอนึ่งคือไม่ไว้ใจว่าคนเอาแต่ใจจะเล่นแง่อะไรอีก "มาเถอะน๊า แค่ไปเล่นเกมเองน่ะ" อาร์ชี่เอ่ยปากชวนนับอีกเสียง แต่ดวงตาแวววามนั่นทำเอาสาวทรงตัวออกอาการมั่นใจว่าเขาต้องคิดอะไรในหัวแน่ๆ "..." "ไปเถอะนะนับ" นับดาวยังไม่ทันที่จะตอบปฏิเสธก็ถูกสายตาอ้อนวอนให้เธอหลงใหล มีเหรอที่มีเด็กตัวเล็กน่ารักมาอ้อนวอนขอขนมแล้วผู้ใหญ่จะไม่ให้ "เฮ้อ ไปก็ได้" สุดท้ายนับดาวก็ตอบตกลง ทุกอย่างเหมือนจะเข้าทางของอาร์ชี่อย่างลงตัว "....." โดยไม่มีใครสังเกต สีหน้าของอาร์ชี่ตอนนี้ดูมีความสุขที่มันเป็นไปตามแผนของตัวเอง" และแล้ววันอาทิตย์ก็มาถึง เสียงกริ่งหน้าบ้านของเขากำลังร้องเรียกให้ชายร่างโตเดินมาเปิดประตูบ้านให้ เพื่อต้อนรับแขกทั้งสอง "มากันแล้วเหรอ เข้ามาก่อนสิ" ทั้งคู่ได้เข้ามาข้างในบ้านของอาร์ชี่ สำหรับเพลินแล้วมันเป็นครั้งแรกที่ได้มาบ้านของหนุ่มฮอตของวิทยาลัย แต่สำหรับนับดาวแล้วมันต่างออกไปมาก เพราะทั้งคู่ไม่ได้แค่มาเที่ยวแต่มาเอากันที่นี่แล้วนับครั้งไม่ถ้วน ความทรงจำที่มีต่ออาร์ชี่ที่อยู่ข้างในใจของนับดาวมันไหลย้อนกลับมา มันทำให้นับดาวแทบจะกลั้นความรู้สึกของตัวเองไม่ไหว เธอต้องมาเสียคนที่ตัวเองรักเพราะคำว่าเพื่อนสนิท และการเสียสละเพียงเท่านั้นหรือ ยิ่งคิดคนงามก็ยิ่งทุกข์และสับสนในใจ ทว่าคนต้นเหตุอย่างอาร์ชี่กลับเหมือนไม่รับรู้ความรู้สึกในใจนี้สักนิดเลย คนงามเพิ่งตระหนักตอนตกกลางคืนของวันนั้นว่า เขาจงใจทำให้เธอเจ็บเพื่อเป็นการเอาคืน การที่เขาชวนเพลินตามบ้านนั้น ก็เพื่อจงใจเล่นบทรักกับเธอ โดยทำเหมือนไม่ให้นับดาวนั้นรู้เรื่อง แต่เธอรู้ดีว่านั่นคือความตั้งใจของเขาทั้งนั้น! เขาจงใจมีเซ็กซ์กับคนอื่นเพื่อให้เธอรู้สึกเจ็บ และก็ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว เพราะแม้เวลาจะผ่านมาหลายเดือนแล้ว ทว่าเขาก็ยังคงจงใจแสดงบทรักกับเพลินตาให้เธอเห็นทุกครั้งที่มีโอกาส ราวกับต้องการบีบให้เธอเจ็บและบีบให้ปากแข็งๆ ของนับดาวยอมรับออกเสียทีว่าต้องการเขา!!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD