ตอนที่ 37
“คะ...คุณริคกี้ ฉะ...ฉัน...ไม่นะคะ ได้โปรดอย่าให้ฟ้าทำแบบนี้เลย” น้ำฟ้าพนมมือไหว้และวอนขอเขา ทว่าเธอกลับได้รับเพียงใบหน้าโกรธขึงของเขา
“เธออยากลองดีกับฉันหรือไง” จางเหวินเค้นเสียงห้วนใส่ ลงน้ำหนักมือบีบไหล่มนของหญิงสาว
“คุณริคกี้ ได้โปรด ปล่อยฟ้าเถอะค่ะ” น้ำฟ้าเอ่ยขอ น้ำตาคลอและเริ่มหยดลงอาบร่องแก้ม
“น้ำฟ้า!” จางเหวินตวาดลั่นอย่างขัดใจ
และเพราะน้ำเสียงเด็ดขาด ทำให้น้ำฟ้าเลื่อนมือขึ้นมาประคับประคองสิ่งที่เขาต้องการให้ทำความสะอาด มือเรียวเล็กที่สั่นเทาของน้ำฟ้าค่อยๆ จับชายเสื้อนอนที่ขาดลุ่ยขึ้นมา เพื่อใช้มันทำความสะอาดสิ่งที่เธอนึกขยาดอย่างที่เขาต้องการ แต่กลับต้องสะดุ้ง เมื่อใบหน้าของเธอถูกเขากดแนบความร้อนผ่าวที่ดุดันและน่ากลัวแทนการใช้เศษผ้าที่ขาดหลุดลุ่ย
“อื้อ...” หญิงสาวครางท้วงดังอู้อี้ในลำคอ ร่างกายสั่นผวากลับสิ่งที่เขากำลังบีบบังคับให้เธอทำ ทว่าแม้จะหวาดกลัวบทลงโท
