เท้าเล็กหยุดเดินหันไปตามเสียงเรียก มองไปยังด้านข้างคลับ แต่ตรงนั้นค่อนข้างมืด ทำให้มองเห็นใบหน้าอีกฝ่ายได้ไม่ชัด
"ใคร?" ฉันถามออกไป พลางเพ่งสายตามอง ก่อนที่คนๆนั้นจะเดินออกมาจากมุมมืด
"ได้ดี แล้วลืมแม่บังเกิดเกล้าเลยรึไงลูกเนรคุณ" อ้อยทิพย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันแฝงไปด้วยความขุ่นเคืองใจ มองจ้องลูกสาวตาเขม็ง
"แม่"
"ยังจำฉันได้นี่! แกคิดจะทิ้งฉันให้อดตายรึไง" สายตาที่ใช้มองลูกสาว ไม่มีเศษเสี้ยวของความรักความห่วงใยปะปนอยู่เลยแม้แต่น้อย มีเพียงความชิงชังไม่เป็นมิตร แผ่ให้เห็นอย่างไม่ปิดบัง
ภายใต้ความรู้สึกนึกคิดของอ้อยทิพย์จมฝังกับอดีต ในตอนนั้นหากเธอไม่พลาดท้องกับพ่อของเฌอเอม ป่านนี้คงได้แต่งงานกับแฟนหนุ่ม ทายาทมหาเศรษฐีพันล้านไปแล้ว เธอจึงเกลียดเฌอเอมถึงแม้จะเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขตัวเองก็ตาม
"เอมแค่ย้ายมาอยู่ใกล้มหาลัย" ร่างบางโกหกคำโต เรื่องระหว่างเธอกับเคเบิ้ลจะให้ใครรู้ไม่ได้ทั้งนั
