KALBİMİN ANAHTARI

Yıllardır aldatılan bir kadın ve ondan nefret eden bir adam hangi kadın ihaneti affededer. Hangi kadın aldatılmayı hak eder. Peki ya adam karısının ona ihanet ettiğini sandı. Kadın yeminler etti. Adam inanmadı. Berivan onu affetmek için bahaneler ararken kocası onu gözününde aldatmıştı. Peki neydi suçu sevmek mi? Yoksa güvenmek mi? Adam tek bir gecede hem çocuğunu hemde karısını kaybetmişti. Peki kimdi suçlu çocuğunu kaybeden anne mi? Yoksa onları terk eden baba mıydı? Adam pişman kadın yaralıydı. Ama bilmiyordu ki bir gün sevdiği adamın toprağın altına gireceğini eğer bilseydi onu çoktan affederdi. "Seni affedemiyorum canım çok acıyor ama bana yaşattıklarını aklıma gelince." yutkundu. Sevdiği adam hayatına gözlerini kapatıp gitmişti. Son kez ona sarılıp öpmüş ve helallik istedi. "Kul hakkı günahtır. Hakkımı helal ediyorum hoşçakal sevdiğim." diyerek arkasına son kez bakıyordu. Gözleri kızarmış arabaya binince, "Seni çok seviyorum Cihan'ım." Gözyaşları geceye eşlik ederken kalbindeki acı dinmiyordu. İki evladını toprağa koyarken onunla birlikte ölmek istedi. Kocasının ihaneti acılı günlerinde yanında olmayışı canını derinden yaralarken son nefesinde helallik istedi. İki çocuğunu toprağa koydu. Ama binlerce çocuk kazanmıştı. Sosyal hizmetlerdeki çocukların annesi olmuştu. Gözleri dolmuş şekilde onları izlerken iki çocuk yanına gelmişti. "Berivan anne neden ağlıyorsun?" diyerek sordu. Derin bir nefes çekti. "Ağlamıyorum." dedi. Çocuklar ona doğru koşarak gelirken aracındaki paketleri çıkarmıştı. "Bakın ne aldım size" diyerek paketleri dağıtırken babası kızını izliyordu. Yüzü gülüyordu. Ama içinde çok derin bir yara vardı. Sevdiği adamı deli gibi severken onu toprağa vermek canını yakmıştı.