ตอนที่๙ ร่วมทุกข์3

1065 Words

เพียงอึดใจต่อมา เฉินเจียวเหมยจึงกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เบามากกว่าเดิม “ข้าอยากได้จริงๆ นะ” นางเริ่มรู้สึกเย็นในกายยิ่งนัก เนื้อตัวเปียกชื้นอย่างนี้ ไอความเย็นจากน้ำที่สาดกระเซ็นกระทบเรือนกายของนางอย่างนี้ หากเจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมามันอาจจะแย่เอาได้ ประเดี๋ยวไม่มีแรงหนีจะแย่ “พูดดีๆ ก็เป็นรึ” จ้าวจิ่นหลงกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เบาลงมากกว่าเดิมเช่นเดียวกัน “เป็น...” จบคำก็ส่งยิ้มหวานประจบหวังหลอกใช้ให้เก็บสมุนไพร สำหรับเฉินเจียวเหมยแล้วสมุนไพรพวกนี้นั้นมันมีค่ามากมายหากเทียบกับความหยิ่งยโสของนาง จ้าวจิ่นหลงก้มมองใบหน้าของเฉินเจียวเหมยในยามนี้ยิ่งเพิ่มระดับความเข่นเขี้ยวเหลือเกิน สตรีนางนี้นี่ จริงๆเลย “ข้ามีข้อตกลง” เขาเอ่ยขึ้นอย่างรู้เท่าทันสตรีตรงหน้า เฉินเจียวเหมยถึงกับหุบยิ้มก่อนเอ่ยเสียงขุ่น “ว่ามา” “อย่าแม้แต่จะคิดหนีไปจากข้า” “...” “จงจำให้ดีว่าเจ้าทำอันใดกับข้าเอาไว้เมื่อคืนนั้น” จ้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD