ตอนที่ 2
1035 Words
“ว้าว... สวยที่สุดเลยอ่ะแก เมื่อไหร่นะฉันจะได้เข้าหอกับเขาแบบนี้บ้าง”
เสียงยัยจี๊ดวี้ดว้ายทันทีที่เปิดประตูเข้ามาในห้องหอซึ่งทางโรงแรมจัดเตรียมเอาไว้ให้ จนดารินและเพื่อนๆ คนอื่นอดไม่ได้ที่จะหัวเราะขำกับท่าทางเป็นเอามากของว่าที่น้องสามีของดาริน
“เธอก็รีบให้พี่วินเขามาขอเร็วๆ สิ”
ดารินเอ่ยสัพยอก แต่ดวงตาสวยหวานมองสำรวจห้องหอของตัวเองอย่างชื่นชม รอยยิ้มผุดขึ้นที่ใบหน้าอย่างหุบไม่ลง พร้อมความร้อนที่วูบๆ วาบๆ ไปทั้งร่าง เพราะรู้ดีว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้ ห้องหอแห่งนี้จะกลายเป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำแสนประทับใจของค่ำคืนนี้
ห้องหอรอรักที่ตกแต่งด้วยธีมสีชมพูหวานเข้ากับพิธีแต่งงาน ไม่ว่าจะเป็นผ้าม่านลูกไม้ที่ประดับอยู่ทุกมุมห้อง โต๊ะ เก้าอี้ ตู้ เตียง ที่เป็นสีขาวสะอาดตาแต่มีภาพวาดลวดลายกุหลาบสีชมพูเป็นเถาเลื้อย
ก้านและใบของกุหลาบเป็นสีเขียวสด ทำให้เฟอร์นิเจอร์ยิ่งดูโดดเด่น โดยเฉพาะเตียงนอนขนาดคิงไซส์ ปูผ้าสีขาวสะอาดตาและขึงจนเรียบตึงนั้นยิ่งทำให้ดารินใจเต้นรัวเร็ว
เพราะกึ่งกลางเตียงนอนนั้นทางเจ้าหน้าที่ของโรงแรมนำกลีบกุหลาบสีชมพูมาจัดเรียงไว้เป็นรูปหัวใจ และใช้ผ้าเช็ดตัวสีขาวพับเป็นหงส์ 2 ตัวกำลังหันจงอยปากเข้าหากัน เหมือนดั่งจะบอกเป็นนัยว่าหงส์ทั้งคู่นี้ทำอะไรกัน คู่บ่าวสาวที่จะเข้ามาเยือนห้องนี้ก็คงจะไม่ต่างกัน
“แหม... มองไม่วางตาเลยนะ เดี๋ยวคืนนี้ก็ได้นอนมองทั้งคืนแล้วจ้า... เอ... หรือว่าไม่มีเวลามอง แต่มีเวลาอย่างอื่น อิอิ...”
“ยัยบ้าจี๊ด! ใครเขาคิดแบบนั้นกัน”
“ใครไม่คิดสิแปลก จริงมั้ยพวกเธอ”
“ใช่จ้า...”
เพื่อนสาวทั้งหลายต่างสนับสนุนความคิดของยัยจี๊ด ยิ่งทำให้ดารินอายม้วนต้วนจนต้องวิ่งไล่ตีเพื่อนสาวแก้อาย ก่อนจะต้องรีบปรับกิริยาเป็นเรียบร้อยเพราะญาติผู้ใหญ่ต่างทยอยกันเดินเข้ามา เพื่อนๆ ของเธอจึงพากันออกไป แต่ก่อนจะไปยัยจี๊ดยังอุตส่าห์หยอดคำพูดไว้ให้เธอได้อาย
“พรุ่งนี้เป็นไงมาเล่าด้วยนะ”
“ยัยจี๊ดบ้า!”
จักรก้มหน้าพนมมือรับพรที่พ่อแม่ของเขาและแม่ของเธอกำลังอวยพรให้ แต่ไม่วายจะชำเลืองมองเจ้าสาวของเขาอยู่ทุกครั้ง จนแม่เจ้าสาวอดรนทนไม่ไหวต้องพูดออกมาว่า
“พ่อจักร ทะนุถนอมน้องหน่อยนะ แม่เลี้ยงลูกมาไม่เคยต้องให้ระหกระเหินหรือกระทบกระเทือนอะไร พ่อจักรก็เพลาๆ หน่อยก็แล้วกัน เอ่อ... แม่หมายถึงหนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กันน่ะ”
“ครับคุณแม่ ผมจะทะนุถนอมน้องดาเป็นอย่างดี”
เขารับคำแม่ยายที่ส่งแววตาปรามๆ มาให้ คนแก่อ่ะนะ อาบน้ำร้อนมาก่อนคงรู้ดีว่าค่ำคืนนี้ลูกสาวคนสวยจะเจอกับอะไรที่มันยิ่งใหญ่ สิ่งที่จะเปิดประสบการณ์ครั้งสำคัญให้กับดาริน และถึงแม่ยายไม่บอก เขาก็คิดจะทำอย่างนั้นอยู่แล้ว เขาต้องถนอมดารินให้มากที่สุด เพื่อไม่ให้เธอ ‘ช้ำ’
ทั้งพ่อแม่ของเขาและแม่ยายต่างพากันเดินออกไปจากห้องหอ แต่เขาก็ยังเห็นว่าแม่ยายกับดารินนั้นกอดกันก่อนที่แม่ยายจะกระซิบบางคำที่ทำให้เจ้าสาวของเขาอมยิ้มพร้อมพยักหน้าอย่างอายๆ อะไรกันที่แม่ยายสอนลูกสาว ‘หลักการครองเรือน’ หรือไร
คลิ้ก...
เสียงกดปุ่มล็อกห้องดังขึ้น ทำให้ดารินสะดุ้งวาบ เสียวสันหลังจนกระจายไปถึงหนังศีรษะ เมื่อเจ้าบ่าวของเธอหันกลับมา ดวงตาคมเข้มที่สะกดหัวใจของเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นมองตรงมาทางนี้ ไม่มีทางใดที่เธอจะหลบเลี่ยงได้ เพราะสิ่งที่เลือกแล้วคือต้องก้าวต่อไป มันคือสิ่งที่เธอเต็มใจให้เกิด เมื่อจักรพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเขาพร้อมที่จะเป็นเจ้าของหัวใจและเจ้าของร่างกายนี้
แต่เธอก็ยังอดหวั่นใจไม่ได้ เพราะจากข้อมูลที่เธอค้นมาจากอินเตอร์เน็ตนั้น ผู้หญิงทุกคนล้วนแต่บอกว่า ‘ครั้งแรก’ นั้นจะเจ็บปวดที่สุด บางคนก็มีเลือดออกมาก บางคนออกน้อย หรือบางคนอาจไม่มีเลือดเลยก็ได้ แต่ทั้งหมดนั้นไม่มีใครไม่เจ็บ แล้วเธอล่ะ จะเป็นอาการไหน แล้วที่ว่าเจ็บล่ะ มันจะขนาดไหนกัน เมื่อเสียงครวญครางจากภาพเคลื่อนไหวที่บังเอิญเปิดไปเจอยังคงแว่วอยู่ในสมอง สาบานได้ว่านั่นไม่ใช่เสียงแห่งความเจ็บ แต่มันเป็นเสียงของ...
จักรทรุดร่างลงนั่งบนเตียงด้านข้างเจ้าสาวของเขา ก่อนจะชำเลืองมองกลีบกุหลาบมากมายที่วางอยู่เบื้องหลัง พานคิดไปว่า หากเรือนร่างนี้เปล่าเปลือยอยู่ท่ามกลางกลีบกุหลาบคงจะงดงามอย่างที่สุด แต่จะทำยังไงล่ะ คนที่นั่งบีบมือตัวเองไปมาอย่างนี้ลดความประหม่าลง
“น้องดาเหนื่อยมั้ยคะ”
ฝ่ามือวางทาบที่มือบางอ่อนนุ่ม กระชับเบาๆ เพราะเจ้าของฝ่ามือนั้นสะดุ้งเล็กๆ อย่างตกใจ แต่ก็พยายามที่จะระงับเอาไว้ เธอรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นและดารินก็กำลังสู้กับความหวาดหวั่น
“มะ... ไม่เหนื่อยค่ะ แล้วพี่จักรล่ะคะ เหนื่อยหรือเปล่า” พูดออกไปแล้วก็อยากจะกัดลิ้นตัวเองนัก เพราะสายตาของจักรที่มองมานั้นมันแปลว่าอะไรล่ะ ถ้าไม่ใช่... ‘กิจกรรมต่อจากนี้’
ดารินกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น ก้มหน้ามองแต่เพียงฝ่ามือของตัวเองเพราะไม่กล้าสบสายตาของเจ้าบ่าว มั่นใจว่าเขาต้องมองเธออยู่ แต่ถ้ามัวก้มหน้าอยู่แบบนี้แล้วจะรู้ได้ยังไงล่ะว่าเขาคิดอะไร คิดได้ดังนั้นดารินจึงค่อยๆ ช้อนสายตาขึ้นมองดูเขา ก่อนจะเอ่ยคำถามเสียงสั่น
- Writer
