ตอนที่ 10
“อย่าปิด ฉันต้องการดู” เสียงห้าวพร่าดังขึ้น น้ำฟ้ารีบส่ายหน้าไปมาเชิงปฏิเสธ
“ฉะ...ฉัน อาย” เสียงหวานสั่นเครือเอ่ยบอก เมื่อเจอแววตาดุดันส่งมาข่มขู่
“เลิกทำตัวเหนียมอาย แล้วเดินเข้ามานี่สิ” ชายหนุ่มออกคำสั่งเสียงแหบพร่าอย่างคนเผด็จการ ขยับตัวแล้วเอนกายจัดท่าเพื่อรอให้แม่สินค้าราคาแพงเข้ามานั่งบนตักกว้าง
“คุณจะทำอะไรฉันคะ” เสียงหวานกระซิบถามพลางเมินหน้าจาก เรือนร่างน่ามองของบุรุษหนุ่ม
“แล้วคิดว่าผู้หญิงกับผู้ชายแก้ผ้าอยู่ด้วยกันแบบนี้ เธอคิดว่าเขาจะทำอะไรกันล่ะ” จางเหวินย้อนถามเสียงติดตลก ไล่สายตากวาดมองร่างสาวด้วยความสิเน่หา
“เอ่อ...ฉะ...ฉัน...” เมื่อถูกย้อนสาวร่างเล็กเลยได้แต่อ้ำอึ้ง ควานหาคำพูดไม่เจอ ปากก็พานสั่นระริก
“เดี๋ยวเธอก็รู้เองน้ำฟ้า เข้ามานี่สิ เข้ามาใกล้ๆ ฉัน” สิ้นคำของชายหนุ่มพร้อมกับสรรพนามที่เปลี่ยนไปเมื่อเกิดความไม่พอใจ ก่อนที่มือใหญ่จะหันมาปลดปราการด
