พิมพิชชาอยากจะกรีดร้องใส่หูของคนที่พูดเหลือเกิน เขาย้อนเธอนี่นา ถ้าไม่นับที่เขายอกย้อนเธอเหตุผลที่กล่าวอ้างมาก็สมเหตุสมผลมากพอที่เธอต้องไปอยู่คอนโดมิเนียมกับเขา แต่จะให้ไปอยู่ร่วมห้องกับนายจิตหื่นก็คงจะไม่ไหว ท่าทางไม่น่าไว้ใจ อีกอย่างเธอก็ไม่คุ้นที่จะอยู่กับผู้ชายสองต่อสองด้วย ทว่าพอคิดถึงจำนวนเงินที่จะได้รับจากการจ้างวานในครั้งนี้ มันมากพอสำหรับภาระที่เธอแบกรับไว้อยู่ เธอจึงต้องใช้ความคิดอย่างหนักสำหรับเงื่อนไขของเขา
“ก็ได้ แต่คุณต้องจ่ายเงินค่าจ้างเพิ่ม หนึ่งหมื่นบาทต่อหนึ่งคืน” พิมพิชชาไม่ให้ตัวเองเสียเปรียบอยู่แล้ว ในเมื่อเขาอยากให้เธอไปอยู่กับเขา เธอก็จะอยู่เพียงแต่ว่าเขาต้องจ่ายเงินเพิ่มก็เท่านั้น
“อะไรนะ จะบ้าเหรอ ทำไมฉันต้องจ่ายเงินเพิ่มด้วยล่ะ ในเมื่อมันเป็นส่วนหนึ่งของงาน”
เขาย้อนถามเสียงสูง สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ เสียเงินค่าจ้างเรือนแสนไปแล้ว ต้องมาเสียค่าจ้างรายวันอีกเ
