“หน้างอเป็นจวักเลยนะซ้อ ใครทำให้หงุดหงิดมาล่ะ” วิไลถามเจ้าของผับที่เดินหน้างอมายังเคาน์เตอร์บาร์
“ก็นางซินเดอเลล่ายังไงล่ะ นึกว่าตัวเองวิเศษวิโสมากจากไหนกันวะ หยิ่งฉิบหาย” ซ้อหลีนึกถึงซินดี้ อารมณ์เดือดก็หวนกลับมาอีกรอบ
“โธ่ซ้อ จะไปคิดอะไรมากล่ะ นางมาที่นี่แค่วันเดียว ปล่อยๆ นางไปเถอะ อีกอย่างนางก็เป็นตัวเงินตัวทองคืนนี้ด้วย นึกถึงกลิ่นหอมของเงินเข้าไว้ แค่นี้ก็หมดเรื่อง” วิไลบอกเจ้าของผับ ที่เริ่มมีสีหน้าดีขึ้น เมื่อนึกถึงเงิน เงินและเงิน
“ก็เพราะเงินนี่แหละที่ทำให้ฉันไม่ตบมัน แค่สวย หุ่นดี เต้นเก่งแค่นี้ก็มองข้ามหัวคนอื่น ทำตัวอย่างกับเป็นนางฟ้านางสวรรค์ที่แท้ก็แค่นางโลม ผู้หญิงขายตัวนอนแบให้ผู้ชายเอาไม่ต่างจากคนอื่นแหละว้า...ถุย”
ซ้อหลีชังน้ำหน้าซินดี้มาก วาจาที่เอ่ยจากปากนางจึงหยาบคาย หากซินดี้มาได้ยิน หน้าของเธอคงชาไปเป็นแทบ การเต้นคืนนี้มีอันต้องยกเลิกแน่นอน
“โหซ้อ แรงนะเนี่ย ส
