เมืองหลวง
“ฟู่เกอ ข้าหงุดหงิดเหลือเกินแล้ว เวลานี้เสด็จพ่อเรียกข้าเข้าไปดุด่าทุกวัน” องค์ชายห้า ตงหยางเจียวจ้านโอรสที่เกิดจากหลี่กุ้ยเฟยบ่นอุบกับหูฟู่สหายในห้องส่วนตัวที่โรงเตี๊ยมอันดับหนึ่งในเมืองหลวง
“คงจะมิพ้นเรื่องสถานการณ์สงครามกับแคว้นฉีใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ” หูฟู่รินสุราในมืองให้องค์ชายห้า ก่อนจะรินให้ตนเองอีกจอก
“นั่นล่ะ บ่นกับข้าแล้วได้อันใดขึ้นมา เสด็จพ่อนี่ก็แปลกเสียจริง”
“มิได้องค์ชาย อย่าหาว่ากระหม่อมบังอาจเลยพ่ะย่ะค่ะ การที่ฮ่องเต้เรียกหาพระองค์เช่นนี้มิใช่เรื่องไม่ดีแม้แต่น้อย นั่นหมายความว่าพระองค์มีท่านอยู่ในใจ เพียงแต่องค์ชายยังไม่สามารถเข้าใจพระประสงค์ของฮ่องเต้เท่านั้นเอง”
“จริงหรือฟู่เกอ เสด็จพ่อนึกถึงเราในทางที่ดีด้วยหรือ?”
“เป็นเช่นนั้น หากพระองค์ไม่ใส่ใจท่านเลย ไหนเลยจะเรียกท่านเข้าไประบายความในใจออกมากันเล่า” หูฟู่นึกดูแคลนองค์ชายห้าพระองค์นี้เล็กน้อย
เขาเป
