EP19 เวลาผ่านไปเกือบสามสิบนาทีเราก็เงียบกันตลอดทาง ฉันนั่งมองสายฝนที่ค่อยๆ ซาลงผ่านกระจกรถด้วยอาการเหม่อลอย จนกระทั่งเลี้ยวเข้ามาจอดใต้คอนโด แต่พอเงยหน้าขึ้นมองก็พบว่าไม่ใช่คอนโดของตนเอง "ทำไมถึงไม่ไปส่งที่คอนโดของน้องดาคะ" "ฝนมันตก ขับรถยาก" "ปล่อยน้องดาไว้ที่ป้ายรถเมล์ก็ได้ค่ะ" "ฉันคงจะไม่เสียเวลาวนรถกลับไปส่งเธอ" เขาพูดเพียงเท่านั้นก็เปิดประตูลงจากรถ ฉันนั่งมองร่างของเขาสักพักก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูลงตามไป อย่างน้อยๆ ก็รอฝนซาก่อนค่อยเรียกแท็กซี่กลับก็ได้ถ้ารถเมล์กลับ พอฉันเดินลงมาจากรถเขาก็เดินนำฉันเข้าไปใต้คอนโด ก่อนจะขึ้นลิฟต์ไปยังห้องของเขา มาถึงห้องฉันก็ยืนแน่นิ่งทำอะไรไม่ถูก รู้สึกเจ็บแผลขึ้นมาจนต้องเอามือแตะเบาๆ "ตามฉันมา" ผ้าเช็ดตัวกระทบเข้าที่ร่างกายของฉันอย่างแรง แล้วร่างหนาก็เดินนำเข้าไปในห้องน้ำ เขาคงบอกเป็นนัยว่าให้ฉันไปอาบนํ้า ฉันเดินเข้ามาในห้องน้ำขนาดกว้างใหญ่ แล้