ตอนที่ 1
1026 Words
ด้านหน้าโรงแรมระดับ 5 ดาวประจำอำเภอ คลาคล่ำไปด้วยรถยนต์สุดหรู ด้วยเหล่าพนักงานต้อนรับ พนักงานรับรถต่างวุ่นวายกับการจัดสรรพื้นที่อันจำกัดของลานจอดรถ ให้เพียงพอแก่รถยนต์ของแขกผู้มาร่วมงานในวันนี้ เพราะนี่คืองานแต่งของลูกสาวเศรษฐีนีประจำอำเภอ กับข้าราชการหนุ่มหล่ออนาคตไกล
หลังจากคบหาดูใจกันกว่า 5 ปี ต้นรักก็เติบโตผลิดอกออกผลจนถึงเวลาเก็บเกี่ยว ไม่อ่อน ไม่ห่าม ทว่าสุกหวานกำลังกิน เพราะเจ้าสาวในวันนี้งดงามเปล่งปลั่งไปทั้งเนื้อทั้งตัว จนเจ้าบ่าวได้แต่จ้องมองเจ้าสาวแทบไม่ละสายตา ส่งผลให้บรรดาเพื่อนๆ และญาติของทั้งสองฝ่ายต้องเอ่ยปากแซวให้เจ้าสาวได้อายม้วนต้วนเข้าไปอีก
‘จักร’ ทอดสายตาที่เปี่ยมไปด้วยแววรักแววปรารถนาไปยัง ‘ดาริน’ เจ้าสาวที่ยืนอยู่ข้างกายเขาไม่ห่าง และแม้จะใกล้กันแค่นี้ แต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามันไกลอยู่ดี นั่นเป็นเพราะกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่โชยออกมาจากเรือนร่างงดงามของเจ้าสาวในทุกครั้งที่เธอขยับกาย
เขาและเธอพบกันครั้งแรกเมื่อ 5 ปีก่อน เพราะยัยจี๊ดน้องสาวของเขาพาเพื่อนไปเที่ยวที่บ้าน และหนึ่งในนั้นก็คือดาริน สาวน้อยหน้าใสในชุดนักศึกษาเรียบร้อย ไม่ได้นุ่งสั้นตามสมัยนิยม พร้อมกับเสียงพูดน้อยๆ ดูอาย และดูสุภาพอย่างที่สุดในยามที่เธอพูดจากับแม่ของเขา แต่สำหรับเขานั้นเธอกลับไม่พูดไม่จาอะไรเลย ซึ่งเขาดูออกว่านั่นคือการไว้ตัว
แน่นอนล่ะผู้ชายเจนสนามรักอย่างเขา เห็นแบบนี้ก็ท้าทายจนแทบอยากกระชากเธอเข้ามาจูบ และสอดลิ้นเข้าไปชอนชิมรสชาติ ที่อยากรู้ว่าจะหวานได้มากแค่ไหน แต่ที่ทำได้คือแค่รับไหว้จากเธอและก็ทำหน้านิ่งเช่นเดียวกัน แต่เขาไม่หยุดแค่นั้นหรอก เพราะได้แม่สื่อมือดีอย่างยัยจี๊ดมาช่วยอีกแรง
จากที่เห็นหน้ากันบ่อยๆ เมื่อยัยจี๊ดชวนมาบ้าน หรือเขาทำใจดีไปรับยัยจี๊ดที่มหาวิทยาลัย ให้หัวใจได้กระชุ่มกระชวยจากการเหล่หญิงในเครื่องแบบบ้าง ไม่นานหลังจากนั้นสัมพันธภาพอันดีงามระหว่างเขากับดารินก็งอกเงยขึ้น และเขาก็ได้รู้ว่าดารินไม่เหมือนผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยผ่านมา เธอ ‘บริสุทธิ์’ ทั้งกายและใจ
จากเดิมที่เขาคิดจะแค่เล่นสนุก ‘น้ำแตกแล้วแยกทาง’ กลับกลายเป็น ‘อดเปรี้ยวไว้กินหวาน’ แม้ว่าเพื่อนๆ จะสบประมาทว่าเขาไม่มีน้ำยา เขาก็ไม่แคร์ เพราะความน่ารักความอ่อนหวานของเธอทำให้เขามองเห็นแม่ของลูกอยู่ตรงหน้า
ดารินเป็นแรงบันดาลใจให้เขาเปลี่ยนแปลงตัวเอง เพราะเมื่อเขาอยากสร้างครอบครัวกับเธอ เขาก็ต้องทำตัวให้สมกับลูกสาวคนเดียวของเศรษฐีนีประจำอำเภอแห่งนี้
เขาตั้งใจทำงานจนได้เลื่อนตำแหน่ง ได้รับความไว้วางใจจากแม่ของเธอให้เขาคบหากับลูกสาว และไปมาหาสู่กันเป็นประจำ แต่นั่นก็ยังไม่มากพอที่แม่จะยกเธอให้กับเขา เพราะที่ท่านต้องการมากกว่านั้นก็คือ ให้เธอกลับมาอยู่ที่บ้านเพื่อสานธุรกิจของครอบครัว
ในเมื่อเขาต้องการใช้ชีวิตเป็นครอบครัวกับเธอ หลังจากปรึกษาทางบ้านแล้ว พ่อแม่ก็เห็นด้วยที่เขาจะย้ายมาประจำที่อำเภอแห่งนี้ เพราะหน้าที่การงานที่ก้าวหน้าของเขาจะช่วยการันตีฐานะของแม่ยายได้อีกทาง
และก็เป็นไปตามคาดหมาย หลังจากฝ่าฟันสร้างฝันด้วยความรักมาด้วยกัน สุดท้ายเขาก็มาถึงวันนี้จนได้ และในค่ำคืนนี้เจ้าสาวของเขาก็งดงามหมดจด สมเป็นดอกไม้ที่เต็มใจให้เขาเด็ดดมเพื่อเป็นรางวัลแห่งความพยายาม และเป็นรางวัลแห่งการให้เกียรติและรอคอยจนผลไม้สุกพร้อมกิน
โดยเฉพาะทรวงอกอวบอิ่มที่ผลักดันเกาะอกผ้าลูกไม้ออกมานั้น มันส่งผลให้ไอ้ลูกชายตัวดีของเขามันผงกหัวหงึกๆ เตรียมพร้อมอยู่เสมอ แต่ช้าไว้ก่อนเถอะไอ้ลูกชาย ยังไม่ได้เวลา
“พี่จักรคะ เลิกมองน้องดาได้แล้ว น้องดาอายเขาจะแย่”
“หึหึหึ... อายใครล่ะครับ ทุกคนในวันนี้เขาก็มาร่วมเป็นสักขีพยานในงานแต่งงานของเราทุกคนแหละ”
“ก็นั่นแหละค่ะ พี่จักรก็เลิกมองน้องดาเสียทีสิคะ มองแขกคนอื่นบ้าง มองแต่เจ้าสาวอ่ะ”
“ก็น้องดาจะให้พี่ทำยังไงล่ะครับ วันนี้น้องดาสวยมาก มากเสียจนพี่... อยากจะเข้าหอเสียเดี๋ยวนี้”
“พี่จักรอ่ะบ้า! พูดอะไรก็ไม่รู้”
“โอ้ย!”
ดารินแก้เขินด้วยการหยิกหมับลงบนต้นแขนของเขา และเสียงร้องดังของเขาก็ทำให้แขกเหรื่อที่จับจ้องมองเขาและเจ้าสาวอยู่ก่อนแล้ว ถึงกับหัวเราะขำขันที่บ่าวสาวหยอกกันให้เห็น
“เอ้าๆ บ่าวสาว ยังไม่ได้เวลาเข้าหอนะ หยอกเย้ากันแบบนี้ น้ำตาลตกเรี่ยราด มดมันจะมาตอมซะก่อนนะ”
แขกคนหนึ่งเอ่ยแซวเรียกเสียงหัวเราะเฮฮาจากบรรดาแขกเหรื่อและญาติๆ ได้อีกครา และนั่นก็ทำให้เขาต้องร้องโอ้ยออกมาอีกครั้ง เมื่อเจ้าสาวแก้เขินด้วยการหยิบหมับลงที่ต้นแขนของเขาอีกแล้ว
‘ฝากไว้ก่อนเถอะ พี่จะเอาคืนตอนเข้าหอ’
นั่นคือความหมายจากสายตาที่เขาฝากถึงเจ้าสาวที่ก้มหน้ายิ้มเอียงอาย ส่วนเขาน่ะเรอะ นับเวลารอคอยที่จะเข้าหอน่ะสิ แต่ก็นับได้ไม่นานหรอกเพราะบรรดาเพื่อนๆ ก๊วนหนุ่มโสดก็มาลากเขาไปก๊งสละโสดซะก่อน
ส่วนเจ้าสาวของเขาก็ถูกบรรดาเพื่อนสาวของเธอลากไปเหมือนกัน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มียัยจี๊ดตัวแสบของเขาอยู่ด้วย
- Writer
