Endişe

594 Words

Sabah büyük bir huzurla açtığım gözümü Vera'yı göremeyince tekrar kapattım. Tek gözümü açıp tekrar baktığımda hala yoktu. Ama kendi odamda değildim malum benimki bu kadar aydınlık bir oda değildi. Rüya mıydı lan acaba ?  Ama uyuyacak kadar vakit bulamamıştım ki. Yanına uzandığımı hatırlıyorum sonrası yok. Odada kısaca gözlerimi gezdirdim, cidden yoktu. Belki aşağı inmiştir. Zaten erken uyanıyordu saat de çok geç sayılmazdı ama Vera bu her şey beklenir. Aşağı inmiş olabilirdi yani. Yataktan kalkıp derli toplu odaya şöyle bir baktıktan sonra dışarı çıktım. Kendi odama geçip hızla üstümü değiştirirken endişe etmemin yersiz olduğuna karar verdim. Sonuçta burası bizim arazimizdi, evden de tek başına çıkamazdı. Yani korkulacak bir şey yoktu, yine mutfakta falan bir şeylerle uğraşıyordur kesin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD