ก(ร)งมาเฟีย SM +++

อยากอะไร

สามวันผ่านไป

รพ.

ซีคริสนั่งอ่านประวัติคนไข้คนอื่นๆ ที่พยาบาลเขียนรายงานทุกๆวันและทุกๆสามเวลาถึงอาการของแต่ละคนให้เธอได้อ่าน โดยรวมถึงคนไข้ที่คลุ้มคลั่งคนนั้นด้วย ซีคริสอ่านอาการของคนไข้คนนี้

' ซึม เชื่องช้า ทานอาหารน้อย ทานยาปกติ ตาเบลอๆ อาบน้ำปกติ ไม่สุงสิงกับใคร ' ซีคริสอ่านแล้วถอนหายเบาๆ เพราะเธอไม่ได้อยากทำแบบนี้เลย มันเหมือนทำร้ายคนไข้แต่ไม่นานคนไข้ก็จะกลับมาเหมือนเดิมแต่ก็ไม่เต็มร้อยมาก แต่ที่เธอทำไปเพราะยาใช้ไม่ได้ผล แถมคนไข้เริ่มดื้อยาที่ให้ และที่สำคัญคนไข้แอบซ่อนยาเอาไว้ใต้ลิ้นไม่ได้ทานตามที่สั่ง

ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำงานของเธอดังขึ้นพร้อมกับเปิดเข้ามาอย่างรวดเร็ว

" ยัยคริสทำไมไม่กลับบ้าน" เสียงแด๊ดคนที่สองของซีคริสดังมาจากประตู ซีคริสถอนหายใจแรงๆ พลางยื่นมือไปเปิดลิ้นชัก เธอหยิบผ้าปิดปากออกมา เเละสวมที่ใบหน้าของตัวเอง

" คริสไม่สบายเป็นหวัดค่ะ คริสกลัวยัยเก็ตส์ติดหวัดด้วยคริสเลยนอนที่คอนโดค่ะพี่คริส" ซีคริสตอบพี่ชายน้ำเสียงปกติโชคดีที่เสียงของเธอดีขึ้นมากแล้ว เพราะเธอทั้งดื่มชามะนาว อมลูกอมแก้คออักเสบมันเลยช่วยได้เยอะ คริสเตียนมองหน้าน้องสาวอย่างจับผิด พลางนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามน้องสาว

" แล้วใครซื้อหมาให้ หมาตัวใหญ่ๆนะ" คริสเตียนถามออกมาตรงๆ เพราะเขามาทำงานแล้วเดินผ่านพยาบาลเขาจึงได้ยินพยาบาลใน รพ. พูดกันหนาหูเลยว่า

' มีคนซื้อหมีตัวใหญ่ยักษ์ให้ ดร. ซีคริสว่ะแก ฉันล่ะอิจอยากมีคนซื้อให้' เสียงพยาบาลพูดคุยกันทั่ว รพ. หมอคริสเตียนได้ยินแล้วถึงกับเปลี่ยนเส้นทางเดินจากที่จะไปที่ห้องทำงานก็มาเดินตรงมาหาน้องสาวนี้แหละ

" ไม่มีค่ะ คริสซื้อเอง เพื่อนขายถูกๆคริสเลยช่วยเพื่อนซื้อค่ะ" ซีคริสตอบเสียงเข้ม เพื่อปกปิดพี่ชาย คริสเตียนจ้องมองหน้าน้องสาวนิ่งๆ ทั้งสองคนสบตากัน

" เพื่อนคนไหน ยัยอัล ยัยอ้อม ยัยกอด ยัยคลู ยัยคนไหนบอกพี่มา พี่จะซื้อไปฝากเมียคนสวยของพี่" คริสเตียนถามจี้น้องสาวอย่างไม่ยอมแพ้ คริสเตียนอ้าปากหวอ เธอกำลังใช้สมองคิดหาทางออก

" เพื่อนคริสไม่ใช่ยัยพวกนี้หรอกพี่ คริสเห็นมันขายอยู่ร้านใกล้ร้านเค้กของยัยอ้อมไงพี่คริส " ซีคริสตอบน้ำเสียงหนักแน่น คริสเตียนขบกรามแน่นๆ

" แถเก่งน่ะ บอกมาใครซื้อให้หมาใหญ่น่ะ" คริสเตียนถามน้องสาวอย่างไม่ยอมแพ้ ซีคริสถอนหายใจแรงๆ

" จริงๆนะคะ คริสซื้อเอาเอง แล้วมันไม่ใช่หมาใหญ่ค่ะ มันคือตุ๊กตาหมียักษ์ต่างหากค่ะพี่คริส" ซีคริสยืนยันคำตอบเดิม เพื่อให้พี่ชายได้เชื่อใจ คริสเตียนถอนหายใจแรงๆ เพราะใน รพ. คนพูดหนาหูขนาดนั้น เขาคงเชื่อหรอกว่าซื้อเอง ทั้งสองพี่น้องสบตากัน

ติ่ง!ๆ เสียงข้อความโทรศัพท์ของซีคริสเข้า เธอถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย แถมรู้สึกร้อนๆหนาวๆด้านใน ซีคริสค่อยหายใจเข้าออกเบาๆ คริสเตียนมองหน้าน้องสาวพลางเหยียดยิ้มร้ายที่มุมปาก

" ใครส่งมา เอาโทรศัพท์มานี้สิ" คริสเตียนถามน้องสาวพลางยื่นมือไปรอรับโทรศัพท์

" เรื่องส่วนตัวของคริสพี่จะดูทำไม" ซีคริสแกล้งพูดด้วยความหงุดหงิด ไม่พอใจ แววตางอนๆพี่ชาย คริสเตียนยักคิ้วให้พร้อมใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้ม

" เอามา!" คริสเตียนบอกน้องสาว ซีคริสถอนหายใจแรงๆ เหงื่อซึมออกมาที่ไรผม มือของเธอค่อยๆหยิบโทรศัพท์ส่งให้พี่ชาย คริสเตียนรับมาพร้อมกับก้มหน้าลงไปมองหน้าจอโทรศัพท์ ซีคริสมองพี่ชายนิ่งๆ ลำคอแห้งเหือด

" ข้อความบ้าอะไรเนี่ย ไร้สาระที่สุด" คริสเตียนบ่นออกมาด้วยความหงุดหงิด เพราะมันคือข้อความของแบรนด์เนมดังลดราคา50% ทุกสาขา ซีคริสลอบถอนหายใจเบาๆ เพราะเธอคิดเอาไว้แล้วว่าพี่ชายต้องทำแบบนี้เธอเลยไม่ได้เขียนชื่อของแมร์เฟอร์ใส่ที่เครื่อง และเธอได้เขียนชื่อที่เธอจำได้ง่าย

' สมหมาย' ชื่อลุงยามหน้าป้อมยามของ รพ. เพราะเธอสนิทกับลุงมาก เธอซื้อของฝากลุงบ่อยๆซึ่งคริสเตียนก็รู้ดี คริสเตียนส่งโทรศัพท์ให้ซีคริสกลับคืน ด้วยใบหน้าเซ็งๆ

" คริสบอกซื้อเองๆก็ไม่เชื่อ " ซีคริสแกล้งทำบ่นพี่ชายพึมพำเหมือนน้อยใจ คริสเตียนมองนิ่งๆ

' เชื่อตายล่ะ โกหกกับแถนี้คือเส้นบางๆจริงว่ะ' คริสเตียนพลางคิดในใจ เขาดันตัวลุกขึ้นยืน เขาหมุนตัวเพื่อจะเดินออกไปจากห้องทำงานน้องสาว

" ฮัดเช้ย!ๆๆ " ซีคริสจามเสียงดัง พร้อมกับสูดน้ำมูกเข้าไปในจมูก

" หายหวัดแล้วกลับบ้านด้วย " คริสเตียนปลายตามองน้องสาว พร้อมกับพูดเสียงเรียบ ซีคริสยิ้มกว้างใต้ผ้าปิดปาก

' รอดวันนี้แต่ต้องรอดทุกครั้งด้วยนะเจ้าคะ สาธุ' ซีคริสพลางคิดในใจ

ติ่งๆ เสียงข้อความโทรศัพท์ของซีคริสดังขึ้นอีกครั้ง ซีคริสรีบหยิบโทรศัพท์มาทันที

' สวัสดีครับคริส' ซีคริสกดโทรศัพท์เปิดอ่านพร้อมกับข้อความที่ทักเธอมาเหมือนทุกวัน ซีคริสอมยิ้มแก้มปริ

' พี่รออยู่นะครับ ' ข้อความที่สองที่แมร์เฟอร์ส่งมา ซีคริสกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ

' สวัสดีค่ะ ' ซีคริสพิมพ์ข้อความตอบกลับสั้นๆ

' เจอกันที่นี่xxxxนะคะพี่แมร์ ' ซีคริสส่งข้อความนัดสถานที่ให้แมร์เฟอร์ เขาถึงกับขมวดคิ้วเข้าหากัน เพราะสถานที่นี้คือเขารู้จักดี

' ครับ ' แมร์เฟอร์พิมพ์ข้อความตอบกลับสั้นๆ พร้อมกับซีคริสส่งที่อยู่มาให้เขาด้วย

' xxxxx และ xxxx นะคะ ' แมร์เฟอร์อ่านแล้วอมยิ้มหัวใจเต้นแรงโครมคราม

' นอกสถานที่งั้นเหรอแล้วคุณหมอมีอะไรให้คนไข้คนนี้ทำแบบตื่นเต้นหรือเปล่าน๊าาาา ' แมร์เฟอร์พลางคิดในใจแบบหื่นๆ ไอ้ลูกชายตัวดีถึงกับตื่นตัวและดันกางเกงทันที เขาก้มลงมองด้วยความหมั่นเขี้ยวแต่ก็แปลกใจว่าทำไมจากที่อ่อนปวกเปียกกับตื่นตัวเพราะหมอสาวก็ไม่รู้ แบบนี้เรื่องบนเตียงของเขาจะต้องมีเธออยู่ด้วยตลอดเวลางั้นเหรอ

' เจอกันครับคริส' แมร์เฟอร์ส่งข้อความกลับ

' ค่ะ เจอกันค่ะพี่แมร์' ซีคริสพิมพ์ข้อความกลับมา พร้อมกับอมยิ้ม หัวใจเต้นแรงๆ เพราะเธอกับเขาคุยกันทุกวัน วันละสี่ครั้งเลย

' ไปสนิทกันตอนไหนเนี่ย คริส, พี่แมร์ เรียกชื่อซะสนิทปากเชียว ยัยคริส ' ซีคริสพลางคิดในใจ เธอมองหน้าจอนิ่งๆ หน้าจอโทรศัพท์ของเธอคือตุ๊กตาหมียักษ์ของเขานั้นเอง ซึ่งแมร์เฟอร์ก็คิดไม่ต่างกันกับซีคริสเลย

ก๊อกๆๆๆ เสียงเคาะประตูห้องทำงานของแมร์เฟอร์ดังขึ้น เขารีบเก็บโทรศัพท์และมองไปที่ประตูทางเข้าทันที

" ไอ้แมร์เย็นนี้ไปผับมึงไหม" ฟอร์ซเปิดประตูเข้ามาพร้อมถาม ฟอเมอร์ โซรัส โนรัสเดินตามหลังเข้ามา

" ไม่ กูไม่ว่าง" แมร์เฟอร์ตอบปฏิเสธทันควัน เพื่อนๆทั้งสี่คนมองหน้ากัน พลางหันมามองหน้าแมร์เฟอร์

" นัดสาวคนเดิมหรือไงว่ะ" ฟอเมอร์ถามแมร์เฟอร์อย่างเดาๆ แมร์เฟอร์ไม่ตอบแต่เขาก้มทำงานต่อ ไม่สนใจเพื่อนๆที่ยืนมองเขาอยู่

" ว่าไงไอ้แมร์ ทำไมมึงไม่ตอบว่ะ" โซรัสถามด้วยความหงุดหงิด เพราะพักหลังๆแมร์เฟอร์ปฏิเสธไปเที่ยวกับเพื่อนบ่อยมากๆ เลิกงานกลับบ้าน แถมเข้าห้องนอนล็อคประตูห้องแน่นหนาด้วย ขนาดมัมบุญ แด๊ดแมร์ยังเข้าไปไม่ได้เลย

" กูไม่ว่างไงว่ะ" แมร์เฟอร์ตอบน้ำเสียงเริ่มรำคาญเพื่อนๆ

" อุ๊ย! น้ำเสียงหงุดหงิด ไม่พอใจที่พวกกูถามด้วย " โนรัสเอ่ยแซวแมร์เฟอร์ที่ก้มทำงานไม่สนใจพวกเขา แมร์เฟอร์ถอนหายใจแรงๆพลางเงยหน้ามองหน้าเพื่อนๆ เขาอยากจะบอกเพื่อนๆจังว่าการไปเที่ยว หรือไปนั่งมองเพื่อนร่วมรักกันกับสาวๆ เขาก็อิจฉาที่อาวุธของเพื่อนๆใช้งานได้ปกติ แต่กับเขาอาวุธมันไม่ทำงาน มันชอบทำให้เขาขายหน้ามาลายครั้งแล้ว

" อืม กูหงุดหงิด" แมร์เฟอร์ตอบตรงๆออกไป เพื่อนๆทั้งสี่คนหันไปมองหน้ากัน พร้อมกับมึนงง เเต่พอคิดว่าแมร์เฟอร์ป่วยทางจิต พวกเขาก็เข้าใจเพื่อนทันที

" อืมๆพวกกูขอโทษแล้วกันที่เซ้าซี้มึง " โซรัสพูดออกมาขอโทษแทนเพื่อนๆที่ยืนอยู่ แมร์เฟอร์พยักหน้าให้ พลางทำหน้านิ่งๆ เขาก็รู้สึกผิดที่ปฏิเสธเพื่อน แต่เพราะไปเที่ยวทีไร เขาต้องหิวผู้หญิงกลับเพื่อทำเป็นว่าเขาชอบเอาไปกินคนเดียว แต่พอพ้นสายตาเพื่อนๆเขาจ่ายเงินให้พวกเธอค่าเสียเวลาทันที เสร็จแล้วเขาก็ขับรถกับเพ็นเฮ้าส์เพื่อนอน

" อืม กูก็ขอโทษพวกมึงเหมือนกัน กูมีเหตุผลของกูที่ไม่ไปเหมือนกันว่ะ" แมร์เฟอร์พูดขอโทษเพื่อนออกไปด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด เพื่อนๆทุกคนยิ้มให้แมร์เฟอร์ด้วยความเข้าใจ ถึงแม้อยากถามเหตุผลก็ตาม แต่พวกเขาคิดว่าถ้าแมร์เฟอร์พร้อมเมื่อไหร่เขาคงบอกเองแหละ

หน้าคอนโดxxx

แมร์เฟอร์ก้าวลงจากรถด้วยความมั่นใจเพราะเขาไม่ต้องเปิดจีพีเอสนำทางเขาก็มาถูก เพราะมันคือคอนโดที่พึ่งสร้างใหม่ในเครือของโซรัส มันคือโฟรัสเฮ้าส์ แมร์เฟอร์เปิดประตูรถลงพร้อมกับก้าวลงมาจากรถด้วยใบหน้านิ่งเฉย เขาเดินไปที่ฝั่งข้างคนขับพร้อมกับเปิดประตูออกกว้าง แมร์เฟอร์ก้มลงไปหยิบถุงไวน์แดงและช่อดอกไม้ช่อใหญ่ออกมา เขาก้มมองดูช่อดอกไม้แล้วยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปด้านในคอนโด ใบหน้าหล่อเหลาของแมร์เฟอร์ที่สะดุ้งตาสาวๆที่ยืนอยู่ประชาสัมพันธ์ และสาวๆที่นั่งรออยู่ที่โซฟา ทุกคนหันหน้ามามองที่เขาคนเดียว

' หล่ออยากได้เป็นแฟนจัง , มาหาเเฟนหรือเปล่าน่ะ, โสดหรือเปล่าแก , บลาๆๆๆๆๆๆ ' เสียงของผู้หญิงกระซิบกระซาบกัน แต่แมร์เฟอร์ไม่ได้สนใจ เพราะสิ่งที่เขาสนใจคือลิฟต์เท่านั้น เพราะมันจะช่วยพาให้เขาได้ไปเจอคนที่เขาอยากเจอ

ติ่งๆ เสียงประตูลิฟต์เปิดออกกว้างๆ เพื่อรับผู้โดยสารสุดหล่อของวันนี้ก็ว่าได้ แมร์เฟอร์ก้าวเข้าไปในลิฟต์ทันที พร้อมกับกดชั้นที่เขาต้องการ

" หล่อหรือยังว่ะเนี่ย" แมร์เฟอร์พูดพึมพำคนเดียวในลิฟต์ พลางมองสำรวจตัวเองในกระจกลิฟต์ ผมสีทองเซ็ตอย่างดี ใบหน้าแบบราวนายแบบชาวตะวันตก เสื้อสูทสีดำ เนคไทสีน้ำเงิน เสื้อเชิ้ตด้านในสีน้ำเงิน เขาอยากให้ซีคริสประทับใจในตัวเขา เขาอยากให้เธอมองเขาคนเดียว

" แล้วคริสจะชอบหรือเปล่าน๊า" แมร์เฟอร์พูดพึมพำคนเดียวเหมือนกังวลใจมากๆ เขารู้สึกกลัวว่าเธอไม่ประทับใจ เขากลัวเธอไม่ชอบการแต่งตัวแบบนี้ เขาก็ลืมถามว่าเธอชอบผู้ชายแบบไหนไปเลย แมร์เฟอร์มองตัวเองในกระจกพลางฝึกซ้อมยิ้ม เขายิ้มที่มุมปากเล็ก

" ยิ้มแบบนี้ชอบหรือเปล่า" เขาถามด้วยความสงสัย พลางเปลี่ยนรอยยิ้มไปเรื่อยๆ จนเขาลืมไปเลยว่าเขามาหาหมอ เพื่อปรึกษาเรื่องที่เขาเป็นอยู่

" แล้วคริสชอบรอยยิ้มแบบไหนน๊า" แมร์เฟอร์ถามพึมพำคนเดียวด้วยความกังวล แต่พอคิดอีกทีแมร์เฟอร์ถึงกับยกมือขึ้นเกาท้ายทอย

" นี้กูกำลังจะมาเดทกับแฟนเหรอว่ะ " เขาพูดด้วยความสงสัยในการกระทำของตัวเองที่กำลังทำอยู่

' ใช่มึงจีบได้ เธอเหมาะสมกับมึงทุกอย่าง แถมไอ้ลูกชายตัวดีของมึงชอบเธอไงว่ะ ' แมร์เฟอร์คิดในใจกับเหตุผลที่ใช่ที่สุด และมันก็ใช่ เขากับเธอไม่ได้สอดเข้าไปด้านในก็จริง แต่เธอคือของขาแล้วและเธอจะต้องเป็นของเขาคนเดียวด้วย

" สาบานเลยว่าไอ้แมร์จะไม่มีวันปล่อยมือเด็ดขาด" แมร์เฟอร์เค้นเสียงรอดไรฟันออกมาเยือกเย็น

ติ่งๆ เสียงสัญญาณประตูลิฟต์ที่ถึงชั้นที่เขากดแล้ว แมร์เฟอร์ทำหน้านิ่งๆ พร้อมกับก้าวออกไปจากลิฟต์ เขาเดินตรงไปที่ห้องหมายเลข xxxx ทันที เขายื่นมือไปกดปุ่มหน้าห้องเพื่อเป็นสัญญาณให้คนในห้องทราบ

ติ่งงงงหน่องงงงง แมร์เฟอร์ยืนมองประตูอย่างใจจดใจจ่อ เขารอไม่นานประตูก็เปิดออกทันที แมร์เฟอร์ถึงกับอึ้งเพราะผู้หญิงตรงหน้าพึ่งอาบน้ำเสร็จ เธอมีแค่เสื้อคลุมสีขาวและบนหัวมีผ้าคลุมเอาไว้ ซีคริสยิ้มหวานให้เขา

" คุณแมร์เฟอร์เชิญข้างในดีกว่านะคะ" ซีคริสเอ่ยชวนเขาเข้ามาในห้อง แต่แมร์เฟอร์ได้ยินคำที่เธอเรียกทำหงุดหงิด ' คุณแมร์เฟอร์' ห่างเกิ๊นนนนน แต่เขาก็ไม่แสดงอาการออกมา

" ครับ" แมร์เฟอร์ตอบสั้นๆ พลางก้าวเข้าไปในห้อง ซีคริสลอบถอนหายใจเบาๆพลบางหันไปปิดประตูห้องและป้อนรหัสล็อคประตู

" คุณแมร์เฟอร์นั่งรอที่ห้องรับแขกก่อนนะคะ ขอเวลาดิฉันแป๊บนึง" ซีคริสบอกคนไข้วีไอพีที่ทำหน้านิ่งๆไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆเลย แมร์เฟอร์พยักหน้ารับ พลางยื่นช่อดอกไม้ให้เธอ ทั้งสองคนสบตากันพอดี แววตาของแมร์เฟอร์แสดงออกว่าเขาหงุดหงิดน้อยใจอะไรบางอย่าง ซีคริสมองแล้วถึงกับใจหาย

' งอนเหรอพ่อหมียักษ์ แล้วงอนอะไรล่ะ' ซีคริสพลางคิดในใจ

" ขอบคุณค่ะ สวยจังกลิ่นก็หอมด้วย " ซีคริสกล่าวคำขอบคุณพร้อมก้มลงไปสูดกลิ่นของดอกไม้เข้าไปในจมูก เธอเอ่ยชมด้วยความหลงใหล แมร์เฟอร์มองแล้วถึงกับหันหน้าไปทางอื่นแก้เขิน หัวใจของเขาเต้นแรงโครมคราม เขายอมรับเลยว่าพึ่งรู้จักกับซีคริสได้ไม่นานถึงอาทิตย์ด้วยซ้ำ แต่เหมือนกับว่าเขาเริ่มขาดเธอไม่ได้เลย

' เพราะเรื่องบนเตียงงั้นเหรอ ไม่มั้งไอ้แมร์ เธอสำคัญมากกว่านั้นสิว่ะเพราะไม่มีผู้หญิงคนไหนทำให้ไอ้ลูกชายมึงตื่นได้ขนาดนี้แล้วนะ เธอต้องสำคัญที่สุดสิ ' แมร์เฟอร์พลางคิด ซีคริสยื่นมือไปรับดอกไม้มาอุ้มเอาไว้ แมร์เฟอร์หันหน้ามามองสบตากับเธออีกครั้ง

" คุณแมร์เฟอร์อยากทำอะไรดีคะวันนี้ " ซีคริสถามคนไข้วีไอพีตรงๆอย่างไม่อ้อมค้อมอะไร แมร์เฟอร์ถึงกับหูผึ่ง เขาหรี่ตามองริมฝีปากที่แดงธรรมชาติ

" ผมอยากกกกกกกก " แมร์เฟอร์พูดออกมาเสียงลากยาวเหมือนกำลังคิดอะไรในใจ ทั้งสองคนสบตากันนิ่งๆ

" อยากอะไรคะ" ซีคริสถามเสียงแผ่วเบา พลางหรี่ตามองที่ริมฝีปากสีแดงธรรมชาติของเขาอย่างลุ้นๆ ว่าเขาจะตอบเธอว่าอะไร แมร์เฟอร์ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย ทั้งสองคนหรี่ตาขึ้นมาสบตากัน

" คริสให้พี่ได้มากแค่ไหนครับ?" แมร์เฟอร์ถามเสียงแหบแห้ง ซีคริสถึงกับหน้าแดง

" พี่แมร์อยากได้มากแค่ไหนคะ?" ซีคริสถามตรงๆ

" มากกว่าครั้งที่แล้วได้ไหม?" แมร์เฟอร์ถามพลางก้าวเข้ามาใกล้ มือยื่นมือของเขายื่นไปจับช่อดอกไม้ออกจากอ้อมกอดของเธอและวางที่เคาร์เตอร์ทันที

" ได้ไหมครับคริส?" แมร์เฟอร์ถามย้ำพร้อมดึงร่างของเธอเข้ามากอด มือของเขาขยำก้นงอนแรงๆทันที ซีคริสกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ พลางใช้ความคิดอย่างชั่งใจอยู่

" ขอดิฉันทานข้าวก่อนได้ไหมคะ?" ซีคริสถามคนไข้ที่แสดงออกว่าไม่ต้องการทานอะไรเลย มือแสนซนเอาแต่ขยำก้นงอนแรงๆ

" ได้ครับ พี่ยอมครับ" แมร์เฟอร์ก้มลงไปตอบเสียงแหบแห้งข้างๆใบหู กลิ่นสบู่ลอยเข้าไปในจมูกโด่งของเขา อาวุธที่อยู่ใต้กางเกงถึงกับตื่นตัวมากกว่าเดิม เขาถึงกับรู้สึกปวดร้าวที่อาวุธ ทั้งสองคนสบตากันนิ่งๆ แววตาของแมร์เฟอร์บ่งบอกถึงอารมณ์ปรารถนาที่เร่าร้อน อยากมากแค่ไหน เขาเอาแต่จับจ้องริมฝีปากแดงอย่างอยากลิ้มลองรสชาติข้างในว่าจะมีรสชาติยังไง ซีคริสเอาแต่ยืนนิ่งๆ ให้เขามองเธอชัดๆ