“อย่างที่พูดนั่นแหละ ลงไปแล้วอย่าให้ฉันรู้ว่าไปอ่อยหลอกไอ้โง่ที่ไหน เพราะถ้าทำฉันจะดับความร้อนเงินกับ...ความร่านของเธอเอง”
“บางที...ก็เหมือนฉันไม่ใช่คนเลยนะคะ”
“หึ! เธอก็เหมือนกัน ทำเหมือนฉันไม่ใช่คน...แต่เป็นควาย” เขาตอกกลับมาได้ทุกคำที่ฉันว่าเขาเลยสินะ ใช่สิฉันมันคนลวงโลกนี่คะ ความผิดติดตัวมันเยอะ แต่บางทีวิธีการเอาคืนของเขาก็เกินไปรึเปล่า
“ถ้างั้นก็ด่ามาค่ะ จะด่าอะไรก็ด่าทีเดียวให้พอแล้วช่วยเลิกด่าสักที จะด่ายังไงก็ด่ามา ไม่อยากฟังบ่อย ๆ”
“หึ! มีสิทธิ์อะไรมาสั่งวะ ลงไป รำคาญตา”
“...”
ปัง!
บรื๊น!
ไอ้เลว!
เกลียดที่สุดเลย ความรู้สึกที่ฉันมีต่อเขาตอนนี้ติดลบดิ่งลงเหว จากตอนแรกฉันไม่ปฏิเสธเลยว่าในใจลึก ๆ ฉันอยากให้เขาเป็นพี่มาร์คัสคนเดิม
แต่คำว่า “ร่าน” ที่ออกมาจากปากเขามันทำให้ความรู้สึกที่อยู่ลึกในใจของฉันหมดไป
...ด่าฉันร่านเคยได้ฉันรึยัง?
หงุดหงิดที่สุดเลยค่ะ หงุดหงิดคำพูดของเ
