“ก็ทำนองนั้น” เขาใส่เสื้อผ้าลวก ๆ แล้วเดินออกไป
รอไม่นาน เขาก็กลับมาพร้อมเสื้อผ้า มนัสยารับเอาถุงผ้ามาจากมือ
“เสื้อตัวเล็กสุด ๆ แล้ว เสื้อยืดนะ แล้วถุงนั้นใส่ชุดนั้นของคุณไป
มนัสยาหยิบเสื้อเชิ้ตของเขาออกมาจากถุง มันเป็นสีเทา พอหยิบมาใส่ ก็คลุมไปถึงใต้เข่า
“กลายเป็นชุดกระโปรงเลยเห็นไหม”
“มันจะไม่โป๊เหรอ”
“ไม่หรอกน่า ผมเอาแจ็กเก็ตมาด้วย” เขาพาดลงไปบนบ่า “คลุมด้วยตัวนี้” เขามองอย่างห่วงใย
“โอเคค่ะ”
“ผมอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวเราค่อยไปกัน”
“ไม่หิวเหรอ”
“หิวสิ แต่ว่าเมื่อกี้ตอนลงไปข้างล่าง มีแต่ทัวร์จีนลงเต็มไลน์บุฟเฟต์เลย ไม่น่าจะเวิร์กนะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็รีบอาบน้ำไป” เธอไล่เขา ก่อนจะนั่งรอ
มนัสยาถอนหายใจโล่ง เธอดีใจน่ะที่เมื่อคืนระหว่างเขากับเธอไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาก็เป็นสุภาพบุรุษพอดู แต่พอคิดถึงที่เขาเห็นเธอเปลือยกายต่อหน้ามาถึงสองสามหนแล้ว ดวงหน้าก็กลายเป็นสีชมพู
เธอหยิบมือถือขึ้
