~ Chapter 20 ~ คิดไปเอง

2341 Words

หลายนาทีต่อมา... ฉันใช้เวลานานพอสมควรในการแต่งหน้าระหว่างนั้นฉันก็อ่านทวนบทละครไปด้วย ข้อดีของฉันคือจำได้ไว มันทำให้ฉันไม่ต้องท่องจำอะไรมาก อ่านแค่รอบสองรอบฉันก็สามารถเล่นได้แล้ว วันนี้ฉันถ่ายอยู่ข้างนอกเป็นสถานที่กล้างแจ้ง ก็คือข้างถนนนั่นแหละ ฉันไม่รู้ว่าวิลล์ทำอะไรอยู่ ฉันมองไปที่รถของเขาจนตาจะเหล่อยู่แล้ว ฉันก็เลยล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาเพื่อส่งข้อความหาเขา “วิลล์ ทำอะไรเหรอ” “ออกมาข้างนอกดีไหม ในรถมันร้อนนะ” ฉันส่งไปนานสองนานแต่เขาก็ไม่อ่าน และไม่ตอบ แต่ทว่า “โอ๊ะ แฟนคุณน้องเดินมานี่แล้ว” ฉันเงยหน้าขึ้นตามเสียงของช่างแต่งหน้าที่อยู่ ๆ ก็พูดขึ้น ฉันชะงักนิ่งงันที่เห็นเขาลงจากรถ และเดินเข้ามาหาฉัน วิลล์ถอดฮู้ดออกแล้วเหลือเพียงเสื้อยืดสีดำสนิท และเขาก็เดินถือไอแพดของเขาเข้ามาหาฉัน “นาย...” “มาแล้วนี่ไง” ฉันเงยหน้ามองเขา โอเค ฉันขอเวลาอึ้งนิดหนึ่ง คือฉันไม่คิดว่าเขาจะอ่านข้อความฉัน และ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD