Sarah
Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa o malungkot sa nakikita ko ngayon. Sa lahat ng ginawa nila sa akin, may parte ng sarili ko na nagdiriwang dahil sa nakikitang pagkalito ni Jonas. Marahil ay nararamdaman niya ang lukso ng dugo sa anak ko. Marahil ay nananabik siyang mahawakan at mahagkan ang anak niyang hindi inaasahan ko na mabuo sa mga panahon na masaya sila habang linuluko ako. Kung sila lang ang pag-uusapan ay wala na akong pakialam sa mga damdamin nila. Tuluyan nang nawala ang respeto ko sa kanila.
Ngunit sa puntong ito ay hindi lang si Jonas pinag-uusapan dahil sangkot na rin ang anak kong si Johan. Ang anak niyang matagal nang nagtatanong tungkol sa kanya at nasasabik na makita siya. Hindi ko man tanggapin sa sarili ko pero alam kong gusto rin siyang makasama ni Joha
