Tanya's POV
Buong araw ay walang laman ang aking utak kung hindi ang mukha ni Isaac. Para akong tanga na iniisip ang taong hanggang langit yata ang pagkasuklam sa akin. Gusto ko mang alisin siya sa isip ko ay hindi ko naman magawa dahil para siyang nagpupumilit na sumisiksik dito sa utak ko.
"Oh, tulala ka na naman! Kaya naman pala pagod na pagod ako dahil kanina pa pala ako tumatakbo d'yan sa isip mo." Pang-aasar ni Jacob sa akin na nginusuan ko naman.
"You wish!" Ani ko sa kaniya at tinignan ko na ang oras sa aking relong pambisig. Alas-singko na ng hapon kaya nagpaalam na ako sa kaniya para makauwi na ako, kailangan ko kasing maiwasan ang pagkikita naming muli ni Isaac kaya madalas ay alas-singko pa lamang ay nagpapaalam na ako at batid ko namang nauunawaan nila ako kaya nga hindi
