ไม่น่าเชื่อว่าจากกรุงเทพฯไปจันทบุรี ป่านนี้เกือบบ่ายโมงแล้ว เธอยังเดินทางไปไม่ถึง เพิ่งจะได้ออกจากรกรุงเทพฯแล้วเมื่อไหร่จะถึง ตลอดทางเขาคุยโทรศัพท์เรื่องงานตลอดเวลา ดูเหมือนว่าเขาไม่ใช่คนขับรถธรรมดาแน่ๆเพียงขวัญหิวข้าว แต่คนขับรถก็ไม่มีทีท่าว่าจะจอด “คุณคะ ฉันหิวข้าวขอแวะกินข้าวก่อน หรือไม่แวะเซเว่นให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ ฉันซื้อมากินบนรถก็ได้” “ซื้อมากินบนรถ รถฉันก็เหม็นนะซิ” “ก็ได้ค่ะแล้วแต่คุณเลย ยังไงก็ได้”เพียงขวัญพูดเบาๆอยากถึงไร่เร็วๆไม่อยากอยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้แล้ว ถ้าได้ทำงานร่วมกับคนแบบนี้สงสัยเธอคงปวดหัวตายแน่ๆ เกือบบ่ายสองโมง ชายหนุ่มขับรถเข้าปั้มน้ำมันเพื่อเติมน้ำมัน จากนั้นเขาขับรถไปจอดหน้าร้านขายข้าว เขาเปิดประตูรถลงไปเลย ไม่ได้พูดอะไร เพียงขวัญเห็นเขาเดินไปสั่งข้าวกิน น่าเกลียดจริง บอกหรือพูดอะไรหน่อยก็ไม่ได้ หญิงสาวเดินเข้าไปสั่งข้าวราดแกง กินได้ไม่เยอะนัก เพราะเลยเวลา ดูคนข