When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
LAMPAS alas-dose na ng tanghali nang lumabas si Ricky mula sa kanyang kwarto. Pagkatapos nga niyang magbihis kanina pagkauwi niya galing sa laro ay nakatulog siya. Hinihimas-himas pa nga niya ang kanyang mga kalamnan dahil parang sumasakit. Ramdam pa niya ang tila pagbangga sa kanya ng mga malalaking manlalaro ng kalaban nilang Bucayao Waters kanina. Nakita siya kaagad ng kanyang nanay na kasalukuyang nanonood ng TV nang oras na iyon. “Kumain ka na, nasa lamesa ang ulam,” ani nito sa kanya at agad nga siyang dumiretso roon. Uminom muna siya saglit ng tubig at umupo sa harapan ng mesa na may nakataob na malaking bilog na panakip sa pagkain. Pagkaupo niyang dala ang pinggan ay inilabas niya ang kanyang phone. Hindi pa niya nao-open ang kanyang f*******: at messenger magmula kanin