CHAPTER FOUR
1363 Words
HALOS hindi ako makatayo sa kanyang kama dahil sa ginawa namin ni Xavier. Nang nakaraang gabi pa iyon pero pakiramdam ko ay kanina lamang. Ang sarap isipin kung gaano kaganado si Xavier pagdating kama. Tila siya sa sabik na sabik sa akin at ayaw akong tigilan. Ang paraan ng pagkain niya sa aking p********e ay nakakabaliw. Nakakawala sa katinuan.
Nagpaikot-ikot ako sa aking malaking kama. Palibhasa kasi sunod ako sa layaw kung kaya nagagawa ko ang gusto ko. Lumaki rin akong may gintong kutsara sa bibig kaya hindi ko kailangan magtrabaho kahit pa isa na akong licensed nurse. May sarili kaming hospital at ilang negosyo. Kilalang negosyante ang ama ko kung kaya tinitingala rin kami. Maliban doon ay govorner ang aking ama.
Oo, lahat ay nasa akin pero isa lang naman ang gusto ko. Ang maging akin si Xavier kahit na ano pa ang mangyari. Napatingin ako sa aking cellphone nang tumunog iyon pagkatapos ay inabot ko. Napakita ko kaagad sa screen ng cellphone ko ang pangalan ng bestfriend kong si Martha. Isa Martha ay anak ng isa sa mga nurse namin sa ospital. Siya rin ang kasama ko sa Maynila habang nag-aaral kami ng nursing.
“What’s up?” tanong ko sa kabilang linya.
“Have you checked your phone? I've called you so many times, and I'm getting nervous.”
“Getting nervous?” tanong kong napakunot ang noo.
“At bakit hindi? Aba, nawawala ka kaya pagkatapos mong sumama sa Xavier na yun!” pagwawala pa nito sa kabilang linya.
“Hello!” namilog ang mga mata ko. “Nasa bahay kaya ako at kakagising ko lang. Napagod lang naman ako sa ginawa namin ni Xavier.”
“You mean?”
“Yes, girl!” kinikilig kong sagot sa kaibigan ko. “Something happened to us that I couldn't control. I’m f*****g weak!”
“Oh God! Isa kang makasalanan!” sagot pa nito sa kanya sa kabilang linya.
“Wow ha? Virgin yarn?”
“Tsk! Maghintay ka diyan at pupuntahan kita. Tell me everything that happened, including how she f****d you.”
“I’m tired!” sagot kong walang gana.
“I don’t care!” sagot pa sa akin ni Martha sabay patay ng tawag.
Napabuntong hininga na lamang ako. Labas pasok si Martha sa bahay namin kaya anytime ay nakakapasok siya sa kwarto ko.
Hindi na ako nag-abala pang maligo dahil gusto ko pang matulog nang bumukas ang pinto ng aking kwarto at iniluwa ang aking kaibigan na istorbo sa aking pananahimik. Mabilis akong nagtalukbong ng kumot. Nagulat pa ako nang batuhin ako ng unan ni Martha.
“At kumusta naman ang na-divirginized?” tanong sa akin ni Martha na malakas ang boses. Inalis ko ang kumot sa aking katawan at pinandilatan ito.
“Marinig ka ni Mama!” saway ko.
Umupo sa tabi ko si Martha.
“Kumusta naman ang pepe mo ngayon?” tanong pa sa akin ni Martha na may halong panunukso. Ganito sila kung mag-usap ni Martha. Masyadong bulgar, iyon lang naman kung silang dalawa lang. “Sigurado akong tumitibok-t***k pa yan!” irap pa nito sa kanya.
“Ang sarap pala ano girl?” sagot kong napabangon sa kama at niyakap ang unan na ibinato niya sa akin. “Ganito pala ang feeling na nadiligan at ang nakauna pa sa akin ay ang lalaking gusto ko!” bulalas ko.
“Ngayong natikman mo na si Xavier, anong plano mo ngayon? Ito ang masasabi ko sayo, girl ha? Hindi mo kilala si Xavier. Maliban sa first name niya ano pa ba ang alam mo sa kanya? Bakit siya nandito sa Santa Monica? Anong ginagawa niya rito?” tanong sa akin ni Martha at lahat ng yun ay wala akong maisagot.
“Pwede ba isa-isa lang? Lahat naman ng tanong mo ay wala akong maisagot. Ang alam ko lang ay masaya ako kay Xavier. Mahal ko na nga yata siya.”
“Sabi ko naman sayo hindi ba? Mahirap kalimutan ang taong nakauna sayo.”
“At naiisip mo pa rin si Drake? Ang lalaking nanloko lang sayo?” sagot kong napaismid.
Hindi sumagot sa akin si Martha. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ito nakakapagmove on kay Drake.
“Sabi ko naman sayo hindi ba? Kapag niloko ka na, out ka na!”
“Nasasabi mo lang yan dahil hindi ka pa nagmamahal. Bumigay ka nga kay Xavier kahit na walang kasiguraduhan hindi ba?”
Hindi ako nakasagot sa sinabi ni Martha.
“Kapag nagmamahal ka ay hindi mo na alam kung ano ang tama o mali. Maniwala ka sa akin girl dahil galing na ako diyan,” wika pa sa akin ni Martha.
“Mahal ko na nga yata si Xavier, girl. Anong gagawin ko? Kahit contact number niya ay wala ako,” nalungkot kong biglang wika kay Martha.
“Yan ang problema dahil hindi ko naman kilala ang Xavier na yan. Bago lang yata siya sa Santa Monica o baka naman napasyal lang siya rito.”
“Gusto ko siyang makita ulit. Samahan mo ako ulit ha?”
“Hinay-hinay lang okay? Baka mamaya pareho pa tayo nitong ma-broken hearted.”
Tumango ako sa sinabi ni Martha.
“Nasaan pala si Tita at Tito?” tanong pa sa akin ni Martha. “Hindi ko sila nakita sa baba.”
“Wala namang bago sa dalawang yun. Baka si Papa ay nasa kabit niya at si Mama baka nasa hospital,” sagot kong napakibit-balikat.”
“Bilib din naman ako sa Mama mo ano? Masokista. Kahit na sinasaktan ng Papa mo ay sila pa rin. Sobrang sakit naman yata non.”
“Kaya nga idol ko si Mama. Lahat tinitiis niya para kay Papa,” sagot ko naman na biglang nalungkot. Bata pa lang ako ay alam ko ng may iba si Papa at binabahay pa nito. Ang alam ko rin ay may mga iba akong kapatid. “Ayokong maging katulad ni Mama. Gusto ko kapag nagmahal ako----ako lang. Ayoko ng may kahati.”
“Hindi mo sasabi ang ikot ng kapalaran,” wika pa sa akin ni Martha. “Ang Diyos lang ang tanging nakakaalam sa ating magiging kapalaran.”
“Magbihis ka nalang kaya. Pumunta tayo ng plaza at maraming tao. Alam mo na, malapit na ang fiesta,” wika pa sa akin ni Martha.
“Para ka namang bata!”
“Dali na! Walang mangyayari sayo rito kung magmumukmok ka. Baka mamaya makita mo si Xavier sa plaza. Ikaw rin, hindi mo makikita ang prince charming mo.”
Napaupo ako ng matuwid.
“Si Xavier?” bulalas ko.
“Oo!”
“Sandali at maliligo lang ako. Manuod ka na muna okay?” nataranta kong wika kaya napailing na lamang si Martha. Pagdating kay Xavier ay para akong kiti-kiti.
Pudpod na ang rubbershoes ko at naikot na namin ang buong plaza ay hindi ko man lang nakita ang anino ni Xavier. Inis na inis ako kay Martha dahil nautakan na naman ako. Gusto lang pala nito mag display sa kanilang lugar na akala mo ay Miss Universe. Masakit na ang panga niya sa kakangiti lalo na at kilala siyang anak ng governor sa kanilang lugar.
“Umuwi na tayo, pagod na pagod na ako,” yaya ko kay Martha.
“Mamaya na. May event daw mamayang gabi rito sa plaza,” tanggi pa sa akin ni Martha. Tila wala pa rin itong balak na umuwi.
“Dapat dinala ko ang sasakyan ko para sana hindi tayo pagod,” wika ko pang panay ang punas sa aking pawis.
“Paano mo makikita ang gusto mong makita kung nakakotse ka?” bulalas ni Martha.
“Bumalik na lang tayo mamayang gabi. Pawis na pawis na kaya ako!” reklamo ko pang hinila na si Martha. Maliit lang naman ang Santa Monica at halos magkakakilala ang mga tao. “Lagot ka talaga kapag nalaman ni Papa na wala akong dalang bodyguard. Alam mo naman na malapit na ang eleksyon.”
“Oo na!” irap na sagot sa akin ni Martha.
“Dadaan muna tayo sa ospital. Pupuntahan ko lang si Mama.”
“Sige at susunduin ko na rin si Mama,” sagot din ni Martha kaya doon na kami tumuloy.
- Writer
