ตอนที่ 42
“เข้าใจแล้วค่ะ คุณจะไม่ทำอะไรฟ้าจริงๆ ใช่ไหมคะ ถ้าฟ้าไม่ยอม” สาวร่างบางผู้ใสซื่อเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม รู้สึกหัวใจอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ท่วงท่าที่อ่อนโยนและรอยยิ้มของเขาทำให้น้ำฟ้าดีใจอย่างเหลือล้น จนมือเล็กเอื้อมไปกุมมือใหญ่เอาไว้
“คุณจะไม่ทำแบบนั้นกับฟ้า จริงๆ นะคะ” น้ำฟ้าเอ่ยย้ำด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นระคนดีใจ
“ก็ใช่ แต่เธอต้องทำให้ฉันมีความสุข โดยใช้ร่างกายเธอมอบความสุขให้ฉัน แล้วฉันจะไม่ทำอะไรเธอ แต่จำเอาไว้นะน้ำฟ้า เธอต้องทำให้ฉันมีความสุขเท่านั้น แล้วเมื่อนั้นฉันจะไม่ยัดเยียดสิ่งที่เธอกลัวให้”
พร้อมรอยยิ้มเอาใจแม่สาวใสซื่อ นิ้วเรียวยาวแตะแผ่วเบาบนเรียวปากอิ่มพลางจ้องสบตากับนัยน์หวาน
“คุณยิ้มให้ฟ้าหรือคะ” น้ำฟ้าเอ่ยด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ตาหวานซื่อจับจ้องที่มุมปากของเขาจนเผลอยิ้มด้วยความดีใจ
“อืม...ทำไมล่ะ ไม่ชอบให้ยิ้มให้หรือไง” เขาถามกลับด้วยหน้าเรียบนิ่ง มองมือใหญ่ที่ถูกมื
