ตอนที่ 17
“อยู่เฉยๆ เถอะน่าน้ำฟ้า ฉันแค่จะดูร่างกายเธอว่าเป็นยังไงบ้าง ยังไม่ทำเหมือนเมื่อคืนแน่ แต่ถ้าเธอยังขัดขืน ฉันไม่รับประกันว่าจะหยุดร่างกายตัวเองได้ไหม” เขาขู่ เมื่อร่างบอบบางยังคงพยายามดิ้นรนขัดขืนจนน่ารำคาญ
จางเหวินโน้มตัวลงบดขยี้จุมพิตดุเดือดกับเรียวปากบวมช้ำอีกครั้งอย่างลงโทษหญิงสาวที่ยังมีแรงประท้วง ก่อนเลื่อนตัวลงต่ำ แล้วหยุดนิ่งใบหน้าคมเข้มที่กลางร่างสาว ชายหนุ่มเผยรอยยิ้มร้ายลึก เมื่อได้ยลโฉมสิ่งที่เป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว นิ้วเรียวยาวแตะแผ่วเบา แล้วเงยหน้าจ้องมองหญิงสาว น้ำฟ้าหลับตาแน่นรู้สึกร่างกายร้อนวูบวาบยามที่ปลายนิ้วแตะต้อง จนฝืนแข้งขาไม่ให้ขยับไม่ได้อีกต่อไป
“น้ำฟ้า! เธออยากโดนเหมือนเมื่อคืนอีกหรือไง ฮะ!” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเข้มแต่ติดจะแหบพร่า เมื่อได้เห็นความงดงามของดอกไม้ที่ตนเพิ่งจะได้ เชยชมมาไม่กี่ชั่วโมง ก่อนปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของหญิงสาวออกทั้งแถว ตาคม ม
