Pretty 02 หมอบิ๊กไซต์อะไรใหญ่?

1498 Words

นั่นแหละเรื่องทั้งหมดมันก็แบบนั้นแต่ตอนนี้ฉันไม่ได้ต้องการเทอร์โบแล้วและที่ทะลาะกับแต๊งค์กิ้วทุกวันนี้ก็เพราะเอาคืนกันไปมาเรื่องงานมากกว่าเลยไม่ถูกกัน ทุกคนในวงการพริตตี้รู้ดีว่าถ้ามีมันต้องไม่มีฉัน! ตอนแรกก็แค่อยากเอาคืนทั้งนั้นสองคนนั้นที่ร่วมมือกันหักหลังของฉันแต่รายได้มันดีเลยทำมาโดยตลอดและไม่ได้สนใจเรื่องของเทอร์โบแล้วเพราะว่าฉันเจอสิ่งที่น่าสนใจมากกว่า “ถึงแล้วจ้าสาว~” “ขอบคุณมากนะคะวันนี้พี่ลูกหมากก็กลับไปพักผ่อนได้แล้วค่ะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” “จะเจอผู้ชายแล้วไล่พี่เลยนะ” “อุ๊บ! ก็นิดหน่อยค่ะงั้นซันไปแล้วนะคะ” ฉันโบกมือลาก่อนจะลงจากรถของพี่ลูกหมากและยืนอยู่หน้า… โรงพยาบาลศัลยกรรมบิ๊กไซต์ ฉันยิ้มนิดหน่อยเมื่อจะได้เจอคนที่อยากเจอแล้ว ฉันเดินเข้ามาที่นี่อย่างคุ้นเคยเพราะว่ามาบ่อยคนสวยก็ต้องลงทุนนิดหน่อยสิซึ่งฉันก็ยอมรับนะว่าฉันศัลยกรรมสมัยนี้มันเปิดกว้างแล้วเคยได้ยินไหมทำบุญสวยชาติทำหน้าสวยชาตินี้และฉันก็กลัวตัวเองจะไม่ได้เกิดเป็นคนเลยทำหน้าซะเลยตั้งแต่ชาตินี้และหมอที่นี่ก็หล่อมากกก!!ทั้งเก่งทั้งหล่อ “สวัสดีค่ะคุณซันนี่วันนี้มาทำอะไรเหรอคะ?” “มาหาหมอไซต์ค่ะไม่ทราบตอนนี้หมอไซต์มีลูกค้าอยู่ไหมคะ?” ที่นี่ไม่ว่าใครก็รู้ทั้งนั้นแหละว่าฉันเล็งหมอไซต์หรือบิ๊กไซต์เอาไว้ เขาเป็นหมอศัลยกรรมเจ้าของไข้ฉันเองไม่ว่าจะทำตรงไหนก็ต้องเป็นหมอไซต์ทั้งนั้นที่จริงเขาไม่ค่อยรับแคสเท่าไหร่นักจะรับเคสใหญ่ ๆ และสำคัญมากกว่าเพราะว่าเขาเป็นเจ้าของที่นี่เลยจะทำงานเกี่ยวบริหารโรงพยาบาลมากกว่าซะส่วนใหญ่แต่สำหรับฉันจะเรียกว่าสงสสารหรือสมเพชดีละ? ย้อนกลับไปเมื่อ 1 ปีก่อน... “ฉันอยากได้หมอที่เก่งที่สุดค่ะ...” ฉันมาที่โรงพยาบาลนี่ครั้งแรกเพราะอยากศัลยกรรมให้สวยขึ้นสวยกว่ายัยแต๊งค์กิ้วนั่น “หมอที่นี่ของเราเก่งทุกท่านค่ะ ลูกค้าต้องการทำอะไรบ้างคะ?” “ทำทุกอย่าง...ทุกอย่างที่สวยขึ้นและดีขึ้น” ฉันพูดอย่างเหม่อลอยและเสียงเบา “ความจริงพื้นฐานของคนไข้ค่อนข้างดีอยู่แล้วแค่ต้องบำรุงและเสริมอะไรนิดหน่อย....” “ไม่ว่าอะไรฉันก็จะทำค่ะให้มันสวยเถอะฉันยอมหมดนั่นแหละ และก็ขอหมอที่เก่งเท่านั้นค่ะ” ฉันอยากทำแบบครั้งเดียวจบไม่อยากแก้บ่อยให้เจ็บตัวเพราะงั้นเลยอยากได้หมอที่เก่งและมากความสามารถ “งั้นลองเอารายชื่อและผลงานของหมอโรงพยาบาลเราไปดูก่อนไหมคะและลูกค้าเลือกมาว่าอยากได้หมอคนไหนเป็นพิเศษแต่ราคาจะไม่เท่ากันนะคะขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของหมอแต่ละท่านด้วย” “เท่าไหร่ก็จ่ายค่ะ” เมื่อได้รับการปรึกษาเรียบร้อยฉันก็เดินออกมาอย่างหมด ภายในหัวกำลังคิดว่าฉันทำอะไรอยู่นะ? ที่ทำอยู่มันถูกต้องแล้วเหรอ? แต่มันก็มีคำถามกลับมาว่ามันไม่ถูกต้องยังไงฉันแค่อยากสวยขึ้นและดูดีขึ้น... ติ๊ง!! เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ดังขึ้นมันเป็นแจ้งเตือนของเทอร์โบที่ลงรูปและแคปชั่นคู่แต๊งค์กิ้วทั้งคู่ยิ้มสดใสและดูมีความสุขต่างจากฉันตอนนี้ที่กำลังเสียใจและทรมานสุด ๆ “ฮึก! ฮือออออ!!!” พรึ่บ!!ฉันทิ้งตัวนั่งกับเก้าอี้โรงพยาบาลและร้องไห้ออกมาไม่ได้สนใจว่าจะมีใครมองมาไหมฉันแค่ต้องการระบายความเสียใจทั้งหมดที่มีออกมาตอนนี้ “ฮึก!!เลว!!” ฉันด่าออกมาทั้งที่รู้ว่าคงไม่มีใครได้ยินมันหรอก “ที่นี่โรงพยาบาลเธอควรงดเสียงหน่อยนะ” “ฮึก!” น้ำเสียงที่ไม่คุ้นเคยดึงขึ้นฉันมองเท้าของเขาก่อนจะค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นเป็นผู้ชายหนึ่งที่หล่อมากหล่อจนคิดว่าทำไมถึงหล่อได้ขนาดนี้นะ ไอ้เทอร์โบกลายเป็นคนธรรมดาไปเลยล่ะ “ว่าไงเธอไม่ควรมาสร้างมลพิษทางเสียงให้คนอื่นเดือดร้อนนะ” นั่นเป็นคำพูดที่กำลังต่อว่าและตักเตือนฉันอยู่ “ฉันเสียใจ ฮึก! ก็แค่อยากร้องระบายไม่ได้หรือไง?” ฉันปาดน้ำและลุกขึ้นเผชิญหน้ากับเขาตัวฉันเท่าอกเขาเองนี่มันนางเอกในนิยายชัด ๆ เลย “ได้แต่ต้องไม่ใช่ในที่สาธารณะและไม่รบกวนคนอื่นเขา” สายตาของเขามองฉันอย่างดุ ๆ และตำหนิ “...ขอโทษค่ะ” ฉันเม้มปากแน่นและมองไปรอบ ๆ ที่มีคนกำลังมองฉันอยู่เหมือนกันก่อนจะยอมขอโทษที่สร้างปัญหาให้คนอื่น “อืม ผิดก็รู้จักยอมรับดีแล้ว” ยิ่งมองใกล้ ๆ ฉันว่าฉันคุ้นหน้าของเขานะ “เอ่อ” แต่ยังไม่ได้ถามอะไรเขาก็เดินออกไป สายตาของฉันหันไปเห็นรายชื่อหมอของโรงพยาบาลก่อนอพบว่าคนเมื่อกี้คือหมอศัลยกรรมของที่นี่... แถมยังเป็นเบอร์ 1 ของที่นี่อีกด้วย “มะหมออออออ” ฉันรีบวิ่งตามไปทันทีเพื่อขอให้เขาเป็นหมอศัลยกรรมให้ฉัน ขนาดเขายังหล่อขนาดนั้นถ้าทำให้ฉันจะสวยขนาดไหน?! “ไปไหนแล้วนะ....” แล้ววันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอเขาหรอกแต่ฉันไปบอกพยาบาลที่รับปรึกษาว่าฉันต้องการเขามาเป็นหมอแต่พยาบาลก็บอกว่ายากเพราะว่านอกจากจะเป็นหมอแล้วยังเป็นเจ้าของที่นี่อีกด้วย แต่ฉันก็พยายามขอร้องและยอมทุ่มไม่อั้นเพื่อได้ทำกับเขาแต่พยาบาลก็บอกว่าเป็นไปได้ยากแต่ก็จะรับไว้พิจารณา แต่ไม่นานโรงพยาบาลก็ติดต่อมาว่าหมอบิ๊กไซต์ยอมเป็นเจ้าของไข้ของฉัน ^0^ ห้องหมอบิ๊กไซต์ แกร๊ด!! “หมอขา~” ฉันเปิดประตูโดยไม่เคาะและเรียกเขาด้วยน้ำเสียงอ้อน ๆ “ไม่มีใครสอนเรื่องมารยาทหรือไง?” เขาถามเสียงดุและตอนนี้ก็กำลังหันหลังอยู่ด้วย “อุ๊ย! แรง~” ฉันเลยปิดประตูและเอาใหม่ ก๊อก ๆ คราวนี้ฉันเคาะประตูก่อและเปิดเข้าไปทันทีเพราะว่ารู้ว่าถ้ารออนุญาตคงไม่ได้เข้ามาแน่นอน หน้ามึนไว้ก่อนเลย “สวัสดีค่ะหมอไซต์บิ๊ก!” อะไรบิ๊กน่ะเหรอตัวไงรวมทั้งกล้ามหน้าท้องที่ฉันเห็นแวบ ๆ เมื่อกี้อีกเขากำลังเปลี่ยนเสื้ออยู่น่ะสิ -.,- “หน้าเธอหื่นกล้ามมากซันนี่” “แค่กับหมอไซต์เท่านั้นแหละค่ะก็หมอมันน่าหื่นใส่สุด ๆ ไปเลยค่ะ -.,-” ฉันมองช่วงหน้าท้องของเขาก่อนจะเลื่อนสายตาให้ต่อลง “ยัยโรคจิตมาทำไมวันนี้ไม่มีนัดนิ” หมอบิ๊กไซต์พร้อมเก็บข้าวของเพราะจะเลิกงานแล้ว “มาทำแผลค่ะ...” ฉันพูดสียงอ่อยและก้มหน้ามองพื้นพยายามทำตัวให้น่าสงสารที่สุด “ที่นี่โรงพยาบาลศัลยกรรมไม่ใช่สำหรับรักษาหรือทำแผล” “รู้ค่ะแต่อยากให้หมอไซต์ทำแผลให้” ฉันเงยหน้ามองหน้าของหมอบิ๊กไซต์ที่กำลังมองฉันอยู่เหมือนกัน “เฮ้อ! ไปโดนอะไรมา?” “โดนตบ” พรึ่บ! เมื่อฉันบอกออกไปเขาก็เดินไปทางตู้เย็นภายในห้องก่อนจะหยิบประคบเย็นออกมา แปะ!!และเดินมาหาก่อนจะวางที่แก้มของฉันอย่างแรง! “อ่าส์!!หมอไซต์ซันเจ็บนะเบา ๆ หน่อยสิคะรุนแรงแบบนี้ไม่ดีเลยน้าา~อ๊ะ!” ฉันแกล้งทำน้ำเสียงแปลก ๆ ใส่เขาก็โดนสายตาดุ ๆ มองมาทันที “หึ โดนจริง ๆ จะร้องแบบนี้ไหมนะ?” “อันนี้หมอต้องมาลองดูนะคะเผลอ ๆ อาจจะร้องกว่านี้ก็ได้...” ฉันสายตายั่ว ๆ ก่อนจะใช้มือลูบที่แผงอกของเขาก่อนจะเรื่อยลงมาให้ต่ำลง “ซัน...นี่” “ซันสงสัยคะหมอ...” ฉันเงยหน้ามองตอนนี้มือของหมอบิ๊กไซต์ยังจับที่ประคบให้ฉันอยู่ “อะไร?” “ที่หมอชื่อว่าบิ๊กไซต์...อะไรใหญ่เหรอคะรู้จักมาตั้งนานยังไม่รู้เลยใหญ่จริงหรือเปล่า?” มือฉันเรื่อยลงต่ำเรื่อย ๆ จนถึงหัวเข็มขัดของเขา “ไม่รู้สิเอามือออกไปได้แล้ว” “ชื่อว่าบิ๊กไซต์...แล้วตรงนั้นบิ๊กด้วยไหมคะ?” ฉันจงใจมองตรงนั้นของหมอบิ๊กไซต์ “บิ๊กไม่บิ๊กมาจับไหมจะได้รู้” เขาก้มลงมากระซิบข้างหูของฉัน “0///////0” ไม่เคยโดนรุกใส่แบบนี้เลยง่ะ!!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more