Tulala lang siya kahit maraming lumalapit para makiramay. Wala siyang pakialam kung ano ang isipin ng mga ito sa kanya.
Nakita niya ring pumunta ang mga kabigan niya but she didn’t even bother.
Losing her only brother is so painful at kung hindi siguro umuwi ang mommy niya at kung wala siguro si Chris para umalalay sa kanya ay baka hindi na niya nakayanan.
Madalas ay bigla nalang siyang napapaiyak o kaya ay napapasigaw. And Chris would come running to her to soothe her.
Hindi niya alam kung paano niya matatanggap na wala na talaga ang pinakamamahal niyang kuya na nag-aruga at nagmahal sa kanya ng sobra. She knows she has to accept it. But right now she’s still in denial. She still can’t accept it.
Paano nangyari iyon? How come na ang nakabangga rito ay nawalang parang bula samantalang
