“ฉีเอ๋อร์ หยวนเอ๋อร์” หญิงสาวเรียกน้องทั้งสองด้วยริมฝีปากที่สั่นระริก ยังดี!! ยังดีที่พวกเขาไม่เป็นอันใด นางมองดูรอบตัวแล้วเสื้อผ้าเส้นผมของน้องทั้งสองยังเรียบร้อยดี ไม่เหมือนคนที่เกิดอุบัติเหตุหรือพบเจอเรื่องเลวร้ายอันใด
“พี่รอง แงๆ” มู่หยวนผละจากพี่ชายวิ่งเข้าสู่อ้อมกอดของพี่สาวคนรองทันทีที่หันมาเห็นนาง
“เกิดอะไรขึ้นหยวนเอ๋อร์” หญิงสาวกอดปลอบน้องสาวถามไถ่ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“เสี่ยวอูตายแล้วเจ้าค่ะ แงๆ” เด็กหญิงตอบกลับมาและเริ่มร้องไห้อย่างหนัก พาลให้เด็กคนอื่น ๆ ร้องไห้ตามกันเสียงดังกระจองอแง
มู่หรั่นชิว “------------------”
เวลานี้มู่หรงฉีจึงได้คลายอ้อมแขนวางร่างไร้วิญญาณของไก่ตัวผู้ที่เขาอุ้มกลับมาจากป่าไว้เบื้องหน้า ตั้งแต่ไก่สองตัวนี้มาถึงอารามดับทุกข์ เด็กๆ ก็ตั้งชื่อตัวผู้ว่าเสี่ยวอู ส่วนตัวเมียชื่อเสี่ยวกิม ลูกของมันอีก 8 ตัวที่ฟักไข่ออกมาเป็นไก่หนุ่มสาวกันแล้ว พวกเขาไม่สามาร
