ตอนที่ 4
1208 Words
มาลินีตกใจในตอนแรกที่ได้ยินเสียงพี่สาวครางออกมาอย่างนั้น มาลีร้องเสียงดังชนิดไม่เกรงว่ามาลินีจะตื่นขึ้นมาได้ยิน แต่พอสักครู่กลับได้ยินเสียงร้องครางของพี่สาวอีกแบบ
“โอย...ผัวจ๋า...เสียวดีเหลือเกิน...ลึกกว่านี้อีกผัวขา...อ่าส์...ซี๊ดดดด”
แหม...พี่สาวหล่อนไม่ได้เจ็บปวดอย่างที่หล่อนคิดเพราะสักพักก็ร้องครางเสียงสั่น ๆ อย่างพอใจ ภาสกรยกขาอีกข้างของพี่สาวหล่อนขึ้นพาดไว้บนบ่า จากนั้นก็ขยับย้ายสะโพกเสียบเจ้าโลกลึกเข้าไปในถ้ำสวาทของพี่สาว
“อ๊า...อาส์...อูย...โอย...ซี๊ดดด”
“โอย...เมียจ๋า...รัดดีจริง ๆ ...รัดผัวดีจริง ๆ ...เมียจ๋า...อา...อาส์”
ต่างคนก็ต่างครวญคราง พี่เขยของมาลินีโยกไปหน้าแล้วเด้งกลับมาหลัง เสียงเนื้อกระทบเนื้อได้ยินชัด แจ๋วดังพั่บ ๆ ทำเอาเด็กสาวเริ่มร้อนและชุมฉ่ำขึ้นมาพร้อมกันเลยทีเดียว ภาสกรไม่ธรรมดา ขนาดอาวุธใหญ่แล้วยังมีลีลาเด็ดสะใจ อย่างนี้นี่เองมาลีถึงได้หลลงพี่เขยของหล่อนเสียนักหนา
“ซี๊ดดด...อ๊อย...ผัวจ๋า...ผัวจ๋า”
พี่สาวของหล่อนครางไม่หยุดก่อนที่พี่เขยจะเปลี่ยนท่าเสียบเสยให้เมียสาวนอนคุกเข่าลงกับพื้นแล้วเจ้าตัวก็นั่งคร่อมบนบั้นท้ายงอน ๆ
มาลินีเห็นชัด ๆ ตอนอาวุธลำยาวใหญ่ของพี่เขยถูกดันเข้าไปในช่องรักของมาลีจากทางด้านหลัง แล้วภาสกรก็เริ่มขย่มขึ้น ๆ ลง ๆ มาลีที่นั่งคุกเข่าแนบหน้าของหล่อนกับพื้นส่วนแขนถูกพี่เขยยึดไปทางด้านหลัง มาลินีเห็นชัดว่ามาลีหน้าตาบิดเบี้ยว พี่สาวหล่อนไม่ได้เจ็บปวดแต่กำลังเสียวสุดขั้วต่างหาก
“โอย...ซี๊ดดดด...อ๊า...ซี๊ดดดด...อ๊า...”
เสียงครางดังขนาดนั้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่าถ้าโดนแล้วมันจะมันส์ขนาดไหน มาลินียังนึกถึงตอนอยู่บนรถเมล์แล้วหล่อนก็เริ่มลูบไล้ตัวเองบ้าง มือของหล่อนลูบลงไปที่น้องสาวแล้วสัมผัสปุยไหมบนเนินสามเหลี่ยมเบา ๆ ก่อนจะสอดเข้าไปในช่องลึกของตัวเอง
“อูย...ซี๊ดดด...พี่เขยขา...อา...อา”
มาลินีครางเสียงหวิวนั่นทีเดียว ความเสียวช่างไม่ปราณีใครโดยแท้ ยิ่งเห็นพี่เขยขย่มท่อนรักอยู่บนบั้นท้ายของพี่สาวหล่อนก็นึกอยากขึ้นมาอย่างอดใจไม่ได้ ถึงแม้มันจะไม่ได้เกิดขึ้นจริงแต่ก็ทำให้เด็กสาวมีความสุขอย่างประหลาด มันก็แค่จินตนาการเท่านั้นเอง ภาสกรคงไม่หันมามองเด็กสาวสิบแปดที่ยังไม่ประสีประสาเรื่องนี้ดีอย่างหล่อน
“โอย...โอย...อ่าส์...มันส์จริง...โอย...”
พี่เขยทั้งขย่มทั้งกระแทกรุนแรงกระทั่งถึงจุดสุดขีด มาลินีเห็นพี่สาวของหล่อนเกร็งตัวพร้อมพี่เขย เด็กสาวเข้าใจว่าทั้งสองคงไปถึงสวรรค์พร้อมกันแล้ว
“อูย...โอย...ผัวจ๋า...อา...ซี๊ดดดด...ซี๊ดดดด”
มาลีนอนราบลงกับพื้นทั้งที่อาวุธประจำกายของพี่เขยยังคาอยู่ในตัวหล่อนจากด้านหลัง ภาสกรนอนทาบทับบนหลังของมาลี มาลินีได้ยินเสียงถอนหายใจอย่างเป็นสุขของคนทั้งสอง
“ภาสน่ะ...ลุกขึ้นได้ละ เดี๋ยวน้องสาวมาลีตื่นมาเข้าห้องน้ำก็เห็นกันพอดี”
เสียงมาลีบ่นอุบหลังบทรักร้อนแรงผ่านพ้นไป มาลินีไดยินเสียงภาสกรหัวเราะชอบใจ
“แหม..ไม่เห็นจะเป็นไรเลย ธรรมดาของผัวเมีย นีเค้ารู้ล่ะน่า”
“นีพึ่งสิบแปดนะภาส...ยังเด็กอยู่ เห็นแบบนี้แล้วเดี๋ยวใจแตก”
เสียงพี่สาวกับพี่เขยยังคุยกันอยู่ทั้งที่ยังไม่สวมเสื้อผ้า มาลินีค่อย ๆ ปิดประตูที่แง้มเปิดแล้วย่องกลับไปที่เตียง รู้สึกเหมือนยังมีอะไรค้างอยู่ในใจของเด็กสาว ไหนจะเรื่องที่เกิดบนรถเมล์แล้วภาพที่เห็นเมื่อครู่นี้อีก หล่อนแทบหลับไม่ลง ในหัวยังคิดวนเวียนไปมา เห็นแต่หน้าพี่เขยลอยอยู่เต็มไปหมด
เช้าของอีกวัน มาลินีต้องรีบตื่นตอนนาฬิกาปลุกเสียงดัง แต่ก็ยังงัวเงียเพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เลยเที่ยงคืนไปแล้ว เด็กสาวยังได้ยินเสียงหนังเอ็กซ์ที่พี่สาวของหล่อนเปิดดูกับพี่เขย แต่หล่อนไม่ยักนึกถึงภาพในโทรทัศน์ และไม่ได้นึกถึงมาลีพี่สาวของหล่อนแม้แต่น้อย สิ่งที่หล่อนนึกถึงตอนนี้คือ ภาสกร พี่เขยผู้หล่อล่ำที่ทำไงก็ยังเห็นเรือนร่างเร้าใจของเขาอยู่ดี
“นี...วันนี้นีนั่งรถเมล์ไปทำงานวันแรก พี่จะให้พี่ภาสพาไปส่งนะ”
มาลีเอ่ยกลางโต๊ะอาหาร ภาสกรที่นั่งกินอาหารเช้าอยู่หันมามองน้องเมีย
“ไปกับพี่ก่อนวันนี้ พี่จะพานีไปส่งที่ทำงาน”
“แล้วที่ทำงานของพี่ภาสล่ะคะ?” มาลินีถามขึ้นบ้าง
“ที่ทำงานพี่อยู่เลยจากที่ทำงานของนีไปอีกหลายป้าย พอส่งนีแล้วพี่ก็นั่งรถเมล์ต่อ”
“แหม...ลำบากพี่ภาสมากรึเป่าคะเนี่ย”
มาลินีพูดอย่างเกรงใจแต่สายตาของหล่อนกลับจ้องอยู่ที่ไส้กรอกยักษ์ซึ่งพี่สาวกำลังเอาเข้าปาก หล่อนกำลังคิดถึงภาพที่เห็นมาลีกลืนท่อนสวรรค์ของภาสกรเข้าไปเมื่อคืน แล้วหันกลับมามองพี่เขย รู้สึกร้อนขึ้นมาที่กลางลำตัวอย่างช่วยไม่ได้
“ไม่เป็นไรหรอกนี...พี่ภาสเค้าเต็มใจช่วยน่า”
มาลีกล่าวก่อนที่ภาสกรและมาลินีจะออกจากห้องพัก เด็กสาวเดินตามพี่เขยของหล่อนไปที่ป้ายรถเมล์ มองจากด้านหลังภาสกรเป็นผู้ชายที่มีรูปร่างสูงและช่วงไหล่กว้าง แล้วมาลินีก็เริ่มจินตนาการถึงเรือนร่างเปลือยเปล่าของพี่เขย หล่อนตัวเล็กกว่าภาสกรมาก แต่ความอวบอัดนี่สิเกินหน้าพี่สาวอยู่หลายขุม ถ้าผู้หญิงเมื่อคืนเป็น...
“นี...เวลาขึ้นรถเมล์ถ้าคนเยอะต้องระวังกระเป๋าสะพายนะ”
เสียงของพี่เขยทำลายสมาธิเด็กสาวที่กำลังจินตนาการไปไกล ภาสกรหันมายิ้มแล้วพูดต่อ
“กระเป๋าสตางค์ถ้าไม่จำเป็นก็อย่าไว้ในกระเป๋ากระโปรงหรือกระเป๋ากางเกง พวกมิจฉาชีพมันมือไว บางทีมันก็กรีดเอากระเป๋าของเราไปโดยเราไม่รู้ตัว”
“ค่ะ...พี่ภาส”
มาลินีรับคำกระทั่งเดินไปถึงป้ายรถเมล์ที่มีคนยืนรออยู่เยอะพอควรเพราะมันเป็นเวลาเช้าที่ผู้คนต้องรีบร้อนไปทำงาน
“มานี่มา...รถเมล์มาแล้ว”
ภาสกรหันไปดึงข้อมือของมาลินีขึ้นรถโดยที่หล่อนไม่ทันตั้งตัว ดูเหมือนชีวิตในเมืองใหญ่อะไร ๆ ก็เร่งร้อนไปหมด เด็กสาวขึ้นไปบนรถเมล์ที่คนนั่งกันเต็มทุกที่นั่ง หล่อนกับพี่เขยเลยต้องยืนท่ามกลางคนแออัดในที่แคบ ภาสกรกำลังจะหันมาพูดกับเด็กสาวเขาก็ถูกเบียดเข้ามาจากทางด้านหลังทำให้ชายหนุ่มต้องเบียดเข่าไปที่ด้านหน้าของมาลินีโดยไม่ได้ตั้งใจ
“อุ๊ย!”
- Writer
