Tumutulo pa rin ang aking mga luha. Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala na totoo nga ang mga napapanaginipan ko noon. Akala ko ay imahinasyon ko lang iyon dahil nawalan na rin ako ng anak last year.
"Ma'am Klejerie, nasaan na po ang sinasabi ninyong camera?" tanong ni Sir Max.
"Ah oo nga pala. Masyado akong nadala ng aking emosyon. Nakalimutan ko na agad ang bagay na iyon," saad ko.
Masyado akong nadadala ngayon sa emosyon ko. Kailangan kong ipagpaliban muna ito dahil mahalagang mahanap namin ang camera at mapagana ito kung sakaling may problema.
Kumuha ako ng upuan at tumuntong dito para makita ang nasa itaas ng cabinet. Tago talaga ang camera kaya hindi agad-agad ito makikita.
Nang tinangtal ko ang ilan sa mga gamit sa taas ay bumungad na sa akin ang camera. Low battery na
