I secretly smiled while watching Zeke eat. Obvious na nakoconcious siya sa kanyang bawat pagsubo, pagnguya at paglunok. Hindi ko naman siya masisisi. Kanina ko pa siya tinititigan eh. I can't help it. Napakacute niyang tignan. Namumula ang namamagang mga labi. Namamagang mga mata. And that crimson blush coloring his cheeks. He is all I imagined him to be.
Nobody knows that I kept pictures of him. Kapag umuuwi ako sa US, I sneaked on my parents' bedroom to look at the pictures he used to send Dad. Hindi kasi mahilig sa f*******: si Dad dahil masiyado siyang abala sa work niya kaya hiniling niya kay Zeke na magpadala ng pictures regularly. I hope hindi napapansin ni Dad yung mga nawawalang pictures.
I even stalk his sss and IG accounts. Of course, under a fake account, duh. Kaya naman upda
