ตอนที่ 12
“ฮือๆ...คุณริคกี้ ฉะ...ฉันเจ็บ จริงๆ ค่ะ” น้ำฟ้าเพียรอ้อนวอนขอความเห็นใจจากเขา เพราะร่างกายปวดแสบร้อนทุกบริเวณที่เขาใช้ปากและมือร้ายกาจลงทัณฑ์สวาทกับเธอ
“เธอต้องทนให้ได้น้ำฟ้า แล้วหลังจากนั้นเธอจะได้ในสิ่งที่เธอต้องการ” ขาดคำเขายิ้มเหยียดที่มุมปาก
ขาเรียวสวยถูกฝ่ามือใหญ่แยกออก ก่อนที่ร่างแข็งแกร่งจะแทรกตัวเข้าไป น้ำฟ้าหลับตาแน่น กัดริมฝีปากตัวเองอย่างสกัดกลั้น เฝ้าอดทนกับความเจ็บและความวาบหวามที่เกิดขึ้นกับร่างกายอย่างที่ไม่เคยพานพบ จางเหวินกระตุกยิ้มอย่างร้ายกาจ นำพาความแข็งร้อนดุดันแนบสนิทกับดอกไม้งดงามกลางร่างของหญิงสาวอย่างเชื่องช้า บดคลึงหยอกล้อสร้างความคุ้นเคย พร้อมกับลมหายใจสะดุดเฮือกของตัวเอง เขาต้องการเธอแทบบ้า เธอดูเหมือนเดียงสาแต่ก็เร่าร้อนราวกับผู้หญิงเจนจัด
“คุณริคกี้ ฉะ...ฉันกลัว” น้ำฟ้าบอกเสียงขาดหาย เมื่อความร้อนระอุของเขามันรุกเร้าสิ่งหวนแหนของเธอ มือเล็กผลั
