-พิ้งค์พราว-
ถ้าวิลล์สนใจฉันสักนิด เขาก็คงรู้ว่าฉันไม่ค่อยมีเวลาว่าง อย่างเช่นวันนี้ฉันต้องไปถ่ายละครต่อหลังจากเลิกคลาส ฉันโอเคนะถ้าจะต้องทำกิจกรรม แต่ว่าตารางงานของฉันมันก็ต้องเลื่อนไปด้วย ฉันเป็นนักแสดงหลัก แน่นอนว่าทุกตารางงานของฉันมันกระทบกับคนหลายคน
ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าห้องเรียนที่ฉันเพิ่งเดินออกมา ที่เดินออกมาเพราะรู้สึกงอนเขาด้วยแหละ ถามอะไรก็ไม่ตอบ ฉันอยากรู้ว่าเขาทำแบบนี้ทำไม ถ้าไม่ดูเป็นการเข้าข้างตัวเองเกินไปฉันจะคิดว่าที่เขาดึงแขนฉันไปแบบนั้นเป็นเพราะอยากขัดเรื่องที่ฉันคุยกับผู้ชายคนอื่น แต่ก็นะ มันดูเป็นการเข้าข้างตัวเองเกินไป เขาไม่สนใจฉันเสียด้วยซ้ำ
“โอ๊ะ อาจารย์นี่หน่า” ฉันยังไม่รู้ชื่ออาจารย์เลย แต่ตอนนี้ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย ก่อนที่ฉันจะสาวเท้าเข้าหาอาจารย์ที่เพิ่งเปิดประตูออกมา
“อาจารย์คะ!!”
กึก!
“ครับนักศึกษา”
“อ้อ คือหนูพิ้งค์พราวนะคะ เอ่อ..พอดีจะขอแผนงานค่าย.
