รอสายลมประมาณสิบนาทีเขาก็กลับมาที่บ้านเรือนไทยพร้อมกับเงาะและมังคุด เขาเก็บมาฝากเผื่อว่าเธอจะอยากกิน ที่เอามาฝากก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก ก็แค่เอาผลไม้มาฝากเพื่อนคนหนึ่ง ผลไม้อยู่ในสวนมีตั้งมากมาย ไม่เห็นต้องหวง
“อื้อหือ อร่อยจังเลยลม ลมใจดีจังเลย เป็นแบบนี้เรารักตายเลย ว่าแต่มีทุเรียนด้วยใช่ไหม ฟ้าชอบมากเลยอะ”
“กินหมดปากแล้วค่อยพูดได้ไหม ติดคอขึ้นมาเดือดร้อนฉันอีก” สายลมเพิ่งจะเคยเห็นผู้หญิงกินมูมมามไม่รักษาภาพลักษณ์ต่อหน้าผู้ชายขนาดนี้ ยัยผู้หญิงคนนี้ช่างประหลาดไม่เหมือนใครจริง ๆ
“ก็มันอร่อยนี่นา ลมรู้ไหมว่าฟ้าน่ะชอบกินผลไม้มากเลยนะ แล้วผลไม้ที่เด็ดจากต้นแบบนี้โคตรอร่อยเลย ชื่นใจ มีความสุขจัง”
“ใครบอกเด็ดจากต้น เอาที่เก็บเมื่ออาทิตย์ก่อนมาให้ต่างหาก”
“จริงอะ”
“...” จริงที่ไหน เขาเด็ดจากต้นหมาด ๆ ที่พูดก็เพราะอยากแกล้งให้ยัยนี่ตกใจจะได้เลิกยิ้มสักที เห็นแล้วหงุดหงิด
“แต่ถึงจะจริงก็อร่อ
