สิบนาทีต่อมาฟ้าประทานนั่งจ้องไลน์ของย่า นั่งเลื่อนไปเลื่อนมา พอเอาเข้าจริงเธอก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดกับย่ายังไงดี จะแนะนำสายลมกับย่าแบบไหนเพื่อให้ย่าสงสัยเธอน้อยที่สุด
“จะตั้งหลักอีกนานไหม” สายลมเองก็นั่งรอมาสักพักแล้ว “ไม่ว่างมานั่งเล่นด้วยตลอดนะ”
“ฟ้าให้เวลาลมไง”
“เหรอ ที่เห็นเหมือนให้เวลาตัวเองมากกว่า”
“ทำไมถึงได้กัดเก่ง”
“เร็ว ๆ เถอะฟ้า ลมยังมีงานหลายอย่างต้องทำ” เขาพยายามเรียกชื่อเธอเพื่อให้เกิดความเคยชิน เนื่องจากทบทวนดูแล้วก็เป็นอย่างที่ฟ้าประทานพูด ถ้าไม่สร้างความคุ้นเคยจะเกิดความเคยชินได้ยังไง
“ลมใจร้อนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่” ฟ้าประทานพูดพลางขยับไปนั่งข้าง ๆ สายลมพร้อมกับกดโทรหาย่าของเธอ “ขยับหนีทำไม เราเป็นแฟนกันต้องทำให้เนียนสิ”
“...” จะทำอะไรได้นอกจากทำหน้านิ่งปล่อยให้อีกคนกอดแขนไว้ วิธีนี้จะดีจริง ๆ ใช่ไหม ไม่ใช่ว่าเป็นแค่การหาเรื่องวุ่นวายให้ตัวเองเท่านั้น
(ว่ายังไงคุณน
