EP03 แขก VIP

1235 Words
EP03 มุกดานอนแน่นิ่งปล่อยให้ร่างกายถูกชายหนุ่มเล้าโลม เอ็มเจที่สัมผัสจูบกับคนใต้ร่างไม่สามารถถอนตัวได้ ชายหนุ่มลุ่มหลงกับสิ่งตรงหน้าที่ตอนนี้กระตุ้นหัวใจของเขาให้เต้นแรงซะจนควบคุมไม่ได้ “เธอจูบไม่เป็นหรอ” จูบได้สักพักก็ผละออกเล็กน้อยแล้วเอ่ยถามด้วยนํ้าเสียงแหบพร่า “ค่ะ หนูไม่เคยจูบกับใคร” “ฉันจะรอดูว่าที่เธอพูดคือเรื่องจริงหรือแกล้งไร้เดียงสากันแน่” พูดจบก็กระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเริ่มถอดเสื้อบนร่างกายคนตัวเล็กออกทีละชิ้น จนร่างกายของมุกดาเริ่มเปลือยเปล่า ด้วยความรู้สึกเขินอายมือเล็กจึงยกขึ้นมาปิดร่างกายตนเองไว้โดยอัตโนมัติ “ทำอะไร?” การกระทำไร้เดียงสาของเด็กสาวทำให่ชายหนุ่มอดที่จะเชยชมร่างกายและความสดของคนใต้ร่างไม่ได้แล้ว “หนูอาย” “ถ้าเป็นลูกค้าคนอื่นคงไม่พอใจกับการกระทำของเธอแน่” “หนูถึงบอกให้คุณช่วยหนู” “ไม่ต้องห่วง ฉันจะช่วยสอนให้เธอครบทุกท่าเลยเด็กน้อย..” ในขณะที่เอ็มเจพูดลมหายใจอุ่นร้อนก็เป่ารดบนน่าอกสวยเป็นระยะทำให้ขนอ่อนบนร่างกายเธอลุกชัน สายตาทอประกายต้องการมองเรือนร่างสาวด้วยความพึงพอใจ มุกดาสวยทุกที่จนหาที่ติไม่ได้ “ทะ ทำอะไรคะ” ดวงตากลมโตที่โอบล้อมด้วยขนตาแพงอนหลุบตามองใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังก้มหน้าใช้ลิ้นกวาดเลียหัวนมสีแดงระเรื่อ “มันคือการเล้าโลม จุดเสียวของผู้หญิงจะอยู่ตรงนี้” “อึก อื้อ!” มุกดากัดปากกลั้นความเสียวซ่านเธอเชื่อเขาแล้วจริงๆ ว่าตรงนี้คือจุดเสียว เพราะเพียงแค่ลิ้นแตะลงที่หัวนมแล้วกวาดเลียร่างกายมันก็กระสันไปทั่วร่างแล้ว “เสียวใช่มั้ย” “อ๊าา…คะ คุณ” เสียงหวานครางออกมาอย่างอดกลั้นไม่ไหวก่อนจะยื่นมือสอดเข้าที่กลุ่มผมสีดำเงาของคนบนร่างแล้วออกแรงขยํ้าระบายความเสียวซ่าน เอ็มเจที่กำลังสนุกกับการหยอกล้อร่างกายของคนตัวเล็กก็เริ่มใช้ลิ้นเล่นกับหัวนมทั้งสองข้างแรงมากขึ้น บ้างก็สลับมาเลียตามเนินอกสีขาวสวยและทุกครั้งที่ลิ้นสัมผัสกับเนื้อตัวขาวเนียนก็ได้ยินเสียงครางหวานๆ ของมุกดาออกมาทุกครั้ง “นอนมองตาแป๋วแบบนั้นไม่กลัวมันแหกรึไง?” จัดการหยอกเย้ากับน่าอกสวยจนพอใจก็เอ่ยถามออกไป เมื่อเห็นมุกดานอนมองเขาอยู่แบบไม่ละสายตา “ตรงนั้นมันเปียกแล้วค่ะ…” ปากสวยพูดแล้วหลุบมองตรงนั้นของตรงเองที่เริ่มมีนํ้าหล่อลื่นออกมา “บอกทำไม ฉันรู้แล้ว” “คุณทำมันเปียก” “เดี๋ยวก็รับผิดชอบแล้วนี่ไง” “….” เด็กสาวไม่ได้ถามอะไรต่อ เรียวนิ้วสวยแหวกลงระหว่างสองกลีบแล้วแตะเบาๆ จนเผลอครางออกมา “อ๊ะ!” “คุ้นเคยกับนิ้วไว้ก็ดี เจอของจริงมาจะได้ไม่ร้อง” “จะ เจ็บจังเลยค่ะ” มุกดาพูดในขณะที่ใช้นิ้วชี้ของตนเองสอดเข้าไปในร่องสวาทลึกกว่าเดิม จนใบหน้าหวานเริ่มเหยเก “ต้องทนให้มันไหว” เอ็มเจบอกทั้งที่สายตายังคงจับจ้องที่การกระทำของมุกดาอยู่ มือหนาค่อยๆ ถอดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตนเองออดทีละเม็ดจนครบแล้วกระชากออกจากร่างกายอย่างไม่ไยดี ท่อนบนของเขาเปลือยเปล่าทำให้สายตาของมุกดามองไป ร่างกายคนตรงหน้าอัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามหน้าท้องเรียงตัวกันสวยงามและร่องตํ่าลงไปกว่านั้นก็เห็นได้ชัดจนหญิงสาวใบหน้าเห่อร้อนขึ้นมา เอ็มเจที่รู้ว่ามีสายตาของคนตัวเล็กคอยจับจ้องมองอยู่ไม่ได้สนใจ ชายหนุ่มจัดการถอดท่อนล่างออกต่อ เผยให้เห็นแก่นกายขนาดใหญ่ที่ตอนนี้กำลังเเข็งผงาดสู่สายตาเด็กสาว พอร่างกายเปลือยเปล่าชายหนุ่มก็คลานขึ้นมาบนเตียง มุกดาทำตัวไม่ถูกเธอขยับตัวลุกขึ้นแล้วถอยไปชิดกับหัวเตียงทีละเล็กน้อยจนแผ่นหลังชิด ไม่สามารถขยับไปไหนได้ “จะขยับหนีทำไม” “หนู ไม่ทำแล้วได้มั้ย” มุกดาเอ่ยถามด้วยนํ้าเสียงสั่น “ทำไมล่ะ” “หนูกลัว” “แล้วถ้ามัวแต่กลัวแบบนี้คิดว่าตัวเองจะรอดหรอ” “…” “โอกาสสุดท้ายของเธอแล้วนะมุกดา” “อึก..” มุกดาหลบสายตากดดันคู่นั้นแล้วมองมือตนเองตนที่สอดประสานกันแน่นหน้าเข่าที่ชันขึ้น เธอไล่สายตามองร่างกายเอ็มเจก็หวาดกลัวไปด้วย โดนครั้งแรกขนาดเท่านี้มีหวังคงได้ตายบนเตียงแน่ๆ ไม่ตายก็คงระบมไปทั้งตัวแล้วก็คงเจ็บไปอีกหลายวัน ความคิดของมุกดาเริ่มตีรวนในสมอง “เซ็กของฉันมันไม่เลวร้ายอย่างที่เธอคิดหรอก” “นะ แน่ใจหรอคะ..” “อาจจะมีอุปกรณ์อะไรเข้ามาเล่นสนุกหน่อยระหว่างเซ็กของเรา” “คุณหมายถึง” มุกดาถามออกไปแค่นั้นก็เห็นร่างของเอ็มเจเดินไปหยิบกุญแจมือและโซ่ออกมาจากตู้แล้วโยนลงบนเตียง ปลายนิ้วแกร่งลูบริมฝีปากหยักของตนเองและจ้องมองที่เธออย่างกับสัตว์ที่กำลังหิวโหย “ใช่ อย่างที่เธอเห็นนั่นแหละ” สายตาเอ็มเจเริ่มฉายแวววิปริตขึ้นมา ทำให้หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นแรงมากขึ้นกว่าเดิม เธอไม่รู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองคิดถูกหรือคิดผิดที่ขอความช่วยเหลือจากภาคิน ไม่แน่ใจแล้วว่าการขายตัวอยู่ที่นี้กับการที่เอ็มเจช่วยออกไปแล้วแรกด้วยเซ็กครั้งนี้แบบไหนจะดีกว่ากัน เด็กสาวคิดนํ้าตาก็ไหลพรากออกมาจากดวงตากลมโต “ทำไมถึงได้ร้องไห้แบบนั้นล่ะ เธอควรดีใจที่ฉันให้โอกาสที่จะช่วยเธอ” “ปล่อยหนูไปเถอะค่ะ หนูยอมขายตัวอยู่ที่นี้ซะดีกว่า” “เปลี่ยนใจง่ายซะจริง” “หนูคิดว่าอยู่ที่นี้ถึงจะทรมานแต่คงไม่เท่าอยู่กับคุณ ขะ ขอบคุณนะคะที่สละเวลามาช่วย แต่ฝากบอกพี่คินด้วยว่าหนูไม่ต้องการแล้ว คุณออกไปเถอะค่ะ” “เธอไล่แขกแบบนี้ ฉันฟ้องแม่เล้าเธอขึ้นมาจะซวยเอานะมุกดา” “….” มุกดาตัวสั่นเทาเธอนั่งตัวสั่นร้องไห้ บางทีการอยู่ที่นี้อาจมีวิธีหนีที่ดีกว่านี้ หรือไม่อาจจะเจอลูกค้าที่เขาปกติไม่น่ากลัวเท่าเอ็มเจ เหมือนตอนนี้เธอข้ามเลเวทมาระดับยากสุดของการเป็นผู้หญิงขายบริการแล้ว การที่ต้องรับมือกับแขกแบบเอ็มเจและการที่ต้องเสียครั้งแรกกับขนาดที่ใหญ่ขนาดนั้น มันยากเกินกว่าจะรับมือ “เปลี่ยนใจแล้วหรอ ไม่ให้ฉันสอนแล้วล่ะสิ” เอ็มเจถามแล้วเดินผิวปากอย่างนึกสนุกเข้ามาหามุกดา “ใช่ค่ะ หนูไม่ต้องการความช่วยเหลืออะไรจากคุณแล้ว” “ยังไงฉันก็จะซื้อเธอในฐานะคนขายบริการอยู่ดีมุกดา ไม่มีทางรอดหรอก..” ••• ยังไงก็จะกินน้องให้ได้ เพราะถูกใจไปแล้วสินะ??
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD