ก(ร)งมาเฟีย SM +++

ย้ำเตือนข้อห้าม ( ที่ไม่ชอบ)

สามวันผ่านไป

ตลอดระยะเวลาทั้งสามวันที่ผ่านมาแมร์เฟอร์และซีคริสร่วมมือกันสร้างบทรักอย่าเร่าร้อนและร้อนระอุในห้องเพื่อช่าวยให้เขาได้สมหวัง โดยที่แมร์เฟอร์ได้ปลดปล่อยพิษที่มีอยู่ในร่างกายของเขาและแท่งรักออกหมดเกลี้ยง ตลอดทั้งสามวันสามคืนซีคริสทำหน้าที่ของหมอสาวได้ดีมาก และแมร์เฟอร์ก็เคารพกฎกติกาได้อย่างดีถึงแม้อยากเข้าไปทักทายด้านในมากแค่ก็ตาม

' พี่แมร์ขาาาา คริสเสียวค่ะ, พี่แมร์เก่งที่สุดเลยค่ะ พี่แมร์ขาาาาาาา ' ซีคริสเรียกชื่อของเขาตลอดเวลาน้ำเสียงหวานๆยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของแมร์เฟอร์ได้อย่างดี จนแมร์เฟอร์รู้สึกชอบบทรักแบบนี้มากๆ เขารู้สึกว่าพิษในแท่งรักพึ่งหมดไปเมื่อตอนเที่ยงคืนของวันใหม่ เพียงแค่บทรักจบทั้งสองคนกอดกันกลมหลับไปทันที โดยเขาได้ถอดบลา กางเกงจิ๋วออกให้พ้นทาง

' ไม่ลงลิ้นนะคะพี่แมร์ ' ซีคริสบอกแมร์เฟอร์เสียงแหบแห้ง แมร์เฟอร์พยักหน้ารับเข้าใจ

' พี่ขอโอกาสหน้าได้ไหมคริส' แมร์เฟอร์ถามกลับเสียงแหบแห้ง พลางกระแทกแท่งรักให้เสียดสีที่ร่องอกใหญ่

' ค่ะ' ซีคริสตอบอย่างว่าง่ายๆ

และตอนนี้ร่างกายที่เปลือยเปล่าของคนทั้งคู่ที่นอนกอดกันเหมือนรักกันมากๆ ซึ่งมือของแมร์เฟอร์ได้กอดกระชับร่างของซีคริสแน่นๆ ใบหน้าของเธอซบที่อกแกร่งที่แสนอบอุ่น มือของเธอกอดร่างกายเปลือยเปล่าของแมร์เฟอร์หลวมๆ ลมหายใจอุ่นๆสาดรดที่แผงอก ขาแกร่งเกาะเกี่ยวพันขาเรียวเล็กเอาไว้แน่นๆจนถึงตอนเช้าในเวลาเริ่มสายมากๆ

" อื้มๆๆๆ" ซีคริสครางออกมาในลำคอเบาๆด้วยความหงุดหงิด เพราะเธอไม่เคยโดนกอดรัดแบบนี้มาก่อนเลย เธอนอนคนเดียวมาตลอด ซีคริสพยายามขยับตัวแต่เธอขยับไม่ได้ แถมเธอเมื่อยล้าทั้งร่างกายอย่างบอกไม่ถูก ซีคริสพยายามดันตัวออกจากอ้อมกอดของแมร์เฟอร์ เธอพยายามดึงสติให้กลับมา

" อื้มๆๆๆๆๆๆ ปล่อย" ซีคริสครางในลำคอเบาๆ พร้อมกับพูดเสียงแหบแห้ง เธอรู้สึกแสบคอและเจ็บคอมากๆ

' เส้นเสียงอักเสบแน่ๆเลย' ซีคริสพลางคิดในใจ

' ใช้เสียงเยอะมากซีคริส ' ซีคริสพูดกับตัวเองในใจ เธอพยายามตัวออกจากอ้อมกอดเธอเอาไว้ จนซีคริสต้องตัดสินใจเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของคนที่กอดเธอแน่นๆ คางแหลมที่มีตอของหนวดเครา ลมหายใจอุ่นๆที่สาดรดหน้าผากของเธอ

' คุณไม่ได้ตายด้านซะหน่อย ' ซีคริสพลางคิดในใจบอกกับคนที่หลับใหลเพราะความเมื่อยล้าอยู่

" อื้อๆๆๆ " แมร์เฟอร์ครางในลำคอเสียงเบา พลางกอดกระชับอ้อมกอดให้แน่นๆกว่าเดิม ขาแกร่งที่เกี่ยวพันขาของเธอยิ่งเกี่ยวรัดให้มากกว่าเดิม ซีคริสถึงกับอ้าปากออกเล็กน้อย เพื่อหายใจเข้าไปในปอดเพราะจมูกอย่างเดียวคงไม่พอแน่ๆ ซีคริสไม่รู้จะทำยังไงต่ออีกเพราะเธอไม่กล้าปลุกเขาให้ตื่นเลย

' หิวข้าวจัง' ซีคริสพลางคิดในใจ เพราะตลอดระยะเวลาสามวันเธอไม่ได้ทานอะไรเลย เธอกับเขาแค่ไปดื่มน้ำในตู้เย็น โดยการอุ้มของแมร์เฟอร์เท่านั้น เธออยากแช่น้ำอุ่นๆ อยากนอนให้สบายกว่านี้ ซีคริสทำหน้างอง้ำลง พลางมองอกแกร่งที่มีรอยขีดข่วยของเล็บของเธอแต่ไม่นานซีคริสก็หลับไปในอ้อมกอดของเขาอีกรอบ

ผับแมร์เฟอร์

ทั้งสี่หนุ่มได้สร้างบทรักที่เร่าร้อนแสนดิบเถื่อน หฤหรรษ์กับมาลิต้าสามวันสามคืน โดยที่พวกเขาได้ผลักเปลี่ยนกันบ้าง พร้อมกันบ้าง

' ปากแม่งนุ๊มมมนุ่ม' ฟอร์ซเอ่ยชม

' อื้มๆๆๆๆ'มาลิต้าได้แต่ครางในลำคอ น้ำตาไหลออกหางตา

' ด้านหน้าก็ใช่ย่อยว่ะ ' โซรัสเอ่ยชม พร้อมกระแทกแท่งรักชนแท่งรักของพี่ชายที่อยู่ทางด้านหลังของมาลิต้า

' มือแม่งก็นุ่ม ' ฟอเมอร์เอ่ยชม

' อื้มๆๆๆๆๆ'มาลิต้าได้แต่ครางในลำคอ เธอเข็ดถึงวันตายเลย เพราะเธอไม่คิดว่าเธอจะโดนรุมแบบนี้ เธอคิดว่าพวกเขาจะเข้ามาทีละคน เธอยอมรับว่าเธอพลาดที่รับงานนี้ เพราะทั้งสี่หนุ่มแทบไม่ให้รูไหนว่างเว้นเลย เพียงแค่ถอดเครื่องป้องกันออกและสวมเข้าไปใหม่ พร้อมกับสอดเข้าไปอีกรูที่เพื่อนของพวกเขาถอดออกทันที สี่รุมหนึ่งที่มาลิต้าไม่เคยได้พลานพบมาก่อน มันเป็นประสบการณ์ที่แสนทรมาน ทั้งสี่หนุ่มถอดแท่งรักออกพร้อมๆกัน พร้อมกับร่างของมาลิต้าล้มลงไปกองกับเตียง

" ตายหรือเปล่าว่ะ?" ฟอร์ซถามฟอเมอร์ด้วยความสงสัย แต่ถึงจะให้เขาเป็นห่วงเขาคงไม่เป็นห่วงอะไรกับผู้หญิงอย่างมาลิต้าแน่ๆ โซรัส โนรัสนั่งมองไปที่ร่างที่แน่นิ่งของมาลิต้า

" ไม่ตาย แต่อย่างว่าล่ะเจอศึกหนักขนาดนี้ หึหึ" โซรัสพูดออกมาน้ำเสียงสบายๆ เพราะถึงแม้มาลิต้าตายไปที่ทิ้งก็มีอยู่แล้ว เขาไม่ได้แคร์อะไรกับผู้หญิงที่เห็นแก่เงินนี้เหรอ

" เอาไปส่ง รพ. สิว่ะ" ฟอเมอร์บอกเพื่อน ฟอร์ซพยักหน้าเห็นด้วย

" เรียกลูกน้องอยู่หน้าห้องเข้ามาเอาไปส่ง รพ. สิว่ะ " โนรัสพูดแสดงความคิดเห็นเหมือนกันกับฟอเมอร์ พลางพ่นควันบุหรี่ออกจากปาก มองร่างที่บอบช้ำของมาลิต้านิ่งๆ ทั้งสามหนุ่มมองร่างของมาลิต้าเช่นกัน

" อืมๆ เดียวกูออกไปบอกเอง " ฟอเมอร์พูดออกมา พลางดันตัวลุกขึ้นเดินไปที่ประตู เขาเปิดประตูออกไปมองเห็นลูกน้องสามคนที่ยืนอยู่หน้าห้อง

" เอาผู้หญิงคนนี้ไปส่ง รพ. ที " ฟอเมอร์สั่งลูกน้อง พร้อมกับเปิดประตูออกกว้างๆ พอดีกับสายตาของเขาหันไปเห็นทาร์มที่เดินเข้ามาพอดี

" ไอ้ทาร์มนายมึงไปไหนว่ะ?" ฟอเมอร์ถามลูกน้องคนสนิทของแมร์เฟอร์ ทาร์มหันมามองหน้าฟอเมอร์พลางก้มหัวให้เจ้านายเล็กน้อย

" นายยังไม่กลับเหรอครับนายฟอร์" ทาร์มถามกลับด้วยความมึนงงทันที เพราะเจ้านายของเขาไม่โทรบอกอะไร แค่ให้เขาไปติดต่อกับงานลูกค้าสาวที่ต่างจังหวัดสามวัน วันนี้เขาก็พึ่งกลับมาถึง แล้วเจ้านายไปไหนล่ะ ฟอเมอร์มองหน้าทาร์มด้วยความงงงวย ลูกน้องสามคนห่ามร่างของมาลิต้าออกมาจากห้องทันที เพื่อนำไปส่ง รพ.

" อ้าว! ไอ้ทาร์มงานเข้ามึงแล้วไหม เจ้านายหายยังไม่รู้ตัว โดนอุ้มไปฆ่าทิ้งแล้วมั้งเนี่ย" ฟอร์ซพูดออกมาเล่น ทาร์มถึงกับตกใจ

" เดี๋ยวผมโทรหานายก่อนนะครับ" ทาร์มบอกกับฟอเมอร์ด้วยท่าทางรีบร้อน เขาล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง พร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง นิ้วเรียวรีบกดหาเบอร์เจ้านาย

' หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ กรุณาติดต่อ บลาๆๆๆๆ'ทาร์มยืนตัวแข็งทื่อฟังผู้หญิงที่ทำหน้าที่บอกแทนเจ้านายของเขา แต่เขาฟังไม่จบเพราะฟอเมอร์ดึงโทรศัพท์ออกจากหูของเขาไปก่อน

" มันปิดเครื่อง " ฟอเมอร์พูดออกมาเดาๆ ทาร์มมองหน้าฟอเมอร์

" เดี๋ยวผมเอาลูกน้องออกตามหานายเองครับ" ทาร์มบอกฟอเมอร์ด้วยความร้อนรนใจ เขารีบเดินจากไปทันที ฟอเมอร์ ฟอร์ซ โซรัส โทรัสมองตามหลังทาร์ม ทั้งสี่หนุ่มมองหน้ากัน

" กูว่ามันต้องอยู่กับผู้หญิงว่ะ " โซรัสพูดออกมาเดาๆ เพื่อนๆสามคนมองหน้าๆกัน

" ใคร!" ทั้งสามหนุ่มสามเสียงดัง โซรัสยักไหล่ให้เพื่อนสามคน

" ไม่รู้ กูเดาเอา" โซรัสตอบกวนๆ พลางเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกาย

" มึงคิดว่าใครว่ะ ที่มันไปอยู่ด้วย " ฟอร์ซหันหน้าไปถามฟอเมอร์และโนรัส

" หรือมันจะล้มหัวฟาดพื้นในห้องน้ำว่ะ" โนรัสพูดเรื่องอื่น

" ศพคงขึ้นอึดแล้วมั้งถ้าขนาดนั้น " ฟอเมอร์พูดเล่นๆ เพราะเขาไม่คิดว่าแมร์เฟอร์จะเกิดเรื่องร้ายๆอะไร

บ่ายสามโมงที่ห้องคนไข้วีไอพี

แมร์เฟอร์ก้มหน้าลงมองหน้าของผู้หญิงที่นอนหลับนิ่งๆ ผู้หญิงที่ทำให้เขาได้ปลดปล่อยครั้งแรก ผู้หญิงที่เขาได้ยินแค่เสียงเขาก็ตื่นเต้น แถมไอ้ลูกชายของเขาก็ตื่นตัวทันควัน ผู้หญิงที่เร่าร้อนเรื่องบนเตียง นี้ขนาดเขาไม่ได้สอดใส่เข้าไปเขายังรู้สึกสุขสมได้มากขนาดนี้

' สบายตัว ซิบ' แมร์เฟอร์พลางคิดในใจ เขาค่อยๆคลายอ้อมกอดอย่างเบาๆมือ เพราะกลัวเธอตื่นขึ้นมา แมร์เฟอร์มองหน้าของซีคริสอย่างละเอียด เขาไม่กระพริบตาเลย

' คริสน่ารักจังว่ะ' แมร์เฟอร์เผลอคิดอย่างอดไม่ได้ พลางมองใบหน้าที่หลับใหลเหมือนเด็ก แมร์เฟอร์ค่อยๆดึงแขนกลับมา พร้อมกับขาของเขาค่อยคลายออกจากขาเรียวเล็ก เขายกยิ้มที่มุมปากอย่างอารมณ์ดี พลางก้าวออกจากเตียงและเดินไปเข้าห้องน้ำ

" อ๊ะ!" แมร์เฟอร์ร้องออกมาเบาๆ เพราะเขารู้สึกแสบที่คอด้านในและเจ็บมากๆด้วย นี้เส้นเสียงในลำคออักเสบเหรอ แมร์เฟอร์ยกมือขึ้นมาจับลำคอของตัวเอง เขาพลางมองตัวเองในกระจกห้องน้ำ โดยตามร่างกายที่เปลือยเปล่าของเขามีร่องรอยของเล็บที่ขีดข่วยตามร่างกาย ฟันคมที่กัดที่ต้นแขนทั้งสองข้าง และอีกหลายๆที่

' หึหึ คริสน่ารักจัง' แมร์เฟอร์หัวเราะในลำคออย่างเอ็นดูร่องรอยบาดแผลตามลำตัว พลางเผลอเอ่ยชมซีคริสอีกครั้งอย่างลืมตัวเขามองลงไปด้านล่างที่เป็นแท่งรักที่ตอนนี้ได้หมดพิษไปแล้ว มันหดตัวปกติ

' ตัวดี ' แมร์เฟอร์พลางคิดในใจและยิ้มเอ็นดูแท่งรักของตัวเอง แมร์เฟอร์มองสำรวจทุกอย่างในร่างกายของตัวเองเสร็จแล้วเขาเดินเข้าไปใต้ฝักบัว เพื่อล้างเหงื่อและคราบน้ำรัก น้ำหวานที่เต็มไปตามร่างกายของเขา เสร็จแมร์เฟอร์เดินออกมาจากห้องน้ำ เขาได้กลิ่นหอมๆมาจากครัว

ฟอดๆๆๆ จมูกโด่งสูดกลิ่นหอมของอาหารเข้าไปในปอด ท้องแบนราบร้องเสียงดังบ่งบอกว่าหิวมากๆ แมร์เฟอร์เดินออกมาด้านนอก พร้อมเดินไปที่ห้องครัวตามกลิ่นหอมๆ สิ่งแรกที่เขามองคือเขามองที่ด้านหลังของซีคริสอย่างสำรวจ เธอสวมเสื้อยืดตัวใหญ่ยาวลงไปถึงเข่า ผมยาวสลวยเกล้าขึ้นไปไว้บนหัว แมร์เฟอร์หรี่ตามองอาหารบนโต๊ะ ผัดผักน้ำมันหอม ไข่เจียว ต้มจืดเต้าหู้ไข่

' น่ากินจัง' แมร์เฟอร์พลางคิดในใจ

' เหมือนมัมทำหรือเปล่าน๊าาาา' แมร์เฟอร์พลางคิดถึงฝีมือของมัมบุญ ซีคริสหันหน้ามาพอดี ทั้งสองคนสบตากันเป็นครั้งแรกที่ตื่นขึ้นมา ซีคริสยิ้มหวานให้เขา พลางมองไปที่เก้าอี้เพื่อเชิญชวนเขานั่ง แมร์เฟอร์มองตามสายตาของเธอ เขาเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ทันที ซีคริสตักข้าวสวยร้อนๆใส่จานพร้อมนำมาวางไว้ตรงหน้าของเขา ไอร้อนลอยขึ้นมาให้แมร์เฟอร์ได้เห็นว่าข้าวพึ่งเสร็จ ซีคริสวางจานข้าวของตัวเองลงที่ๆตรงข้ามเขา เธอนั่งลงเก้าอี้ตรงข้ามของแมร์เฟอร์

" ทานค่ะ" ซีคริสเอ่ยชวนแมร์เฟอร์น้ำเสียงแหบแห้งและแผ่วเบา แมร์เฟอร์มองหน้าของเธอพลางยิ้มเอ็นดู เพราะเธอกับเขาเหมือนกันเลย ทั้งสองคนกลั้นขำ ซีคริสตักผัดผักมาวางลงใส่ข้าวของตัวเอง แมร์เฟอร์มองการกระทำของเธอเป็นระยะๆ เขาตักอาหารให้เธอบ้าง เธอตักอาหารให้เขาบ้าง ทั้งสองคนทานข้าวไปอย่างเงียบๆ ไม่มีใครพูดอะไร เพราะทั้งสองคนเข้าใจกันดีว่าสาเหตุที่ไม่พูดกันเพราะอะไร

พอทานข้าวเสร็จแมร์เฟอร์อาสาล้างจานให้เธอ เขาบอกให้เธอไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ซีคริสเดินเข้าไปในห้องน้ำ เธอถอดเสื้อยืดตัวใหญ่ออกให้พ้นร่างกาย เธอมองสำรวจร่างกายที่เปลือยเปล่าของตัวเองในกระจก ลำคอที่โดนดูดหลายต่อหลายรอย รอบ หน้าอกใหญ่ที่โดนมือของเขาขยำเป็นรอยมือของแมร์เฟอร์ แต่ที่เห็นเด่นชัดคือเอวคอดของเธอที่เป็นรอยนิ้วมือแดงรอบๆเอว แต่ที่ร่องสวาทที่ไม่ได้สอดใส่ไปแต่เพราะโดนกระแทกบ่อยๆก็ถึงกับบวมช้ำเลย

' อดมานานจริงๆด้วย ' ซีคริสพลางคิดในใจ พร้อมกับก้าวเข้าไปใต้ฝักบัว

ห้องรับแขก

ซีคริสเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอเดินตรงมาที่ห้องรับแขกเพราะแมร์เฟอร์แต่งตัวเสร็จแล้ว เขายื่นกระดาษให้เธอ ซีคริสยื่นมือไปรับมาเธอก้มอ่านข้อความทันที

' จำข้อห้ามของผมได้ไหมครับคริส' ข้อความในกระดาษ ซีคริสเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขา แววตาของแมร์เฟอร์แสดงถึงความจริงจังไม่ได้เล่นล้อแต่อย่างใด มันเป็นแววตาที่แสดงออกให้เห็นว่าเขาหวงมากๆ เขาซีเรียสมากๆ ซีคริสพยักหน้ารับหงึกๆ พร้อมรอยยิ้มหวาน เพื่อยืนยันให้แมร์เฟอร์ได้ไว้ใจเธอ แมร์เฟอร์ยื่นกระดาษอีกแผ่นให้เธอ ซีคริสยื่นมือไปรับอีกครั้ง

' ห้ามคือห้าม กฎคือกฎ และนี้คือคำสั่ง! ' ข้อความของแมร์เฟอร์ที่สอง ซีคริสก้มอ่านถึงกับถอนหายใจเบาๆ เธอหย่นจมูกใส่เขาด้วยความลืมตัว หัวใจดวงน้อยเต้นแรงโครมคราม

' คนไข้ๆๆๆๆๆ ซีคริส คนไข้ๆๆๆๆๆๆ รักษาหายแล้วเขาก็จากแกไป' ซีคริสย้ำเตือนตัวเอง แมร์เฟอร์มองการกระทำของเธอเงียบๆ เขาอยากรู้ว่าเธอจะทำยังไง

" ค่ะ" ซีคริสตอบออกมาเสียงแหบแห้งแผ่วเบา เพื่อยืนยันให้เขาได้มั่นใจ แมร์เฟอร์ดันตัวลุกขึ้นยืน ทั้งสองคนสบตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร แมร์เฟอร์ยกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

' ขอบคุณที่ช่วยผม' แมร์เฟอร์ทำปากขมุบขมิบให้เธอได้เข้าใจ ซีคริสยิ้มหวานให้

' ยินดีค่ะ' เธอทำปากขมุบขมิบกลับไป แมร์เฟอร์เดินผ่านไปทันที เขาเปิดประตูห้องออกแต่ก่อนเขาจะเดินออกไปจากห้องเขาได้หันหน้ามามองคนที่อยู่ในห้อง

' ทำไมเขาไม่อยากห่างผู้หญิงคนนี้เลยว่ะ ' แมร์เฟอร์เกิดคำถามขึ้นในใจ ซีคริสก้มอ่านกระดาษในมือของตัวเองหลายต่อหลายรอบ

' คนไข้ๆๆๆๆๆๆ แต่คนไข้หล่อ แถมเรื่องบนเตียงเร่าร้อนนะคริสสสสสสส ซี๊ดดดดด' ซีคริสพลางคิดในใจ พอดีกัเสียงประตูห้องปิดลง ซีคริสหันไปมองที่ประตูห้อง เธอลอบถอนหายใจแรงๆ หน้าแดงเขินอาย หัวใจดวงน้อยเต้นแรงโครมครามแทบทะลุออกมา ภาพทุกภาพ ท่วงท่า ลีลา ทุกอย่างของเขาที่สามวันสามคืนของเขาและเธอได้สร้างร่วมกัน เธอจำได้ดี

แมร์เฟอร์ขับรถกลับมาที่บ้านในช่วงเย็นๆของวัน

" นายครับ นายหายไปไหนมาครับ?" ทาร์มรีบวิ่งเข้ามาถามเจ้านาย แมร์เฟอร์หยุดเดินพลางหันหน้ามายิ้มที่มุมปากให้ทาร์มอย่างอารมณ์ดีเสร็จแล้ว เขาก็เดินเข้าไปในเพ็นเฮ้าส์โดยไม่ตอบอะไรทาร์มเลย

" ยิ้มให้กูด้วย " ทาร์มพูดพึมพำคนเดียวด้วยความมึนงงและมองตามหลังเจ้านาย พอคิดอะไรได้เขาก็รีบล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเพื่อหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรบอกลูกน้อง

ตื่ดๆๆๆๆ

" นายมาถึงบ้านอย่างปลอดภัยแล้ว ยกเลิกการตามหานายได้" ทาร์มบอกลูกน้องที่ช่วยการค้นหาเจ้านายในพื้นที่ที่พวกเขาคิดว่าเจ้านายน่าจะอยู่

' ครับลูกพี่' ลูกน้องปลายสายตอบรับพร้อมกดสายวาง

"