บทที่15
ความสำคัญ
โยเกิร์ตตัดสินใจกลับขึ้นมาบนห้องเพื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเครื่องเธอเห็นข้อความและประวัติการโทรหาจากภูรินับร้อยสายจึงตัดสินใจโทรหาเขาไม่ถึงสิบวินาทีปลายสายก็รับพร้อมยังต่อว่าเธอที่ไม่ยอมกลับบ้าน
(โยก็รู้ว่าพี่เป็นห่วงโยมากแค่ไหนทำไมถึงยังอยู่ที่นั่น คุณองศาเขาไม่ได้จริงใจกับโยหรอกกลับบ้านเราเถอะเดี๋ยวพี่ไปรับ)
"ไม่ใช่ว่าโยไม่อยากกลับนะคะพี่ภู โยขอพูดตรงๆ ว่าตอนนี้โยยังไม่อยากมีใครโยรักพี่ภูแบบพี่ชายที่แสนดีพี่ภูอย่าให้โยต้องรู้สึกอึดอัดไปมากกว่านี้เลยนะคะ"
(ทั้งๆ ที่พี่รักโยดูแลโยมาตลอดแต่โยกับไม่เคยรักพี่เลยไม่เคยเห็นใจพี่เลยใช่ไหม)
"ไม่ใช่แบบนั้นค่ะพี่ภู พี่ภูฟังโยนะพี่ภูคือพี่ชายที่โยรักและไว้ใจมากที่สุดค่ะ"
(เฮ้อ พี่ต้องไปทำงานแล้วไว้ค่อยคุยกันนะอย่าปิดเครื่องโทรหาต้องรับเข้าใจไหม)
"โอเคค่ะพี่ภูใจเย็นๆ ก่อนนะไว้ใจเย็นเราค่อยคุยกันค่ะ"
จบการสนทนา
หลังจากวางส
