พระชายามาเฟีย สะท้านวัง

ตอนที่ 20 เจียกู่เหวิน!!!!/2

แม่ทัพหนุ่มไม่อยากเชื่อว่าจะทรงได้ยินเช่นนั้น พระองค์ยังทรงเข้าพระทัยว่าได้กลับชาติมาเกิดใหม่หลังจากหมดยุคไค๋หยวนฮ่องเต้ไปเนิ่นนานแล้วเสียอีก ทว่ากลับไม่เป็นเช่นนั้นก่อนจะรีบมีรับสั่งถามสำทับตามติดมา

“หากข้าจะถามเจ้า ว่ารู้จักแม่ทัพไร้พ่ายหรือไม่”รับสั่งถามกลับไป

ใบหน้าใหญ่ของจิ๋นฟานยังคงฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันดำอยู่เช่นเคย

“ต้องได้ยินอยู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ แม่ทัพไร้พ่ายผู้นั้นเป็นที่เลื่องลือไปทั่วทุกสารทิศ น่าเสียดายที่จู่ๆ ก็หายสาบสูญไปเมื่อ 6 ปีก่อนโดยไม่มีร่องรอยใดๆ เหลือทิ้งเอาไว้เลย และนับตั้งแต่แม่ทัพผู้นั้นหายไปต้าซางก็อ่อนแอลงถูกแคว้นอื่นบุกเข้าตีเพื่อยึดดินแดนอยู่บ่อยครั้ง โชคดีที่ว่าไค๋หยวนฮ่องเต้ทรงให้รัชทายาทนำทัพมาช่วยและทิ้งทหารจำนวนหนึ่งไว้คอยดูแลตามเขตชายแดนจึงทำให้ต้าซางรอดพ้นจากการถูกยึดครองจากแคว้นอื่นมาได้”

พระพักตร์งดงามพยักขึ้นลงติดต่อกันครั้นทรงได้ยินเช่นนั้น ภายในพระทัยทรงคาดเดาแล้วว่าผู้ใดคือรัชทายาทของซีโจวในเวลานี้

“ถ้าหากข้าคาดเดาไม่ผิด โจวจื่อโหยวก็คือรัชทายาทในขณะนี้ใช่หรือไม่”สุรเสียงมีรับสั่งออกมา

“ทรงคาดเดาถูกต้องทุกอย่างพ่ะย่ะค่ะ”จิ๋นฟานกราบทูลกลับไปก่อนจะเอ่ยขึ้นอีกครา

“กระหม่อมคาดเดาว่าพระองค์ทรงรู้จักเชื้อพระวงศ์ของซีโจวเป็นอย่างดีใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ และคาดว่าจะต้องทรงมีฐานะสำคัญยิ่งนัก หาไม่แล้วสามราชาทรงไม่เลือกมาสถิตกับพระองค์อย่างแน่นอน”

พระโอษฐ์คลี่แย้มยิ้มออกมาบางๆ ครั้นทรงได้ยินเช่นนั้น

“เจ้าเข้าใจถูกต้องทุกอย่างจิ๋นฟาน ข้านี่แหละคือรัชทายาทเพียงผู้เดียวของไท่เจิ้งฮ่องเต้!”

และนั่นทำให้จิ๋นฟานนิ่งงันไปชั่วขณะครั้นได้ยินเช่นนั้น

“ที่แท้พระองค์คือรัชทายาทโจวโยว่เฉิง ที่เล่าลือกันว่าสิ้นพระชนม์ตั้งแต่มีการก่อกบฏเมื่อเกือบ 30 ปีก่อน!”

พระเนตรสีนิลคมดุแปรเปลี่ยนไปทันใดครั้นได้ยินถ้อยคำดังกล่าว

“ใช่!ข้านี่แหละโจวโย่วเฉิง รัชทายาทที่ถูกต้องของแผ่นดินซีโจว!!!”รับสั่งยอมรับอย่างไม่อ้อมค้อม

“และข้านี่แหละ คือแม่ทัพไร้พ่ายที่หายสาบสูญไปเมื่อ 6 ก่อนอย่างไร้ร่องรอยตามที่เจ้ากล่าวเมื่อครู่ที่ผ่านมา และไม่คาดคิดว่าจะได้หวนคืนชีพกลับมาอีกครั้งและนั่งอยู่ตรงหน้าพวกเจ้าสองคนในขณะนี้”

สองพ่อลูกจากเผ่าจินเจียงนั่งนิ่งงันไปโดยพลันครั้นได้ยินเช่นนั้น

“ไม่คาดคิดเลยว่าพระองค์ทรงเป็นทั้งรัชทายาทของอดีตไท่เจิ้งฮ่องเต้และยังเป็นแม่ทัพไร้พ่ายผู้ลือนามไปพร้อมกัน มิน่าเล่าด้วยเหตุผลนี้นี่เองสามราชาจึงเลือกเฟ้นให้พระองค์สืบทอดเจี่ยกู่เหวินศักดิ์สิทธิ์ แต่ผู้สืบทอดอีกหนึ่งเล่าที่สามราชาทรงเลือกไว้จะทรงมีความเป็นมาเยี่ยงไรหนอ จะต้องเร่งติดตามค้นหาให้พบ”จิ๋นฟานกราบทูลกลับไป

และถ้อยประโยคดังกล่าวทำให้แม่ทัพรูปงามชะงักงันขึ้นมาทันทีครั้นทรงได้ยินเช่นนั้น

“เจ้ากล่าวเมื่อครู่หมายความว่าเยี่ยงไร ยังมีผู้ที่ถูกเลือกนอกเหนือจากข้าอีกอย่างนั้นรึ”สุรเสียงรับสั่งถามกลับไปทันควัน

“ผู้สืบทอดให้ครอบครองเจี่ยกู่เหวินมี 2 พระองค์พ่ะย่ะค่ะ โดยสังเกตว่าหากผู้ใดครอบครองเจี่ยกู่เหวินอย่างแท้จริงแล้วไซร้ บริเวณแผ่นหลังจะปรากฏมังกรสามตัวของสามราชาขึ้นสถิตที่หัวไหล่ซ้ายและขวาและตรงท้ายทอย ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของผู้ที่ถูกเลือกจากกษัตริย์ในตำนานอย่างแท้จริง แต่หากร่างใดมีเพียงเจี่ยกู่เหวินแต่มิปรากฏมังกรสามตัวสถิตอยู่แผ่นหลังก็หมายความว่ามิใช่ผู้สืบทอดพ่ะย่ะค่ะ”จิ๋นฟานอธิบายกลับไปอย่างละเอียด

“เช่นนั้นรึ!”รับสั่งสุรเสียงพึมพำ

“รวมไปถึงสามารถอ่านอักขระโบราณตั้งแต่ยุคสร้างแผ่นดินรวมอยู่ด้วยใช่หรือไม่”รับสั่งสำทับตามติดมา

“ถูกต้องแล้วพ่ะย่ะค่ะ อักขระตั้งแต่ยุคสร้างแผ่นดินหามีผู้ใดล่วงรู้ความหมายและอ่านออกได้ ด้วยอักขระเหล่านั้นเป็นตัวอักษรที่ใช้เขียนในเหล่าเทพเซียน มนุษย์ธรรมดาทั่วไปต่อให้เก่งกาจสักเพียงใดก็หามีผู้ใดสามารถอ่านได้พ่ะย่ะค่ะ”

ถ้อยอธิบายของจิ๋นฟานทำให้แม่ทัพไร้พ่ายทรงครุ่นคิดถึงสตรีโฉมงามที่พระองค์ได้พานพบขึ้นมาทันที

“ถ้าเช่นนั้นแลดูเหมือนว่า ข้าจะได้พานพบผู้ครอบครองเจี่ยกู่เหวิน อีกครึ่งหนึ่งแล้วละจิ๋นฟาน และคนผู้นั้นทำให้ข้าหวนคืนชีพกลับมาได้อีกครั้งและได้กลับมาเกิดใหม่จนกระทั่งได้พบกับพวกเจ้าสองพ่อลูก ทว่ามีเพียงข้าเท่านั้นที่กลับมาดั่งที่เจ้ามาพบข้าอยู่ในขณะนี้”

ในขณะที่จิ๋นฟานนั่งฟังอย่างสงบมิได้ตื่นตระหนกหรือแสดงอาการอย่างไรออกมาแม้แต่น้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น

“กระหม่อมล่วงรู้พ่ะย่ะค่ะว่าผู้ครอบครองเจี่ยกู่เหวินอีกครึ่งซีกได้กลับมาพร้อมพระองค์”

และนั่นทำให้ดวงเนตรสีนิลคู่สวยเหลือบขึ้นทอดพระเนตรจิ๋นฟานขึ้นมาโดยพลัน

“เจ้าล่วงรู้ได้เยี่ยงไร! ว่าผู้ครอบครองเจี่ยกู่เหวินอีกครึ่งซีกได้หวนกลับคืนมาด้วยแล้วเช่นกัน อีกทั้งก็มิได้ไปกำเนิดใหม่”รับสั่งถามกลับไปด้วยความใคร่รู้ระคนสงสัยอย่างยิ่งยวด

ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยตีนกาปรากฏอยู่ทั่วใบหน้าของจิ๋นฟาน ยิ่งเด่นชัดมากยิ่งขึ้นครั้นฉีกยิ้มกว้างออกมาเช่นนั้น ด้วยอายุที่ก้าวเข้าสู่ปีที่ 60 ผ่านประสบการณ์ชีวิตมาแล้วมากมาย

ในขณะที่หลงเอ๋อร์หรือชื่อเต็มคือเหวินหลงบุตรชายคนสุดท้องในจำนวนลูกทั้งหมด 15 คนของจิ๋นฟาน หนุ่มน้อยวัย 17ปี คอยติดตามบิดาเพื่อทำหน้าที่ของตนซึ่งบรรพบุรุษของเผ่ามอบหมายไว้ให้ สองพ่อลูกต่างหันกลับมามองหน้ากันเมื่อได้ยินแม่ทัพรูปงามรับสั่งถามกลับมาเช่นนั้น

“พระองค์ทรงหลงลืมไปแล้วหรือไรว่ากระหม่อมเป็นชนเผ่าจินเจียง ซึ่งเป็นผู้คอยถวายการรับใช้อย่างใกล้ชิดให้แก่สามราชา บันทึกโบราณตั้งแต่บรรพบุรุษระบุไว้อย่างละเอียดจากถ้อยรับสั่งของจอมเวทย์เฉินหนงโดยตรง ทรงมีรับสั่งพร้อมให้บันทึกรายละเอียดทุกอย่างที่กำลังเกิดเหตุการณ์อยู่ในขณะนี้ทิ้งไว้ให้ชนเผ่าจินเจียงของกระหม่อม เฝ้าค้นหาและติดตามให้ได้ทันท่วงทีพ่ะย่ะค่ะ”

องค์ชายรูปงามขมวดพระขนงเข้มเข้าหากันทันใดครั้นทรงได้ยินเช่นนั้น

“นี่เจ้ากำลังจะบอกว่าจอมเวทย์ทอดพระเนตรเหตุการณ์ล่วงหน้าเป็นพันๆ ปีได้อย่างนั้นเหรอ อีกทั้งยังทรงล่วงรู้ว่าข้าจะต้องประสบชะตากรรมเป็นเช่นไรและจะต้องกลับมาอย่างไร รวมไปถึงผู้ครอบครองเจี่ยกู่เหวิน อีกครึ่งซีกด้วยกระนั้นสิ”รับสั่งถามกลับไป

“เป็นเช่นนั้นพ่ะย่ะค่ะ”จิ๋นฟานตอบกลับไปโดยมิรั้งรอ

“จอมเวทย์ทรงทอดพระเนตรเหตุการณ์นี้มานานกว่าพันปีแล้ว หาไม่แล้วกระหม่อมและบุตรชายจะสามารถค้นหาพระองค์พบได้เยี่ยงไรหากไม่มีบันทึกของบรรพบุรุษชี้นำ ล่วงรู้แม้กระทั่งระยะเวลาที่พระองค์จะเสด็จกลับมาอีกครั้งและทรงประทับอยู่แห่งหนใด รวมไปถึงยังล่วงรู้ว่าผู้ครอบครองเจี่ยกู่เหวินอีกครึ่งซีกนั้น ปรากฏกายอยู่แห่งหนใดภายใต้แคว้นน้อยใหญ่ซึ่งอยู่ใต้การปกครองของซีโจว”

ครั้นองค์ชายโจวโยว่เฉิงได้ยินเช่นนั้น ทรงหวนนึกถึงถ้อยเจรจาของแม่มาเฟียสาวคนงามขึ้นมาทันที

ข้าไม่รู้จักซีโจวอะไรนั่นหรอก แล้วแคว้นที่ท่านเอ่ยถึงมันคงใช้เรียกเมืองในสมัยโบราณกระมัง ถ้าเทียบกับยุคนี้ที่นี่คือเมืองเซี่ยงไฮ้ แต่ถ้าเป็นยุคโบราณหากจำไม่ผิดน่าจะอยู่ในเขตดินแดนของแคว้นฉู่ และบริเวณบ้านของข้าที่ท่านเห็นในเวลานี้ก็อยู่ใกล้เมืองหลวงของแคว้นนั้นแหละ ส่วนที่ท่านถามว่าสหายปอดแหกของข้ามีนามว่าอะไร ไอ้หมอนี่ชื่อแซ่จำง่ายนามว่าหวังเหล่ย

ถ้อยประโยคดังกล่าวยังดังก้องอยู่ในความทรงจำของพระองค์มิคลาดครา

“แต่คนผู้นั้นยังมิได้ไปถือกำเนิดใหม่เฉกเช่นเดียวกับข้า เหตุใดจึงหวนกลับคืนมาพร้อมกับข้าได้เล่าจิ๋นฟาน”รับสั่งถามกลับไปด้วยความสงสัย

และนั่นทำให้หัวหน้าเผ่าจินเจียงต้องเล่าขยายความออกมาให้ชัดเจนมากยิ่งไปกว่าเดิม

“เหตุใดจึงทรงคิดว่าที่พระองค์ได้พานพบผู้ครอบครองเจี่ยกู่เหวินในขณะนั้นมิได้ถือกำเนิดใหม่เล่า ตรงกันข้ามผู้ครอบครองที่พระองค์ทรงได้พบมานั้นได้ไปถือกำเนิดใหม่ก่อนหน้าแล้ว ณ สถานที่ซึ่งเรียกว่าดินแดนก่อนกาลพ่ะย่ะค่ะ”

“แคว้นที่ข้าไปคือดินแดนก่อนกาลอย่างนั้นหรอกรึ!”รับสั่งออกมาโดยพลันครั้นทรงได้ยินเช่นนั้น

“ถูกต้องแล้วพ่ะย่ะค่ะ! และพระองค์ก็ทรงถือกำเนิดใหม่ ณ ดินแดนก่อนกาลเช่นเดียวกันไม่ได้แตกต่างกันเลย ดังนั้นนี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้พระองค์ได้เสด็จกลับมาที่นี่อีกครั้ง เพื่อพลิกแผ่นดินซีโจวให้หลุดจากเงื้อมมือจากรัชทายาทผู้นั้น”

องค์ชายโจวโย่วเฉิงทรงทอดพระเนตรจิ๋นฟานด้วยความแปลกพระทัยครั้นทรงได้ยินเช่นนั้น

“เจ้ากล่าวเช่นนี้ล่วงรู้อะไรมาบางอย่างใช่หรือไม่”รับสั่งถามสวนกลับไป

และนั่นทำให้จิ๋นฟานพยักหน้าขึ้นลงติดต่อกันเป็นการยอมรับ

“กระหม่อมล่วงรู้ในสิ่งที่ควรรู้เท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ และอาศัยความสังเกตและปะติดปะต่อเรื่องราวซึ่งกระหม่อมมั่นใจว่าภายในราชสำนักซีโจว จะต้องมีปีศาจแอบแฝงอยู่เป็นแน่

มีเหตุการณ์หลายอย่างทำให้คิดเช่นนั้นและนับตั้งแต่โจวจื่อโหย่วถูกแต่งตั้งขึ้นเป็นรัชทายาท จู่ๆ สตรีที่ยังคงความเป็นพรหมจรรย์ก็ค่อยๆ สูญหายไปอย่างไร้ร่องรอย”จิ๋นฟานกราบทูลอธิบายพร้อมทำท่าทางประกอบ

“แต่ข้าก็ยังมิเห็นว่าจะมีสิ่งใดเกี่ยวข้องกับจื่อโหย่วแม้แต่น้อยเลยนะ”รับสั่งแย้งกลับไป

“เกี่ยวข้องแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ!”จิ๋นฟานกราบทูลสวนกลับไปทันทีพร้อมหันซ้ายแลขวาสังเกตไปโดยรอบก่อนจะเอ่ยเสียงกระซิบประหนึ่งเกรงกลัวว่าจะมีผู้ใดมาได้ยินการสนทนาก็มิปาน

“เหตุที่กระหม่อมกราบทูลเช่นนั้น ก็เพราะว่าเหล่าพระสนมรวมไปถึงพระชายาขององค์รัชทายาททุกพระองค์ ล้วนมีชีวิตอยู่เพียงแค่ 4 เดือนเท่านั้นพ้นจากระยะเวลาดังกล่าวจะต้องมีอันเป็นไปทุกราย ถ้าไม่หายสาบสูญอย่างไร้ร่องรอยก็ทยอยสิ้นพระชนม์ลงไปอย่างมิรู้สาเหตุ”

และนั่นทำให้องค์ชายรูปงามเบิกพระเนตรขึ้นมาทันใดครั้นทรงได้ยินเช่นนั้น

“มีเหตุการณ์เช่นนั้นจริงหรือนี่!”รับสั่งสุรเสียงพึมพำพร้อมปรากฏภาพนางปีศาจงูพันปี ผุดขึ้นในความทรงจำขึ้นมาทันใด

“ข้าพอจะรู้แล้วว่าเพราะอะไรจึงมีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นราชสำนัก ก็ไม่น่าแปลกเพราะจื่อโหย่วมีสายเลือดครึ่งมนุษย์ครึ่งปีศาจปะปนอยู่ในสายเลือด”

ทันใดนั้นเอง

ฉาด!!! เสียงฝ่ามือกระหน่ำลงบนผิวเนื้อหนังดังสนั่นขึ้นมาทันที