บทที่10
ผู้ชนะการประมูล
บ้านสุทธวีร์รัตน
"อะไรนะเด็กนั่นจะประมูลความบริสุทธิ์ตัวเองเนี่ยนะ!"
"แล้วคุณองศาจะอยากรู้ไปทำไมคะ เรามาสนุกกันต่อดีกว่าค่ะ"
"วันนี้ฉันเหนื่อยแล้วเธอกลับไปก่อนส่วนเงินฉันจะโอนให้"
ชายหนุ่มลุกขึ้นจากเตียงพร้อมหยิบผ้าพันรอบเอวเขามองเศษซากถุงยางที่ใช้แล้วในถังขยะส่วนหญิงสาวที่พึ่งได้หลับนอนกับเขาทำหน้ามุ่ยเดินกะฟัดกับเฟียดใส่เสื้อผ้าแล้วออกจากห้องแต่งตัวชายหนุ่มจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโอนเงินให้จำนวนสองหมื่นบาทแล้วโยนโทรศัพท์ทิ้งลงบนที่นอน
"ไอ้นัทเข้ามาหากูหน่อย"
"ครับคุณองศา" ลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามาพร้อมก้มหัวเล็กน้อย
"มึงไปเช็กให้แน่ให้ชัวร์ว่าลูกป้าโบตั๋นจะประมูลตัวเองจริงไหมถ้าประมูล VIP มึงก็จัดการให้เรียบร้อย"
"คุณองศาจะเข้าประมูลหรือครับ"
"กูสั่งให้ทำอะไรก็ไปทำไม่ใช่เรื่องที่มึงจะย้อนถาม"
"ครับ"
ตอนนี้ข่าวการประมูลความบริสุทธิ์จากผู้หญิงปริศนาเริ่มดังในกลุ่มนักธุรกิจและนักท่องเที่ยวราตรีภาพทีเซอร์ในกลุ่ม VIP คือสาวน้อยสวมหน้ากากสวมใส่ชุดวาบหวิวปราศจากชุดชั้นในเงายอดถันสีชมพูโอรสทำให้สมาชิกในกลุ่มอดที่จะซูมดูไม่ได้ เรียวขาของเธอสวยเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้ องศาเห็นภาพทุกอย่างรวมทั้งคลิปวิดีโอภาพเคลื่อนไหวยามเธอขยับขาลูบไล้ลำตัวในอ่างอาบน้ำอารมณ์เขาก็เดือดดาลขึ้นมาจนลูกน้องต้องรีบเดินออกมาจากบ้านด้วยความเร็ว
คืนนี้จะมีการประมูลความบริสุทธิ์ที่ร้านอาหารโบตั๋นที่สำคัญจะเข้าได้เพียงสมาชิก VIP เท่านั้น โยเกิร์ตมองใบหน้าตัวเองที่ถูกเติมแต่งด้วยเครื่องสำอางฉีดน้ำหอมประทินผิวแม้จะมีน้ำตาแต่มันก็ต้องแลกกับความอิสระ
"เสร็จงานนี้แกจะแต่งงานกับพี่ภูหรือเปล่า" มะปรางถามเพื่อนพร้อมมองเพื่อนในกระจกเธอรับหน้าที่ทำผมให้เพื่อนและเพื่อนของเธอต้องเป็นดางเด่นจนหนุ่มๆ ตาค้าง
"ฉันคงสกปรกเกินไป"
"ดูท่าพี่ภูจะรักแกมากถ้าคิดแบบแกก็ไม่ผิดหรอกมันเป็นการขายความบริสุทธิ์เพื่อแลกอิสรภาพถ้าฉันอยู่ในจุดเดียวกับแกฉันก็คงทำแบบนั้น"
"ฉันรู้ว่าพี่ภูรักฉันมากแต่ฉันเห็นพี่ภูเป็นเพียงพี่ชายเท่านั้นขืนแต่งงานกันไปความรักความผูกพันมันจะเป็นเพียงความผูกพันแบบพี่น้องฉันไม่รู้ว่าจะรักพี่ภูมากกว่านี้ได้ไหม"
"ไปเถอะแกใกล้ถึงเวลาแล้ว"
ตอนนี้เบื้องล่างกลายเป็นสถานที่ประมูลความบริสุทธิ์ของโยเกิร์ตเป็นที่เรียบร้อยแล้วผู้ชายนับสิบกว่าชีวิตกำลังนั่งรอชมดอกไม้งามหนึ่งในนั้นก็คือองศาเขานั่งรอเวลาอย่างใจเย็นแม้ใจจริงเขาอยากจะหยิบปืนขึ้นมายิงกบาลผู้ชายพวกนี้ให้หมดทุกคนแต่เขาก็ทำไม่ได้
โยเกิร์ตเดินลงมามือของเธอจับราวบันไดสายตาที่มองออกมาจากหน้ากากผีเสื้อทำให้หนุ่มๆ เริ่มสนใจพร้อมยกป้ายประมูลกันอย่างดุเดือดโต๊ะอาหารตัวยาวที่ถูกนำมาเรียงต่อกันกลายเป็นเวทีที่โยเกิร์ตใช้เดินอวดหุ่นที่งดงาม
"หนึ่งล้าน" เสียงตะโกนพร้อมยกป้ายมาจากกลุ่มนายทุนเจ้าสัวอาหารสด
" หนึ่งล้านห้าแสน!" ทายาทอสังหาริมทรัพย์ลงประมูลเพิ่มทำให้การประมูลครั้งนี้มีสีสันยิ่งโยเกิร์ตถอดชุดคลุมจนร่วงลงพื้นผิวที่ขาวเปล่งปลั่งส่องกระทบแสงไฟยิ่งทำให้เธอมีออร่าจนน่าสัมผัสเธอค่อยๆ ก้าวเดินด้วยรองเท้าส้นสูงสายตาส่งหาชายหนุ่มทุกคนอย่างยั่วยวน
"สองล้าน" ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างองศาเอ่ยขึ้นเขาถูไม้ถูมือเหมือนพวกตะกละหิวโหยเห็นเหยื่อที่ถูกใจ
"สองล้านสองแสน!" ชายหนุ่มด้านหลังโยเกิร์ตตะโกนขึ้นเขาเห็นบั้นท้ายของเธอแล้วอดใจไม่ไหวอยากจะจับเธอฟาดให้สาแก่ใจ
"สองล้านห้าแสน!!" เจ้าสัวอาหารแห้งยกไม้ขึ้นเขาคาดหวังว่าครั้งนี้เขาต้องได้แม่ผีเสื้อตัวน้อยกลับบ้าน
การประมูลดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ยอดค่าตัวทะลุ 3 ล้านเป็นที่เรียบร้อยแต่องศาก็ยังนิ่งเขายกแก้ววิสกี้ขึ้นมาดื่มจนโยเกิร์ตเดินมายืนอยู่ตรงหน้าเขาเธอเอื้อมมือไปด้านหลังหวังจะปลดหน้ากากผีเสื้อทำให้ค่าตัวของเธอพุ่งทะยานมาถึงสี่ล้านยอดเงินตอนนี้มันเพียงพอต่อการปลดหนี้ขององศาแล้วถือว่าเธอคิดทุกอย่างมาดี เพียงแค่เชือกด้านหลังหลุดออกหน้ากากผีเสื้อก็เริ่มคลายความแน่นเธอดึงมันออกช้าๆ เพราะตอนนี้ยอดค่าตัวของเธออยู่ที่สี่ล้านและมันก็เพียงพอต่ออิสระของเธอ
"สิบล้าน"
ทุกคนหันมามองหน้าองศาด้วยความตกใจแม้แต่ลูกน้องยังพากันอึ้งทึ่งเสียวเจ้านายยอมทุ่มเงินตั้งสิบล้านแบบนี่ใครจะไปสู้ไหวคนที่สู้ไม่ไหวก็เริ่มส่ายหน้าเดินถอยออกมาจนสุดท้ายเจ๊ละออก็เคาะปิดประมูลครั้งนี้พร้อมประกาศชื่อคนชนะ
โยเกิร์ตยืนชะงักค้างมองคนตรงหน้าองศาจึงกระดิกนิ้วให้เธอลงมานั่งเธอจึงยอมนั่งคุกเข่าตรงหน้าเขาองศาเอื้อมมือมาดึงหน้ากากผีเสื้อโยนทิ้งไปด้านหลังเขายกยิ้มมุมปากนี่สิชัยชนะที่เขาไม่ต้องลงแรงอะไรมากมาย
"เธอเตรียมความพร้อมมาแค่ไหน?"
"หนูไม่รู้ค่ะ"
"ถือว่าเธอใจกล้านะที่เลือกใช้วิธีนี้เสียตัวทีเดียวได้เงินปลดหนี้แถมได้เงินไปตั้งตัวอีกแล้วแฟนเธอยอมรับได้เหรอหรือว่ามันเป็นคนใจกว้าง?"
"หนูยังไม่มีแฟนค่ะ"
"ฉันจะได้ไม่ต้องเกรงใจใคร-_-"
องศาเอื้อมมือไปรับชุดคลุมที่ลูกน้องเขาหยิบขึ้นมาแล้วส่งให้เธอใส่ให้เรียบร้อยตอนนี้เขานั่งมองเหยื่อที่ยังคงคุกเข่าก้มลงต่ำไม่ยอมสบตาช่างเป็นเหยื่อที่น่ากัดให้จมเขี้ยว
"คุณองศาครับเจ๊ละออฝากเรียนถามว่าจะใช้ห้องที่นี่หรือจะพาเด็กคนนี้กลับไปด้วยครับ"
"เตรียมรถกูจะกลับบ้านส่วนเธอไปกับฉัน"
"แต่ว่าหนูเตรียมห้องเอาไว้แล้วนะคะ"
"ฉันสั่งให้เธอไปกับฉัน ฉันมีสองทางให้เธอเลือก 1.ตามฉันออกไป 2. ถ้าไม่ไปก็แก้ผ้าฉันจะเอาเธอตรงนี้ต่อหน้าทุกคน!"
"คนใจร้าย หนูไปก็ได้ค่ะ"
---------------------------------
โยเกิร์ตเอ๊ย จะหลุดพ้นจากไอ้หน้าหมานี่ไหมลูก