sekreter bilgisayarını incelerken neredeyse oracıkta Kalbim duracak zannettim , geçen Birkaç saniye bana bir ömür gibi geldi kadın bana dönüp " Günce Kara demiştiniz değil mi ?" diye sorduğunda hızla kafamı sallayarak " Evet Günce Kara " dedim sabırsızca " Günce Kara ağır yaralı şekilde getirilmiş, Şu an ameliyatta " dedi .O an sanki olduğum yere çakılmışım da zemin ayağımın altından kayıyormuş ama ben hareket edemiyormuşum gibi hissettim. kalbimin acısını asla tarif edemem , sanki kalbim patlamıştı da yanıyordu. Günce'yi kaybetme korkusu iyice içimi sarmış, bütün kötü senaryolar Beynimin içinde döner olmuştu . çevredeki sesler bir uğultu gibi Beynimin içine doluyor , hiçbir şekilde hiçbirine dönüp bakamıyordum sekreter yanıma gelip " beyefendi iyi misiniz ? isterseniz bir tansiyonunuza ba
